«Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»!

Τράνταξαν, πλημμύρισαν, χτες, οι δρόμοι κι οι πλατείες όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας, από τη μυριόστομη απάντηση που έδωσαν χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες κι εργάτριες στην πρωτόγνωρη επίθεση του κεφαλαίου. Εργάτες κι εργάτριες που μαζί με τις οικογένειές τους διαδήλωσαν μαχητικά, συγκροτημένα. Με το βλέμμα τους στραμμένο όχι μόνο στην επόμενη μέρα και την ανάγκη να δυναμώσει η οργάνωση σε κάθε τόπο δουλειάς και κατοικίας. Αλλά πολύ πιο πέρα. Μακριά, εκεί που ο λαός μπορεί και πρέπει να φτάσει με μπροστάρη την εργατική τάξη: Στην κοινωνία όπου σκοπός της παραγωγής θα είναι η ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Εκεί που θα μπει τέρμα στην αρπαγή του μόχθου των εργατών, εκεί που μόνο τότε θα μπει τέρμα στη βία που βουλιάζει εκατομμύρια λαού στη φτώχεια, τον πόλεμο, την ανεργία, την εξαθλίωση, τις αρρώστιες.

«Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»!

Βροντερά αντήχησε το σύνθημά τους! «Βροντερός» ήταν και ο όγκος και ο παλμός των συλλαλητηρίων όπου, σε 68 πόλεις ολόκληρης της χώρας, χτες, εργατοϋπάλληλοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, μετανάστες, συνταξιούχοι, νέοι, γυναίκες λαϊκών στρωμάτων καταδίκασαν όχι μόνο τα νέα βάρβαρα μέτρα, αλλά συνολικά την αντεργατική πολιτική ΕΕ - ΔΝΤ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. «Βροντερή» ήταν κι η επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας που παρέλυσε ολόκληρες βιομηχανικές περιοχές, «πάγωσε» εργοστάσια, πολυκαταστήματα, γραφεία και κάθε λογής επιχειρήσεις από Θράκη μέχρι Κρήτη και από Ηπειρο μέχρι Λέσβο.

«Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»!

Κι ήταν τέτοια η αποφασιστικότητα των εργαζομένων που αχρήστευσε τους μηχανισμούς και τα σχέδια τα οποία όχι μόνο χτες, αλλά εδώ και μέρες επιστράτευσαν η μεγαλοεργοδοσία κι οι υπηρέτες της. Απέδειξαν ξανά ότι όταν ο λαός θέλει μπορεί. Υψωσαν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη της ευθύνης και της απαιτητικότητας. Και το κάλεσμα που άρχισε - αμέσως μετά τις συγκεντρώσεις και πριν ξεκινήσουν οι πορείες - να μοιράζεται από στόμα σε στόμα, από τηλέφωνο σε τηλέφωνο, για τα νέα παλλαϊκά συλλαλητήρια που θα γίνουν ΣΗΜΕΡΑ σε ολόκληρη τη νησιωτική και ηπειρωτική χώρα, έδινε καθαρό στίγμα σε όλους: Να 'μαστε πιο πολλοί! Σήμερα. Στα συλλαλητήρια. Στα συνδικάτα. Στις συνελεύσεις. Στους τόπους δουλειάς. Στις εργατογειτονιές. Στην αποκάλυψη του ρόλου του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στο στοιχειοθετημένο σφυροκόπημα της ηττοπάθειας, της μοιρολατρίας, της συναίνεσης. Στην προβολή της πραγματικής διεξόδου που έχει η εργατιά. Παντού εκεί όπου απαιτεί η όξυνση της ταξικής πάλης.