Η νύχτα της περιφρούρησης στο λιμάνι κατέγραψε στιγμιότυπα τέτοια που μόνο η εργατική τάξη ξέρει να δημιουργεί. Οι καταπέλτες, από τα μεσάνυχτα και μετά, είχαν αρχίσει να μετατρέπονται σε τόπο γλεντιού, με τους νεολαίους να έχουν τον πρώτο λόγο. Ενα μπουζούκι, μία κιθάρα, ψησταριές που τροφοδοτούνταν συνεχώς με κάρβουνα για να ψήνουν τα μεζεδάκια, λίγο κοκκινέλι ή ρετσίνα ήταν αρκετά να αρχίσει το τραγούδι και ο λεβέντικος χορός. Ηταν αρκετά να δώσουν δύναμη και αντοχή σε όλους για να συνεχίσουν τον αγώνα.