Σε εισαγωγή εξειδικευμένου και ανειδίκευτου εργατοτεχνικού προσωπικού από γειτονικές χώρες, αλλά και σε εσωτερική μετανάστευση προς το Λεκανοπέδιο Αττικής, θα οδηγήσει ο μεγάλος όγκος των έργων που πρόκειται να κατασκευαστούν στην πρωτεύουσα τα επόμενα χρόνια και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αλλά και για αυτά που συγχρηματοδοτούνται από το λεγόμενο Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το «πακέτο», δηλαδή, των πόρων στο οποίο προσβλέπουν για το δικό τους πλουτισμό διάφορες ομάδες μεγαλοεπιχειρηματιών.

Αυτό προβλέπει μελέτη του Ινστιτούτου Οικονομίας Κατασκευών (ΙΟΚ), την οποία παρουσίασε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, ο οποίος παρ' όλα αυτά υποστήριξε ότι υπάρχει επάρκεια ως προς τη δυνατότητα των επιχειρήσεων, μελετητών, τεχνικών και εργατικού δυναμικού να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο αυξημένο κύκλο εργασιών που μέχρι το 2006 θα ξεπεράσει τα 7 τρισ. δρχ.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την ίδια τη μελέτη του ΙΟΚ θα πρέπει να υπάρξει προγραμματισμός και σχεδιασμός των έργων, ώστε να μη συμπέσουν όλα τα έργα μαζί, κάτι πάντως που εκφράζονται επιφυλάξεις αν μπορεί να γίνει την κρίσιμη διετία 2002 - 2003, όπου η εκτέλεση των ολυμπιακών έργων θα βρίσκεται στην αιχμή της. Για το λόγο αυτό εκφράζεται η άποψη ότι θα πρέπει να υπάρξει εναλλακτικά η δυνατότητα εισροής εξειδικευμένου δυναμικού από όμορες χώρες ή μεταφοράς από άλλες περιοχές της χώρας προς το Λεκανοπέδιο. Ολα αυτά βέβαια, εκτός του ότι αναμένεται να ενισχύσουν τον υδροκεφαλισμό της πρωτεύουσας, μπορούν να λειτουργήσουν και ως πρόσχημα για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων προς το χειρότερο. Αλλωστε, τέτοιες δυνατότητες δίνει προς την κυβέρνηση και το περιβόητο «σχέδιο δράσης» της ΓΣΕΕ περί «εργασιακής ειρήνης» για τους Ολυμπιακούς, το οποίο αποτελεί πιστή αντιγραφή όσων συνέβησαν στο Σίδνεϊ...

Η μελέτη του ΙΟΚ, βέβαια, δεν παραλείπει να θεωρήσει θετικά τα μέτρα που ήδη έχει εξαγγείλει το ΥΠΕΧΩΔΕ για τον κατασκευαστικό τομέα και τα οποία, όπως είναι γνωστό, οδηγούν στη μονοπώληση των έργων από 5 - 10 κατασκευαστικούς ομίλους, που θα δημιουργηθούν. Επίσης, δεν αποκλείει τη δυνατότητα εισαγωγής ξένων τεχνικών και άλλων «συμβούλων» για τη διαχείριση των έργων αυτών. Αν ερμηνεύσουμε όμως την οριακότητα της κατάστασης, την οποία περιγράφει με τη συσσώρευση τόσων έργων σε λίγο χρονικό διάστημα, τότε δε θα πρέπει να αποκλειστεί η εκτέλεση μεγάλου μέρους τους από ξένες τεχνικές εταιρίες...