Με αφορμή τα 20 χρόνια από την «πτώση του Τείχους» στο Βερολίνο, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα έχει εξαπολύσει σφοδρή επίθεση κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού, ρίχνοντας δηλητήριο στις λαϊκές και ιδιαίτερα στις νεανικές συνειδήσεις, με το να παρουσιάζουν το σοσιαλισμό ούτε λίγο ούτε πολύ ως την κόλαση της ανθρωπότητας. Πιστοί σ' αυτή τη λογική και διάφοροι επαγγελματίες του είδους, δημοσιολόγοι, τάχα καθηγητές, (αυτοί που κόπτονται για την ιστορική αλήθεια μέσω της επιστημονικής έρευνας) τα αστικά ΜΜΕ, και στην Ελλάδα. Φαίνεται πως δεν είναι τυχαίο ότι πιο φανατική του είδους, εξελίσσεται η κρατική τηλεόραση. Αλλωστε σε αποστολή ρόλου ενίσχυσης της κρατικής καπιταλιστικής εξουσίας είναι διατεταγμένη. Αλλά οι πρόσφατες εκπομπές με τον Γ. Μαλούχο ξεπέρασαν τα όρια και αυτής της έως τώρα «σοβαροφανούς» διαστρέβλωσης της Ιστορίας, αλλά και της πολιτικής σκοπιμότητας μιας πολεμικής που και η έννοια «λίβελος» είναι αθώα μπροστά της. Ετσι, προχτές την Παρασκευή, πρόβαλε τα εξής αντιιστορικά και ανυπόστατα αλλά ταυτόχρονα επικίνδυνα δηλητηριώδη ψεύδη: Ο Λένιν έγινε κομμουνιστής για να εκδικηθεί την εκτέλεση του αδελφού του. Αλλά όταν έκανε την επανάσταση, αυτή μετατράπηκε σε εφιάλτη. Οι μπολσεβίκοι, που μετά ονομάστηκαν κομμουνιστές, κατέστρεψαν τη βιομηχανία και την εκκλησία, σταμάτησαν την κοινωνία των πολιτών, ήταν ένας εφιάλτης που επικρατούσε ο λιμός. Μετά πήρε τη σκυτάλη ο Μουσολίνι. Από το όνειρο του Μαρξ για τον κομμουνισμό που ο άνθρωπος θα δούλευε λίγο το πρωί και το απόγευμα θα έγραφε ποιήματα, δεν έμεινε τίποτα. Ο κομμουνισμός και ο φασισμός ήταν οι σφετεριστές του σοσιαλισμού. Αλλά ευτυχώς ήρθε ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός με το Εργατικό Κόμμα στην Αγγλία. Με εκλογές επικράτησε, εισήγαγε την κοινοκτημοσύνη με όραμα μια πλήρως κοινωνικοποιημένη κοινωνία. Παρτενέρ του Μαλούχου σ' αυτό το παραλήρημα, ο εξίσου αντικομμουνιστής «φιλόσοφος» και δημοσιολόγος Στέλιος Ράμφος και κάποιοι του αμερικανικού πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τους εμβριθείς αναλυτές; Την προσπάθεια διαμόρφωσης εικονικής πραγματικότητας με τεράστια ψέματα; Την αμάθειά τους; Γιατί, αν στοιχειωδώς και ως αντικομμουνιστές σκέφτονταν να μην εκτεθούν, δε θα έλεγαν ότι «οι μπολσεβίκοι έγιναν κομμουνιστές». Γιατί ήταν και το ξέρουν, ιδιαίτερα ο Ράμφος. Δε θα έλεγαν τα περί «κοινοκτημοσύνης στην Αγγλία με όραμα μια πλήρως κοινωνικοποιημένη κοινωνία», με δεδομένο ότι ο καπιταλισμός εκεί πρωτοαναπτύχθηκε, όπως και τα μονοπώλια. Η Αγγλία είναι το κράτος που εξαπέλυσε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που είχε τις περισσότερες αποικίες, δημιουργώντας την «αυτοκρατορία», σκλαβώνοντας λαούς ανά την υφήλιο, βρίσκεται σήμερα στους πρωτεργάτες της ίδιας διαδρομής, ενώ το εσωτερικό της μαστίζεται από στρατιές ανέργων, ένταση της φτώχειας, από ρατσισμό και εξαθλίωση.

Αλλά ας απαντήσουν: Ηταν ή δεν ήταν η ΕΣΣΔ την περίοδο του μεσοπολέμου περικυκλωμένη οικονομικά αποκλεισμένη μετά από μια επίσης μεγάλη ιμπεριαλιστική επέμβαση και έναν καταστροφικό πόλεμο, με στόχο το στραγγαλισμό της; Για ποια κοινωνία των πολιτών κάνουν λόγο στην Τσαρική Ρωσία όπου επικρατούσε η βία και η τρομοκρατία της Οχράνας (μυστική αστυνομία του Τσάρου με εγκλήματα για τη στήριξή του, που ωχριούσαν μπροστά της οι υπηρεσίες των τότε καπιταλιστικών κρατών Αγγλίας, ΗΠΑ, Γερμανίας κλπ.) και του τεράστιου στρατού; Για ποια βιομηχανία που καταστράφηκε κάνουν λόγο, όταν η Ρωσία ήταν καθυστερημένη χώρα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Γερμανία στα 1917, όταν έγινε η Οχτωβριανή Επανάσταση; Η προεπαναστατική Ρωσία κατείχε την πέμπτη θέση στον κόσμο στην παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και την τέταρτη στην Ευρώπη. Λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έφτασε στη δεύτερη θέση στον κόσμο και στην πρώτη στην Ευρώπη. Ο πόλεμος κατέστρεψε το 30% του εθνικού πλούτου της ΕΣΣΔ, αλλά μέσα σε πέντε χρόνια από τον τερματισμό του, το 1950, το εθνικό εισόδημα έφτασε στα 164% του επιπέδου του 1940, η βιομηχανική παραγωγή στα 172% και η αγροτική στα 99%. Το εθνικό εισόδημα της ΕΣΣΔ αυξανόταν κατά 8,1%, ενώ των ΗΠΑ κατά 3,2%, σε ετήσια βάση κατά μέσο όρο στην περίοδο 1951 - 1975. Η βιομηχανική παραγωγή αυξανόταν στην ΕΣΣΔ κατά 9,6%, ενώ στις ΗΠΑ κατά 3,8%. Η αγροτική παραγωγή στην ΕΣΣΔ αυξανόταν κατά 3,4%, ενώ στις ΗΠΑ κατά 1,7%. Ακόμη και την περίοδο 1981 - 1985, η μέση ετήσια αύξηση του εθνικού της εισοδήματος ήταν 3,1%, ενώ στις ΗΠΑ ήταν 2,5%. Πώς έγιναν αυτά αν η επανάσταση κατέστρεψε τη βιομηχανία; Πώς κατόρθωσαν να έχουν εξαλείψει εντελώς την ανεργία, να παρέχουν δωρεάν Παιδεία και Υγεία και άλλες κοινωνικές παροχές πολύ υψηλού επιπέδου, όπως δεν αρνιούνται σήμερα ούτε οι χειρότεροι εχθροί της Σοβιετικής Ενωσης; Και πώς σήμερα η κατεστραμμένη από τους κομμουνιστές βιομηχανικά Ρωσία είναι από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεθνώς;