Ο ιδιοκτήτης του Ιατρικού Κέντρου, του Διαβαλκανικού Κέντρου και πλήθους άλλων επιχειρήσεων στο χώρο της υγείας Γ. Αποστολόπουλος, έγινε «αδικαιολόγητα πλουσιότερος σε βάρος της περιουσίας της παλαιάς Τράπεζας Κρήτης». Τα παραπάνω αναφέρονται στην υπ' αριθμό 1440/2000 απόφαση του Αρείου Πάγου που δικαίωσε την παλαιά Τράπεζα Κρήτης σε οικονομική διαφορά που είχε με τον επιχειρηματία Γ. Αποστολόπουλο και καλείται τώρα να αποδώσει τους νόμιμους τόκους από τα... δανεικά.

Ειδικότερα, ο Αρειος Πάγος απέρριψε αίτηση αναίρεσης του Γ. Αποστολόπουλου, που ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση του Εφετείου Αθήνας, η οποία είχε δικαιώσει την υπό εκκαθάριση παλαιά Τράπεζα Κρήτης. Στον ιδιοκτήτη του Ιατρικού Κέντρου Γ. Αποστολόπουλου, με σχετικές διαταγές της παντοδυναμίας του Γ. Κοσκωτά - κατά κατάχρηση της διευθυντικής του εξουσίας - είχε καταβληθεί από την Τράπεζα Κρήτης το ποσό των 615 εκατ. δραχμών.

Η Τράπεζα Κρήτης είχε υποβάλλει αγωγή κατά του Γ. Αποστολόπουλου το 1988 διεκδικώντας το παραπάνω ποσό. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το ποσό αυτό βρίσκεται ήδη στα ταμεία της Τράπεζας Κρήτης και τώρα δίνεται η δυνατότητα να εισπράξει και τους νόμιμους τόκους. Ο Αρειος Πάγος δέχτηκε ότι ορθά το Εφετείο ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού και επικύρωσε την προηγούμενη εφετειακή απόφαση, ότι δηλαδή δεν αποδείχτηκε πως μεταξύ των αντιδίκων υπήρχε οποιαδήποτε σύμβαση (εντολής τραπεζικού γύρου), σύμφωνα με την οποία να ήταν υποχρεωμένη η Τράπεζα Κρήτης να καταβάλει το συγκεκριμένο ποσό στον Γ. Αποστολόπουλο.

Παράλληλα, στην απόφαση του Αρείου Πάγου επισημαίνονται τα εξής:

• Η Τράπεζα Κρήτης κατέβαλε στον Γ. Αποστολόπουλο τμηματικά το ποσό των 615 εκατ. δραχμών μέσω του Γ. Κοσκωτά, ο οποίος έδινε τις σχετικές διαταγές κατά κατάχρηση της διευθυντικής εξουσίας του.
• Η καταβολή του επίμαχου ποσού δεν έγινε για απόσβεση ατομικής υποχρέωσης του Γ. Κοσκωτά, αλλά για να εκπληρωθεί ανύπαρκτη υποχρέωση της Τράπεζας, η οποία έχει πλέον αξιώσεις εκ του αδικαιολόγητου πλουτισμού.
• Αποδείχτηκε ότι το ποσό καταβλήθηκε χωρίς την ελεύθερη βούληση της Τράπεζας, αλλά κατόπιν εξαναγκασμού του Γ. Κοσκωτά που λειτουργούσε καθ' υπέρβαση της εξουσίας του.