Πρώτο έτος Κοινωνιολογίας, αίθουσα «Αστεγοι».Δεν πρόκειται για αστείο, αλλά για την πικρή πραγματικότητα. Είναι η παλιά αποθήκη όπου στεγάζονται οι φοιτητές της εν λόγω σχολής, οι οποίοι κάνουν μάθημα, με τις τζαμαρίες να... τραβάνε τα βλέμματα των περαστικών. Καλός ίσως ο αυτοσαρκασμός, για την αίθουσα «Αστεγοι»,φυσικά όμως δεν μπορεί να απαλύνει την κατάσταση... |
Μαθήματα, εργαστήρια και διοικητικές υπηρεσίες μοιράζονται σε 28(!) διαφορετικούς χώρους, διάσπαρτους σ' όλη την πόλη της Μυτιλήνης, τους περισσότερους από τους οποίους νοικιάζει το Πανεπιστήμιο. Παράλληλα, υπάρχουν και κάποιοι χώροι που έχουν παραχωρηθεί στο πανεπιστήμιο κι άλλοι που του έχουν δοθεί με τη μορφή του χρησιδανείου, δηλαδή για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Οι περισσότεροι από αυτούς τους χώρους είναι εντελώς ακατάλληλοι για να γίνονται μαθήματα και μάλιστα πανεπιστημιακού επιπέδου. Πρόκειται για ορόφους πολυκατοικιών, παλιά καταστήματα, ακόμα και αποθήκες. Συμβαίνει, δηλαδή, να κάνουν μάθημα οι φοιτητές σε χώρους που είναι ακριβώς πάνω στο δρόμο, δίπλα να περνάνε αυτοκίνητα και κόσμος να τους «χαζεύει» από τις τζαμαρίες.
«Ευρυχωρία και ανέσεις» για τους φοιτητές της Γεωγραφίας. Αποψη από «αίθουσα» μαθημάτων στο εικονιζόμενο σπίτι, που μπορεί να είναι συμπαθητικό σαν τέτοιο, όχι όμως και για... Πανεπιστήμιο |
Η αγανάκτηση των φοιτητών που αντιμετωπίζουν όλη αυτή την κατάσταση είναι έκδηλη: «Νομίζαμε ότι θα μπούμε σε αμφιθέατρα...», μας είπε η Ελευθερία, πρωτοετής φοιτήτρια της Κοινωνιολογίας, που κάνει μάθημα σε μια «αποθήκη». Διαβάζοντας τα καλοστημένα ιλουστρασιόν φυλλάδια του πανεπιστημίου, περίμεναν σίγουρα κάτι καλύτερο, όμως... «Στην αρχή, κάναμε μαθήματα στο Χριστιανικό Κέντρο, ώσπου μια μέρα η γριούλα που ήταν υπεύθυνη ξέχασε να μας ανοίξει την αίθουσα», μας είπε η Λήδα, επίσης πρωτοετής της Κοινωνιολογίας.
Ετσι οι φοιτητές μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις διεκδικούν πρώτα απ' όλα το αυτονόητο: ένα ενιαίο κτίριο για το πανεπιστήμιο, κάτι που έπρεπε ήδη να υπάρχει. Ο Σύλλογος Φοιτητών Κοινωνιολογίας, που έχει επανειλημμένα κινητοποιηθεί για το ζήτημα, ζητάει με την τελευταία του απόφαση την εντατικοποίηση των εργασιών που έχουν ξεκινήσει για το κτιριακό και σε συζήτηση που είχαμε ο πρόεδρος του Συλλόγου Παναγιώτης Γκόλφης χαρακτήρισε το πρόβλημα με τις αίθουσες τεράστιο και την υποδομή ακατάλληλη.
Αλλά και στα νέα κτίρια που χτίζονται για τα άλλα δυο τμήματα, τη λέσχη και τη διοίκηση, έχει παρατηρηθεί μεγάλη καθυστέρηση. Ετσι, ενώ τα κτίρια έπρεπε να έχουν ήδη παραδοθεί, θα ξεκινήσουν τελικά τη λειτουργία τους στα τέλη του 2001. Πρόκειται για ένα έργο του οποίου ο προϋπολογισμός ανέρχεται σε 3,95 δισεκατομμύρια και αναμφισβήτητα θα ανακουφίσει σημαντικά την κατάσταση, δε θα τη λύσει όμως, αφού και μετά την ολοκλήρωση του έργου, τρία Τμήματα του Πανεπιστημίου θα παραμένουν «άστεγα».
Ετσι, η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή, και δυστυχώς φαίνεται ότι θα παραταθεί για καιρό, είναι αλλού να γίνονται μαθήματα, αλλού να είναι η βιβλιοθήκη, αλλού οι Γραμματείες και τα Γραφεία των καθηγητών, αλλού η λέσχη και τα εστιατόρια... Η Μυτιλήνη είναι μια πολύ ωραία πόλη που προσφέρεται για ωραίους περιπάτους, οι φοιτητές όμως έχουν κάνει και κάνουν τόσους πολλούς κάθε μέρα, αντιμέτωποι με την ανοργανωσιά της πολιτείας, που πλέον χάνεται η όποια ευχαρίστηση.