Ο σάλος που ξέσπασε πάλι για τη νόσο των «τρελών αγελάδων» επανέφερε και το ερώτημα αν υπάρχουν πλέον τρόφιμα που να μην είναι επικίνδυνα ή έστω ακατάλληλα για τη δημόσια υγεία. Η απάντηση, βέβαια, στο ερώτημα είναι δραματική. Κανένα έδεσμα δεν έχει μείνει επί των ημερών μας αμόλυντο και ό,τι βάζουμε στο τραπέζι μας αποτελεί μια «βόμβα» για τον οργανισμό μας. Τα κρέατα γεμάτα ορμόνες και τώρα τελευταία προσβλημένα από την «Κρόιτσεφ Γιάκομπ». Τα πουλερικά μεγαλωμένα με ...αντιβιοτικά και ουκ ολίγες φορές «χτυπημένα» από σαλμονέλα. Τα λαχανικά ποτισμένα ως τις ρίζες τους με τοξικά φυτοφάρμακα. Τα φρούτα μεταλλαγμένα από τις διασταυρώσεις των κυττάρων τους με γονίδια σκορπιού. Τα ψάρια με νίτρο και υδράργυρο στα σπάραχνά τους από τα βιομηχανικά απόβλητα που καταλήγουν κατά τόνους στις θάλασσες.

Τι να φας πλέον; Ο,τι κι αν βάλεις στο στόμα σου το τρως και σε τρώει. Σε τρώει αργά, ύπουλα. Σαν το σαράκι που κρυφοδουλεύει μέσα στο ξύλο κι όταν βγει προς τα έξω και το αντιληφθείς είναι πλέον αργά. Το ξύλο έχει κονιορτοποιηθεί εσωτερικά, έχει αχρηστευτεί εντελώς.

Αναλώνεις τροφές και αναλώνεσαι. Πέντε χιλιάδες χημικές ουσίες, λένε, ότι χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα. Αλλων η χρήση γίνεται νόμιμα, άλλων παράνομα. Και οι έλεγχοι ανύπαρκτοι. Η ασυδοσία χορεύει σε κάθε στάδιο της παραγωγής διατροφικών αγαθών. Κι έτσι φτάνει στο πιάτο μας το δηλητήριο, ο θάνατος. Αρωματισμένος ελκυστικά, αμπαλαρισμένος εντυπωσιακά και πολυδιαφημισμένος. Προστασία καμιά από τους κυβερνώντες, που έχουν μέγιστη υποχρέωση να προστατεύουν τη δημόσια υγεία. Αντίθετα, αφήνουν ακάλυπτους, ανυπεράσπιστους εντελώς τους καταναλωτές και προστατεύουν τους αισχρούς που μας θυσιάζουν χωρίς οίκτο για να συσσωρεύουν κέρδη. Τους είδατε προχτές τους θλιβερούς υπουργούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αρνήθηκαν να απαγορεύσουν τα κρεατάλευρα που προκαλούν τη νόσο των «τρελών» αγελάδων. Υποτάχθηκαν και οι δεκαπέντε αχυράνθρωποι στα άνομα συμφέροντα των πολυεθνικών. Αίσχος!