Τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας που πραγματοποίησε η ΔΗΜΕΛ για το «Ριζοσπάστη», σχετικά με την αντίληψη που διαμορφώνουν οι απλοί άνθρωποι του μόχθου για τα τεκταινόμενα στην κοινωνικοοικονομική και πολιτική πραγματικότητα της χώρας, είναι ενθαρρυντικά. Οσο και αν οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και σύνθετες, όσο κι αν τα καταιγιστικά προπαγανδιστικά πυρά της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκφραστών περί αναγκαιότητας προσαρμογής στη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», οι εργαζόμενοι φαίνεται ότι αρχίζουν να κατανοούν από την ίδια τους την πείρα πως τούτη η πραγματικότητα δεν τους «βολεύει». Για παράδειγμα, η ένταση της επίθεσης του μεγάλου κεφαλαίου με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, σ' όλους τους τομείς που αφορούν το βιοτικό επίπεδο του λαού, το οποίο συνεχώς χαμηλώνει και τις οποίες προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γίνονται στοιχείο που επιδρά στην αμφισβήτηση της συγκεκριμένης πολιτικής.
Ετσι από τη δημοσκόπηση προκύπτει ότι τα τελευταία χρόνια πολλοί εργαζόμενοι, ανεξάρτητα μάλιστα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, κατανοούν τις προωθούμενες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σαν αρνητικές συνολικά για τα συμφέροντα των λαών και τα δικά τους.
Απέναντι στη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», η οποία αναγορεύεται από τους θιασώτες της σε αναγκαιότητα και μονόδρομο για τα κράτη και τους λαούς, μεγαλώνει το ποσοστό του λαού που έχει αρνητική γνώμη. Επίσης, παρά το γεγονός ότι διατυπώνονται απόψεις για τέλος των ιδεολογιών και οριστική επικράτηση του καπιταλισμού, παρά το ότι οι απολογητές της λεγόμενης «νέας οικονομίας» υποστηρίζουν πως, τάχα, οι ατομικές λύσεις αντικατέστησαν τις κοινωνικές αξίες, η συγκεκριμένη έρευνα αποκαλύπτει, πως οι κοινωνικές αξίες, όπως π.χ. της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης, υπερισχύουν στην αναμέτρηση με τον ατομικισμό. Ο σοσιαλισμός σαν πρόταση κερδίζει συνειδήσεις και η καταδίκη του καπιταλισμού ενισχύεται.
Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση, δεν είναι και λίγοι εκείνοι που δηλώνουν άγνοια για το φαινόμενο, της διαβόητης «παγκοσμιοποίησης» όπως υπάρχουν και άλλοι που την αποδέχονται, θεωρώντας πως πρόκειται για αντικειμενική διαδικασία -μονόδρομο, όπως προπαγανδίζεται από την κυβέρνηση και τα κόμματα θιασώτες της. Γι' αυτό και μεγαλύτερο ποσοστό του 50% τοποθετείται υπέρ, έναντι περίπου, 40% κατά.
Τα στοιχεία της έρευνας στο σύνολό τους καταγράφουν επίσης το γεγονός ότι υπάρχει σύγχυση για το κοινωνικό περιεχόμενο των εξελίξεων όπως φαίνεται από το πώς κατανοείται η «παγκοσμιοποίηση». Γιατί, ενώ είναι αρκετά μεγάλο το ποσοστό των εργαζομένων που τη θεωρεί σαν μια αρνητική σε βάρος των συμφερόντων τους διαδικασία, ενώ αναγνωρίζουν πως είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ που την προωθούν, πολιτικά τοποθετούνται με τα δύο αυτά κόμματα!
Παρ' όλ' αυτά, είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι, ανεξάρτητα από κόμμα, αναγνωρίζουν ότι το ΚΚΕ είναι ο σταθερός πολέμιος της «παγκοσμιοποίησης». Οτι, τελικά οι αγώνες μπορεί να έχουν αποτελέσματα, είναι η ελπίδα, το αποκούμπι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός που προκύπτει από τη δημοσκόπηση ότι αυξάνει η εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς το ΚΚΕ, αναδείχνουν και τις δυνατότητες αλλά και τη μεγάλη ευθύνη των κομμουνιστών. Δυνατότητες στην προοπτική της κοινωνικοπολιτικής συσπείρωσης στα διάφορα μέτωπα πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Ευθύνη να συμβάλλουμε με τη δουλιά μας και τη δράση μας να περιορίζονται οι συγχύσεις και να ξεκαθαρίζει το τοπίο, να ξεπερνούν οι εργαζόμενοι τη μοιρολατρική ηττοπαθή στάση τους απέναντι στις εξελίξεις. Ετσι ώστε η αγωνιστική διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματά τους να ωριμάζει στις συνειδήσεις την αναγκαιότητα και την προοπτική του ΑΛΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ, του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, ώστε να ικανοποιούνται τα δικά τους συμφέροντα.
Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ
Feeds
Το Καταστατικό του ΚΚΕ η κοινή μας συμφωνία 
