Δεν παίζουν καν το παιχνίδι «ζεστό - κρύο». Εκβιάζουν ανοιχτά τη λαϊκή συνείδηση μέχρι να γίνει ανίσχυρη για όποια αντίσταση. Αυτό ακριβώς πρέπει να σπάσει. Και θα σπάσει με γνώση. Οτι, για παράδειγμα, ο νέος καυγάς μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ για το ποιος θα επιβάλει σκληρότερα μέτρα δεν είναι άλλο από καυγάς καπιταλιστών που ενιαία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το σύνθημα «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» αποκτά στις μέρες μας πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο, ορατό από πλατιές μάζες ανθρώπων. Η αντίσταση αρχίζει να προπαγανδίζεται και εκεί που δεν συνηθιζόταν έως χτες.

Κράτα σημείωση για το ποιον συσχετισμό επιχειρούν η κυβέρνηση και οι ΝΑΤΟικοί της συνεταίροι ανάμεσα στα θέματα της οικονομικής κρίσης και τα λεγόμενα εθνικά. Είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιχνίδι, η εξέλιξη του οποίου είναι ακόμα μπροστά και για το οποίο ανοιχτά έχει κάνει σχετικές καταγγελίες ήδη μόνο το ΚΚΕ.

Στο πνεύμα των ημερών το δούλεμα πάει σύννεφο. Μόνο που οι σύγχρονοι γραμματείς και φαρισαίοι δεν έχουν έναν μόνο να σταυρώσουν.

Διαβάζεις τις ειδήσεις και θα 'θελες να 'ναι πρωταπριλιάτικα αστεία, κρύα έστω, αλλά αστεία. Δεν είναι. Και το πλέον εξωφρενικό από αυτά είναι ήδη πράξη.

Αν δε σπάσεις αυγά δε χαίρεσαι Πάσχα, σκέφτηκε η κυβέρνηση και ανακοίνωσε υπογείως ότι μερικές χιλιάδες εργαζομένων στους δήμους θα μείνουν άνεργοι. Ετσι που το κρατικό ταμείο να «εξυγιανθεί» προς χαρά των επιχειρήσεων που χωρίς κρατικό χρήμα δεν κάνουν βήμα.

Αλλά δε φτάνει που θα απολυθούν, πρέπει και να το απολαύσουν. Αυτό τουλάχιστον ζητάει ο αρθρογράφος στα ΝΕΑ που γράφει σε πρώτο πληθυντικό σα να πρόκειται να απολυθεί ο ίδιος. Ας όψεται...

Παλιά η τέχνη: Αφήνεις ανεξέλεγκτες τις απολύσεις και μετά επιδοτείς τον εργοδότη για να προσλάβει ανέργους. Τώρα έχουμε και πρόοδο: απολύει το ίδιο το κράτος και μετά επιδοτεί για ένα χρόνο τον απολυμένο ως αυτοαπασχολούμενο που καλείται να δει τον εαυτό του σαν επιχειρηματία και να μη μιλά. Μετά από ένα χρόνο; Ε, τότε θα επιδοτήσουν ξανά τους εργοδότες για να έχουν και τους αυτοαπασχολούμενους διαθέσιμους ως τζάμπα εργατική δύναμη.

Ωσπου τα υποζύγια να στυλώσουν τα πόδια.

Γιατί, τι άλλο πρέπει να κάνει ο υπάλληλος του δημοσίου που αφού του είπανε ότι φταίει γιατί με τον ψηλό μισθό του έριξε έξω την οικονομία, τώρα τον καταγγέλλουν και ως λωποδύτη;

Και να ήταν κανένας αθώος αυτός που στην εφημερίδα του τα γράφει αυτά... Ενας εργολάβος είναι απ' αυτούς που ανάμεσα σε άλλα ελέγχει και τα διόδια όπου η κλοπή, βεβαίως, είναι νόμος του κράτους. Του δικού του κράτους.

Είναι της ίδιας τάξης καταγγελία με αυτήν των ξενοδόχων που βλέπουν πως οι πελάτες τους που θέλουν να κάνουν «σπααα» (κάπως έτσι διαβάζεται) στο Σύνταγμα, δεν μπορούν γιατί, λέει, ενοχλούνται από τους αγριεμένους διαδηλωτές.

Μέχρι να δούνε εμπρός τους πράγματι αγριεμένους διαδηλωτές. Αυτό δε θα 'ναι, εξάλλου, μια πραγματική ανάσταση;