Ρόλο ιμάντα για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή των Βαλκανίων και την ενσωμάτωση των χωρών της περιοχής στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχει αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εντάσσοντας το σύνολο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας στις «μυλόπετρες» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, με στόχο τη διασφάλιση της περαιτέρω διείσδυσης των ελληνικών και άλλων επιχειρηματικών ομίλων στην ευρύτερη περιοχή.

Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η χτεσινή μονοήμερη επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στο Βελιγράδι, όπου μίλησε στην ετήσια Διάσκεψη των πρέσβεων της Σερβίας και στη συνέχεια συναντήθηκε διαδοχικά με τον πρωθυπουργό της Σερβίας Μίρκο Τσβέτκοβιτς και τον πρόεδρο της χώρας Μπόρις Τάντιτς.

Ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του, αφού αρχικά υπερασπίστηκε τη δολοφονική επέμβαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που οδήγησε στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στη συνέχεια εμφάνισε προκλητικά την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο - που συμμετείχαν στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα - σαν «οδικό χάρτη για την κατάπαυση του πυρός και την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας»!

Ο Γ. Παπανδρέου διεκδικώντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση των γεωστρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των μονοπωλιακών ομίλων στη Βαλκανική χερσόνησο, περιέγραψε στην ομιλία του την επιδίωξη της κυβέρνησης να προωθήσει την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ μέχρι το 2014, ισχυριζόμενος: «Είμαι πεπεισμένος ότι η πλήρης ένταξη των Βαλκανίων στις ευρωατλαντικές δομές είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της σταθερότητας και την επίτευξη της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης»!

Τόνισε ακόμα ότι για «την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων χρειάζεται πλήρη συμμόρφωση με τις ισχύουσες απαιτήσεις και τα κριτήρια της ΕΕ». Σε συνέντευξή του στη σερβική εφημερίδα «Νόβοστι», διευκρίνισε ότι «ο ρυθμός με τον οποίο τα δυτικά Βαλκάνια προσεγγίζουν την ΕΕ θα εξαρτηθεί από τις επιδόσεις έκαστης χώρας αναφορικά με τις συμφωνημένες αρχές και προϋποθέσεις»... Τα κριτήρια που προτάσσει σαν βασικές προϋποθέσεις ο Γ. Παπανδρέου θα σημάνουν το παραπέρα ξεζούμισμα των εργαζομένων των συγκεκριμένων χωρών και τη διασφάλιση καλύτερων όρων για την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Στις συμπληγάδες των ιμπεριαλιστικών κέντρων ο πρωθυπουργός έσπευσε να εντάξει το σύνολο της εξωτερικής πολιτικής, θέτοντας κάτω από τη σκέπη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ τόσο το θέμα με την ονομασία της ΠΓΔΜ όσο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Αναφερόμενος στην ΠΓΔΜ ο Γ. Παπανδρέου επανέλαβε την εθνική «κόκκινη γραμμή» και πρόσθεσε ότι περιμένουμε από την ΠΓΔΜ να «μας συναντήσει στα μισά του δρόμου». Θα αποδεχθούμε, ανέφερε ο πρωθυπουργός, «ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό (...) επιζητούμε συναινετική λύση που δε θα αφήνει γκρίζες περιοχές και πιθανές πηγές έντασης», ώστε «να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ».

Μιλώντας για τη στρατηγική προσέγγισης με την Τουρκία, ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι «πριν από 10 χρόνια ορισμένοι λαϊκιστές με κατηγόρησαν ως προδότη της χώρας μου» και ισχυρίστηκε ότι «η πολιτική αυτή δικαιώνεται και η πλειοψηφία των Ελλήνων αναγνωρίζει πως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι προς το συμφέρον μας γιατί όταν έχεις ένα σταθερό, δημοκρατικό συνεργάτη ως γείτονα, είναι καλό για την Ελλάδα και την Ευρώπη».

Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι «η Τουρκία πρέπει να αποδείξει ότι σέβεται τις αρχές καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών και πρέπει να πραγματοποιήσει θετικά βήματα για την επίλυση του Κυπριακού». Πίσω από τις φραστικέ κορόνες ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να συγκαλύψει ότι η κυβέρνηση προωθεί μια λύση «πακέτο» για Κυπριακό και ελληνοτουρκικές σχέσεις, θέτοντας ως επιδιαιτητή την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Σερβίας Μπορίς Τάντιτς, ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι στο επίκεντρο των συνομιλιών βρέθηκαν «τα προβλήματα του Κοσσόβου, της Βοσνίας, της ΠΓΔΜ, αλλά και εκείνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού».

Στη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Νόβοστι», απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο, ισχυρίστηκε ότι «η σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής και η διεθνής νομιμότητα παραμένουν οι ακρογωνιαίοι λίθοι της πολιτικής μας στην ΕΕ». Προσπάθησε έτσι να κρύψει ότι η όξυνση στα Βαλκάνια με το θέμα του Κοσσόβου με την καλλιέργεια εθνικισμών και θρησκευτικών φανατισμών, που δίχασαν και διχάζουν λαούς, είναι έργο ακριβώς των ιμπεριαλιστών.

Ο Γ. Παπανδρέου έλαβε και τα «εύσημα» από τον υπουργό Εξωτερικών της Σερβίας Βουκ Γιέρεμιτς για το ρόλο που έπαιξε και τις πιέσεις που άσκησε για την ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης του Μιλόσεβιτς, τονίζοντας ότι «η παρουσία του, ως υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, στο Βελιγράδι, κατά τη διάρκεια της εγκαθίδρυσης της δημοκρατίας μας, προσέφερε αδιαμφισβήτητη διεθνή νομιμοποίηση στη νίκη που κατακτήσαμε στις κάλπες».