Οι βάσεις ανακοινώθηκαν, οι νέοι φοιτητές και σπουδαστές και οι οικογένειες, ήδη, «ψάχνουν» τι θα κόψουν, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στο οικονομικό κόστος των σπουδών, που με τα νέα μέτρα εκτινάσσεται στα ύψη. Οι ανύπαρκτες υποδομές σίτισης και στέγασης θα υποχρεώσουν περισσότερους φοιτητές και σπουδαστές, είτε να δουλέψουν παράλληλα με τις σπουδές τους (με κίνδυνο να τις σταματήσουν), είτε να μην πάνε στις σχολές που πέρασαν, αν βρίσκονται σε άλλη πόλη. Παράλληλα, θα έρθουν αντιμέτωποι με την υποβαθμισμένη «δημόσια» Ανώτατη Εκπαίδευση. Οσοι δεν πέρασαν σε κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ έχουν, επίσης, το δικό τους Γολγοθά, το παζάρι ελπίδας που πουλάνε οι έμποροι της γνώσης (σε ΙΕΚ, κολέγια κ.ά.). Τελικά, οι φοιτητές και οι σπουδαστές σε δημόσια ιδρύματα και οι σπουδαστές σε ιδιωτικές δομές έχουν μπροστά τους κοινό μέλλον: Σπουδές χαμηλής ποιότητας, προσαρμοσμένες στις «ανάγκες» των επιχειρήσεων που καθορίζουν τη γνώση και μια καθημερινότητα που τους απαγορεύει να μορφωθούν, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες.

Απ' τα κυρίαρχα ΜΜΕ, ακούμε και διαβάζουμε για τα ...φιλόδοξα σχέδια του υπουργείου Παιδείας. Ακούμε για κλείσιμο σχολών που δεν είναι ελκυστικές (από τους ίδιους που τις έσπειραν πριν δέκα χρόνια στο όνομα της... «περιφερειακής ανάπτυξης»), ακούμε για νέο χωροταξικό σχεδιασμό στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ακούμε για το νέο σύστημα πρόσβασης - συνέχεια του «νέου» σχολείου. Αυτά που δε λένε είναι όσα περιμένουν τους φοιτητές και τους σπουδαστές με τις νέες αλλαγές. Η κυβέρνηση, μαζί με το σχολείο της αγοράς, που ο γονιός θα πληρώνει και θα διοικούν οι επιχειρήσεις, θα «ολοκληρώσει» το έργο της με νέο σύστημα εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση το 2013 - 2014. Ομως, οι εξετάσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση δεν μπορούν να αλλάξουν το εκπαιδευτικό σύστημα, αν δε δημιουργηθεί ένα σχολείο που να μορφώνει ολόπλευρα και να έχουν δικαίωμα σε αυτό όλα τα παιδιά του λαού.

Το κεφάλαιο, σε αυτή τη φάση, απαιτεί να κάνει κουμάντο σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και παράλληλα να διευρύνει τις επενδύσεις του στην ιδιωτική εκπαίδευση. Με τις νέες αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση φέρνουν την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια στα ιδρύματα, ώστε να υπάρχει «άμεση επικοινωνία» με τις επιχειρήσεις. Με το νομοσχέδιο για τη Διά Βίου Εκπαίδευση νομιμοποιούνται όλα τα μαγαζιά εκπαίδευσης και μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, τα πτυχία, τα πιστοποιητικά και οι βεβαιώσεις θα μπαίνουν σε ένα «τσουβάλι» και κριτές τους θα είναι οι εργοδότες, που θα επιλέγουν τους κατάλληλους εργαζόμενους, στην κατάλληλη τιμή. Με τις πιστωτικές μονάδες εκπαιδεύονται απασχολήσιμοι, φτηνή περιπλανώμενη εργατική δύναμη.

Ολα τα παραπάνω τα σχεδιάζουν αυτοί που βρίσκονται απέναντί μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και τα παιδιά τους βρίσκονται σε άλλη όχθη. Για τους μαθητές, τους φοιτητές από τα λαϊκά στρώματα και τους γονείς τους δεν υπάρχει άλλη λύση απ' το να σηκώσουν κεφάλι και να ανατρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση, διεκδικώντας μια δημόσια δωρεάν Παιδεία που αξίζει σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο σε μια κοινωνία που θα κάνουν κουμάντο οι εργαζόμενοι.