ΙΣΧΥΡΟΣ ΒΟΥΡΔΟΥΛΑΣ: «Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως ορισμένες σαφείς και γνωστές προϋποθέσεις. Πρώτον, χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και ευρύχωρη πλειοψηφία. Για να μπορεί να "κάνει πράγματα" και να χει μια στοιχειώδη "ελευθερία κινήσεων". Καλώς ή κακώς, θέματα συνεργασιών δεν παίζονται. Αρα μία ισχυρή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος αν θέλουμε "λύση" και όχι παρατεταμένη αστάθεια, με ό,τι σημαίνει αυτό. Δεύτερον, απαιτείται "χρόνος". Αμεσες μεν κινήσεις, που δείχνουν πρόθεση και κατεύθυνση, μεσο-μακροπρόθεσμα, όμως, αποτελέσματα ουσίας. Αρα, αυτό το επίμονο "πέστε μου αύριο τι θα κάνετε", αν δεν είναι προπαγάνδα, είναι ανοησία. Τρίτον, διαπραγμάτευση με την ΕΕ. Δεν είμαστε (οικειοθελώς) "μόνοι στ' αμπέλι". Το ΠΑΣΟΚ εξ ορισμού μπορεί να διαπραγματευθεί καλύτερα από τη ΝΔ, καθώς δεν το βαρύνουν τα αναξιόπιστα "προγράμματα σταθερότητος", με τα οποία "βομβάρδιζε" την ΕΕ η ΝΔ. Τέταρτον, κάθε νέα προσπάθεια χρειάζεται ένα "ηθικό στοιχείο". Διαφάνεια, αξιοκρατία, αξιοπιστία, δικαιοσύνη. Ε... αυτό στη ΝΔ είναι "είδος σε ανεπάρκεια". Και πέμπτον, ριζική αλλαγή των δομών του κράτους και του πολιτικού συστήματος. Αρα η "λύση" είναι "μείγμα" ευρύτερων πολιτικών. Ολα τ' άλλα είναι αστειότητες. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ούτε από πού ξεκινάνε τα... "μεσαία" εισοδήματα ούτε ο ακριβής "συντελεστής" της φορολογικής κλίμακας. Εχουν αξία μόνο στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συνολικής πολιτικής» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΘΡΑΣΟΣ: «Το πρόβλημα ωστόσο πηγαίνει βαθύτερα. Από το 1985 και μετά η χώρα πηγαίνει από λιτότητα σε λιτότητα. Πάντοτε υποτίθεται ότι θα ακολουθήσουν καλύτερες μέρες και πάντοτε έρχονται ξανά τα δύσκολα. Στην πραγματικότητα καμιά κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει τις πολιτικές προϋποθέσεις ώστε να γίνουν οι τομές που απαιτούνται προκειμένου να εξυγιανθούν τα δημόσια οικονομικά. Ως έναν βαθμό το ζήτημα θα μπορούσε να θεωρηθεί και τεχνικό: η σύλληψη της φοροδιαφυγής προϋποθέτει τη σωστή οργάνωση του υπουργείου των Οικονομικών και βέβαια τη συνέχεια της διοίκησης ανεξαρτήτως κυβερνητικών αλλαγών. Στην καρδιά του ωστόσο είναι πρώτα και κύρια πολιτικό: η αντιμετώπιση της τεράστιας "σπατάλης" του Δημοσίου προϋποθέτει τη θέληση να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα που την καρπώνονται. Εκεί μεσοπρόθεσμα θα κριθεί και η προσπάθεια του κ. Γιώργου Παπανδρέου!» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).