Χτες, για παράδειγμα, ανακοίνωσε ότι στο πρώτο τρίμηνο του 2010 έκανε 2.235 «στοχευμένους» - όπως τους αποκαλεί - ελέγχους σε χώρους εργασίας, επέβαλε 18 μηνύσεις και πρόστιμα ύψους 923.628 ευρώ. Ομως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου και η κυβέρνηση στο σύνολό της ξέρει πολύ καλά ότι αυτού του είδους οι έλεγχοι είναι για τα «μάτια του κόσμου». Πρώτον, η επιβολή προστίμων - τα οποία καλό θα ήταν να μας ανακοινώνουν αν εισπράττονται και πότε - είναι μια μέθοδος που δε θίγει καθόλου τους μηχανισμούς αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρηματιών και έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Δεύτερο, η όξυνση της αντεργατικής επίθεσης εξαφανίζει έτσι κι αλλιώς μια σειρά δικαιωμάτων, ώστε ο εργοδότης να εκμεταλλεύεται στο έπακρο την εργατική δύναμη, χωρίς να χρειάζεται να παρανομεί. Τρίτο, κανένα πρόστιμο και κανένας έλεγχος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ριζικά το ζήτημα των εργατικών «ατυχημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών, ακριβώς γιατί η καπιταλιστική παραγωγή δεν παίρνει υπόψη της τις ανάγκες των εργατών, αλλά του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη.