«Κατά τη γνώμη μας, παρά τις ιδιομορφίες που παρουσιάζει κάθε χώρα, αντιμετωπίζουμε την περιοχή ως ενιαίο χώρο, σαν μια περιοχή που ζει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τις συνέπειες από τη διαπάλη για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των αγωγών του πετρελαίου και φυσικού αερίου ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτό μας θέτει μπροστά στο καθήκον, υπολογίζοντας τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας, ενιαία να αντιμετωπίζουμε την πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε όλη την περιοχή». Τα παραπάνω τόνισε ο Ορέστης Κολοζώφ, στην εισήγηση που έκανε εκ μέρους του ΚΚΕ στη συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Ερυθράς Θάλασσας. Παραθέτουμε, στη συνέχεια, το πλήρες κείμενο της εισήγησης του Ορέστη Κολοζώφ.

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνω θερμό συντροφικό χαιρετισμό στη σημερινή συνάντηση των Κομμάτων μας που πραγματοποιείται στα πλαίσια του 16^ου Συνεδρίου του Κόμματος. Πιστεύουμε η παραμονή σας στην Αθήνα αυτό το διάστημα να ήταν ευχάριστη και σας ευχαριστούμε και από αυτή τη θέση για την παρουσία σας και τη συνεισφορά σας στις εργασίες του συνεδρίου μας.

Αν και το προηγούμενο διάστημα είχαμε την ευκαιρία στα πλαίσια των διεθνών συναντήσεων που έγιναν στην Αθήνα και των διμερών μας επαφών, να ανταλλάξουμε γόνιμες σκέψεις για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή, οι εξελίξεις που σημειώνονται δημιουργούν την ανάγκη να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τα προβλήματα που ανακύπτουν και το συντονισμό της δράσης μας.

Τα δυο τελευταία χρόνια σημειώθηκαν, κατά τη γνώμη μας, θετικά βήματα στα πρακτικά μέτρα συντονισμού των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, στην κοινή τους στάση και στην άμεση αντίδρασή τους απέναντι στην επιθετική πολιτική του ιμπεριαλισμού που ασκούν στην περιοχή μας οι ιμπεριαλιστικές ηγετικές χώρες της ΕΕ και οι ΗΠΑ.

Το διάστημα που εξετάζουμε, στην ευρύτερη περιοχή μας, από τον Καύκασο μέχρι τη Μεσόγειο, την Ερυθρά Θάλασσα και τον Κόλπο, παρατηρούμε μια έντονη προσπάθεια, τόσο Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων όσο και των ευρύτερων Αντιιμπεριαλιστικών, Αντιμονοπωλιακών, Πατριωτικών και Προοδευτικών δυνάμεων, να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για να αντισταθούν στην επιθετικότητα των Ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους, που εκφράστηκε με πολλαπλούς τρόπους στην περιοχή μας.

Πέρα από τη δική μας συνάντηση του 1997, σημαντικές στιγμές στην κοινή προσπάθεια ήταν οι συναντήσεις των Βαλκανικών ΚΚ.

Η άμεση αντίδραση στον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, με την καταδικαστική απόφαση 16 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, η Ανακοίνωση των Αραβικών ΚΚ, όπως επίσης και η Κοινή Ανακοίνωση 48 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που υπογράφτηκε στην Αθήνα κατά τη διεθνή συνάντηση για την «παγκοσμιοποίηση», που έγινε το Μάη του 1999.

Χρειάζεται ακόμα να μνημονεύσουμε τη συνάντηση των Προοδευτικών Κομμάτων που έγινε στη Λευκωσία με πρωτοβουλία του ΑΚΕΛ ή ακόμα, τη συνάντηση των προοδευτικών κινημάτων των Βαλκανικών χωρών ενάντια στο ΝΑΤΟ που έγινε με πρωτοβουλία των Βαλκανικών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και κατέληξε στη δημιουργία Αντί-ΝΑΤΟικού Κέντρου, με σκοπό την αλληλοενημέρωση και την υποστήριξη των κοινών πρωτοβουλιών και πολλές άλλες που ασφαλώς άλλοι σύντροφοι θα μνημονεύσουν.

Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες αναδείχτηκαν κοινοί στόχοι και συντονίστηκαν δραστηριότητες σε εθνικό επίπεδο, όπως έγινε με την απόφαση να οριστεί Κοινή Μέρα Δράσης των Βαλκανικών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων κατά του ΝΑΤΟ, που σημείωσε επιτυχία.

Σήμερα σηκώνεται ένα αντίστοιχο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Χρέος μας είναι να συνεχίσουμε και να διευρύνουμε τις προσπάθειές μας συντονισμού και κοινών ενεργειών, σπάζοντας το φράγμα της παραπληροφόρησης των ελεγχόμενων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη μεταστροφή της κοινής γνώμης και στην κινητοποίηση του κόσμου κατά της νέας τάξης πραγμάτων που θέλουν να επιβάλουν οι ιμπεριαλιστές.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή, όπου εκδηλώνονται με ιδιαίτερη οξύτητα οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ, ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των αγορών, στη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων είναι οξύτατος και αναπτύσσεται σε μια περιοχή όπου ήδη το ΝΑΤΟ έχει εγκατασταθεί με στρατό κατοχής αλλά και όπου διατηρεί σε χώρες, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, πυρηνικά όπλα, στρατιωτικές και κατασκοπευτικές βάσεις. Δημιουργούνται επίσης στρατιωτικά σώματα ταχείας επέμβασης και σε λειτουργία μπήκε ήδη η Βαλκανική Ταξιαρχία του ΝΑΤΟ. Σήμερα, προστίθεται και ο στρατός που δημιουργεί η ΕΕ.

Είναι φανερό ότι η Ελλάδα αν και παίρνει ενεργό μέρος στα ιμπεριαλιστικά σχέδια μέσω του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, σήμερα αμφισβητούνται ανοιχτά τα κυριαρχικά δικαιώματά της στο Αιγαίο από την Τουρκία. Οι αμφισβητήσεις αυτές υπήρχαν από παλιότερα και είχαν δημιουργηθεί μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, τώρα όμως με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ και τις νέες ρυθμίσεις που έγιναν για τη Νοτιο - Ανατολική πτέρυγά του, παίρνουν πλέον ανοιχτό, απροκάλυπτο χαρακτήρα.

Το συμπέρασμα που καταλήγουμε είναι ότι το ΝΑΤΟ με το νέο δόγμα εντάσσεται στις προσπάθειες που κάνει ο ιμπεριαλισμός στις σημερινές συνθήκες, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την ΕΕ, να θωρακίσει και να εδραιώσει το καπιταλιστικό σύστημα στο δυτικό ημισφαίριο, από τις αντιθέσεις και τις αντιδράσεις χωρών και λαών που προκαλεί η επιθετική πολιτική τους.

Η νέα δομή του ΝΑΤΟ προβλέπει για τη Νότια Ευρώπη την ύπαρξη τεσσάρων υποστρατηγείων στις πόλεις Μαδρίτη, Βερόνα, Λάρισα και Σμύρνη. Τα υποστρατηγεία αυτά θα υπάγονται επιχειρησιακά στην ευθύνη του στρατηγείου της Νεάπολης στην Ιταλία. Για πρώτη φορά μετά την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ ιδρύεται στρατηγείο στο έδαφός της. Ο ρόλος του θα είναι ο έλεγχος της περιοχής της Νοτίου Μεσογείου, ενώ στο στρατηγείο της Σμύρνης θα ανατεθεί ο έλεγχος του μεγαλύτερου μέρους του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας, της περιοχής του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής.

Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν κι έναν ιδιαίτερο ρόλο στο σχεδιασμό της μεσογειακής διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η στρατιωτική συμφωνία Τουρκίας - Ισραήλ και ΗΠΑ, εκτός από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει, αποτελεί μια συμφωνία μεταξύ μιας χώρας του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ, μιας χώρας με προνομιακές σχέσεις με τις ΗΠΑ, με έναν ιδιαίτερο ρόλο χωροφύλακα στην περιοχή, το οποίο τώρα συμμετέχει στις διαδικασίες διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς τη Μεσόγειο.

Στρατιωτική συμφωνία υπέγραψε και η Ελλάδα με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο και έχουν ήδη πραγματοποιηθεί κοινά ναυτικά γυμνάσια.

Οι συμφωνίες αυτές και οι σχέσεις που αναπτύσσονται οδηγούν επίσης στη διευκόλυνση του Νατοϊκού "Μεσογειακού Διαλόγου" που έχει ξεκινήσει από το 1995 με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο, την Τυνησία και την Ιορδανία και στοχεύουν στην ενσωμάτωσή τους στην ευρύτερη δομή του ΝΑΤΟ.

Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή μας

Είναι φανερή η επιδίωξη από τους ιμπεριαλιστές να οικοδομήσουν στην περιοχή ένα διακρατικό σύστημα με τη δημιουργία ενός πλαισίου που θα στηρίζεται στη δύναμη των όπλων του ΝΑΤΟ και θα διευκολύνει τη διείσδυση των πολυεθνικών στις χώρες αυτές. Θα εξασφαλίζει τον έλεγχο των διεθνών διαύλων της Μαύρης Θάλασσας, του Αιγαίου, της Διώρυγας του Σουέζ και της Ερυθράς, καθώς και τα στενά του Κόλπου.

Είναι μια περιοχή που ανταποκρίνεται στο λεγόμενο ενεργειακό τόξο που έχουν χαράξει οι ιμπεριαλιστές, που ξεκινά από τον Καύκασο και την Κασπία Θάλασσα και καταλήγει στην περιοχή του Κόλπου και της Ερυθράς Θάλασσας. Ο έλεγχος αυτού του τόξου είναι ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντά τους.

Η περιοχή της Νότιο - Ανατολικής Μεσογείου, της Αραβικής χερσονήσου και του Κόλπου εξακολουθεί να έχει τη στρατηγική σημασία που είχε και πριν για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας και των αντίστοιχων πολυεθνικών μονοπωλίων. Τα σημαντικά ενεργειακά της αποθέματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο ιδιαίτερα, προκαλούν την άμεση παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά και τον οξύτατο ανταγωνισμό τους. Η διάλυση της ΕΣΣΔ όξυνε αυτόν τον ανταγωνισμό για τον έλεγχο των πλούσιων πηγών σε στρατηγικές πρώτες ύλες στην περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας.

Κατά τη γνώμη μας, παρά τις ιδιομορφίες που παρουσιάζει κάθε χώρα, αντιμετωπίζουμε την περιοχή ως ενιαίο χώρο, σαν μια περιοχή που ζει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τις συνέπειες από τη διαπάλη για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των αγωγών του πετρελαίου και φυσικού αερίου ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Αυτό μας θέτει μπροστά στο καθήκον, υπολογίζοντας τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας, ενιαία να αντιμετωπίζουμε την πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε όλη την περιοχή.

Σημειώνονται σημαντικές εξελίξεις το τελευταίο διάστημα: Η αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων κατοχής από το Νότιο Λίβανο αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη και δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή στην αντιμετώπιση της επιθετικότητας του Ισραήλ.

Η δικαιολογημένη εξέγερση του παλαιστινιακού λαού, η νέα ιντιφάντα, δημιουργεί μια νέα δυναμική που οδηγεί στην ανατροπή των δεδομένων που είχαν δημιουργήσει οι συμφωνίες του Οσλο με την άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ και βάζουν στο προσκήνιο την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, την 194, τη 242 και τη 338 που καλούν στην αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων κατοχής από τις κατεχόμενες αραβικές περιοχές και προβλέπουν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του παλαιστινιακού λαού, την επιστροφή των προσφύγων και την απόκτηση του ανεξάρτητου κυρίαρχου κράτους τους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε από κοντά την κατάσταση, όταν αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος επισκέφτηκε την Παλαιστίνη, μετά την έναρξη της νέας ιντιφάντα τον Οκτώβριο και είδαμε τη βιαιότητα του ισραηλινού στρατού, την εφαρμογή της πολιτικής των εποικισμών, τον οικονομικό στραγγαλισμό του παλαιστινιακού λαού με τους αποκλεισμούς που επιβάλλει το Ισραήλ στις πόλεις και τα χωριά με παλαιστινιακή αυτοδιοίκηση.

Οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, η καταδίκη από τους αραβικούς λαούς της αμερικανικής πολιτικής στήριξης της επιθετικότητας του Ισραήλ, προκάλεσαν και μια σειρά διαφοροποιήσεις στη στάση αραβικών κυβερνήσεων απέναντι στο Ισραήλ.

Σήμερα, διαπιστώνεται μια τάση, που στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τη μονοκρατορία των ΗΠΑ στο Παλαιστινιακό ζήτημα και στις εξελίξεις στην περιοχή, αναζητά και άλλους συνομιλητές, κύρια προς την πλευρά της ΕΕ ή χωρών - μελών της. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η ΕΕ αποτελεί επίσης ένα ιμπεριαλιστικό κέντρο όπου οι ηγετικές της δυνάμεις έχουν τις δικές τους βλέψεις και τα συμφέροντά τους στην περιοχή και παρά τον ανταγωνισμό που υπάρχει με τις ΗΠΑ, συνεργάζεται σε βασικά ζητήματα μαζί της για την προώθηση της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης στην περιοχή.

Ο Μιγκουέλ Μορατίνος, ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ στην ειρηνευτική διαδικασία για τη Μέση Ανατολή, προσδιόρισε σε μια ομιλία του (στις 4/3/1999) πολύ χαρακτηριστικά την ανάμειξη της ΕΕ, σαν αποτέλεσμα των "ζωτικών και νόμιμων συμφερόντων στην περιοχή" και ταυτόχρονα τόνισε ότι είναι σημαντικό να μη ξεχνάει κανείς ότι η ΕΕ δεν αποτελεί ούτε εναλλακτική ούτε ανταγωνιστική δύναμη ως προς τις ΗΠΑ, γιατί στην πραγματικότητα έχουνε "σε μεγάλο βαθμό τις ίδιες αξίες και αντιλήψεις πάνω στις οποίες πρέπει να βασιστεί η λύση της σύγκρουσης". Υπήρξε και η Κοινή Διακήρυξη ΗΠΑ και ΕΕ στις 18/12/1998, που στα πλαίσια του Διατλαντικού Διαλόγου (Transatlantic Dialogue) χαιρέτιζαν ως σημαντικό βήμα την υπογραφή της συμφωνίας του Ουάι Ρίβερ (Wye River Memorandum). Η ΕΕ συζητά μαζί με τις ΗΠΑ το πώς θα ενεργήσουν "με ένα κοινό τρόπο για να πετύχουν τον κοινό τους στόχο". Το σχόλιο του Μορατίνος έκλεινε με την αυθαίρετη διαπίστωση ότι "οικονομικά η Μέση Ανατολή έχει ήδη ενσωματωθεί στη ζώνη του ευρώ" και το επόμενο λογικό βήμα της θα είναι "η στενότερη πολιτική σύνδεση με την Ευρώπη".

Αλλος προνομιακός "εταίρος" της ΕΕ, όπως και των ΗΠΑ, είναι το Ισραήλ.

Οι περισσότερες χώρες της περιοχής, αντί να προσεγγίζουν τα επίπεδα των καπιταλιστικά αναπτυγμένων χωρών της ΕΕ, συνεχώς απομακρύνονται από αυτά και το χάσμα μεγαλώνει αντί να μικραίνει.

Η φιλοδοξία της ΕΕ για τη δημιουργία μέχρι το 2010 μιας Ευρω-Μεσογειακής Περιοχής Ελεύθερων Εμπορικών Συναλλαγών, δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερες ανισότητες ανάμεσα στην ΕΕ και τις χώρες αυτές. Η πολιτική αυτή πιέζει προς ένα μεγαλύτερο άνοιγμα των αγορών αυτών των χωρών στα προϊόντα από την ΕΕ, σε ιδιωτικοποιήσεις και στην κατάργηση κάθε μέτρου ελέγχου των κεφαλαίων.

Οι διαφορές στο κατά κεφαλήν εισόδημα των χωρών της Μεσογείου συνεχίζει να αυξάνεται, όπως διαπιστώνουν οι ίδιοι, ακόμα και για κράτη όπως το Μαρόκο και η Τυνησία, που έχουν εφαρμόσει προγράμματα οικονομικής φιλελευθεροποίησης και δομικών αναδιαρθρώσεων της οικονομίας τους.

Μεγάλες ανισότητες παρατηρούνται και μέσα στις ίδιες τις χώρες της περιοχής. Το κατά κεφαλήν εισόδημα του ΑΕΠ κυμαίνεται από τα 17.658 δολάρια του Κατάρ και τα 16.600 δολάρια του Ισραήλ στα 318 δολάρια της Υεμένης και τα 270 δολάρια της Σομαλίας (στοιχεία του 1998).

Αυτά είναι αποτελέσματα της πολιτικής του ευρωπαϊκού και αμερικανικού κεφαλαίου, της πολιτικής που υπαγορεύει το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, που έχουν ως κύριο στόχο τους να κυριαρχήσουν στις οικονομίες και τις αγορές των χωρών αυτών, να καθυποτάξουν το εργατικό, συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα στον αγώνα που αναπτύσσουν για την απόκρουση της επίθεσης που δέχονται στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις τους, στις δημοκρατικές ελευθερίες, στον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων στην περιοχή.

Σχετικά με τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή, το Κόμμα μας είναι αλληλέγγυο με την πάλη των λαών κατά της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και την προσπάθεια επιβολής των σχεδίων της νέας τάξης σ' όλη την περιοχή.

Είναι αλληλέγγυο με τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που δρουν σε μια σειρά χώρες στις δύσκολες συνθήκες της παρανομίας.

Το Κόμμα μας καταδικάζει τις διώξεις και τις φυλακίσεις αγωνιστών για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των λαών τους, εκφράζει την αλληλεγγύη και συμπαράστασή του στους πολιτικούς κρατούμενους που βρίσκονται στις φυλακές της Τουρκίας, του Ισραήλ, του Ιράν, του Ιράκ, του Μπαχρέιν, του Σουδάν και σε άλλες χώρες της περιοχής.

Είναι αλληλέγγυο με τις φιλειρηνικές, αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις του Ισραήλ στον αγώνα που κάνουν για τον τερματισμό της κατοχής και των προσαρτήσεων εδαφών γειτονικών τους χωρών και την αποχώρηση χωρίς όρους των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής από την περιοχή του Γκολάν.

Χαιρετίζει και είναι αλληλέγγυο με την πάλη του παλαιστινιακού λαού για δίκαιη ειρηνική λύση, που να εξασφαλίζει την υλοποίηση του δικαιώματος ίδρυσης δικού τους ανεξάρτητου κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σύμφωνα και με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, την επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, και καταδικάζει την επιθετικότητα και βαρβαρότητα των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής στη Δυτική Οχθη και τη Γάζα.

Συμπαραστέκεται στον αγώνα των δημοκρατικών και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Τουρκία για την αποκατάσταση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Το Κόμμα μας κατηγορηματικά αντιτίθεται σε κάθε διχοτομική λύση του Κυπριακού ή σε λύσεις Συνομοσπονδιακής μορφής και τάσσεται αλληλέγγυο με τον αγώνα του κυπριακού λαού που αγωνίζεται για την αποχώρηση των κατοχικών τουρκικών στρατευμάτων και όλων των ξένων βάσεων και στρατευμάτων, για την ειρηνική επανένωση του Νησιού μέσω μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των συμφωνιών κορυφής του 1977 και 1979, για μια ανεξάρτητη, αποστρατικοποιημένη, εδαφικά ακέραιη και ομόσπονδη Κύπρο, με μια και μόνη κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή οντότητα.

Τασσόμαστε υπέρ της αναγνώρισης όλων των αναφαίρετων δικαιωμάτων του Κουρδικού λαού στα πλαίσια των υφιστάμενων συνόρων των κρατών.

Καταδικάζουμε το εμπάργκο σε βάρος της Λιβύης και του Ιράκ, που μοναδικά θύματα έχει τους λαούς αυτών των χωρών, όπως καταδικάζουμε το εγκληματικό εμπάργκο των Αμερικανών και άλλων ιμπεριαλιστών κατά της Κούβας και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο ΚΚ, στην κυβέρνηση και το λαό της Κούβας.

Το Κόμμα μας καταγγέλλει την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία που ασκείται ενάντια σε λαϊκά κινήματα και λαούς και είναι αλληλέγγυο με όλες τις δυνάμεις που αντιπαλεύουν κάθε μορφή εθνικισμού και σοβινισμού, ρατσισμού, νεοφασισμού, θρησκευτικού φανατισμού, που αντιπαλεύουν κάθε πολιτική υποδαύλισης υπαρκτών εθνικών ή θρησκευτικών διαφορών, για τη δημιουργία εστιών έντασης και τη χρησιμοποίησή τους για τη διαίρεση λαών και κρατών, για την ανακατανομή των ζωνών επιρροής ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και για την εξυπηρέτηση συμφερόντων άλλων αντιδραστικών δυνάμεων.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Δεν υποτιμούμε τη δύναμη του ιμπεριαλισμού. Ομως βλέπουμε ταυτόχρονα ότι και ο ίδιος συναντά δυσκολίες στους σχεδιασμούς του εξαιτίας των αντιθέσεων που γεννά και των αντιφάσεων που το χαρακτηρίζουν, ενώ παρατηρούμε να διευρύνονται και οι εστίες αντίστασης απέναντί του. Ισχυρός είναι, ανίκητος δεν είναι.

Οι πολιτικές λιτότητας, η αύξηση της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης, η εξάπλωση των ζωνών της φτώχειας, η επιθετικότητα και οι πόλεμοι που εξαπολύει, είναι ορισμένα στοιχεία που οδηγούν στην αφύπνιση των λαών και κάνουν, κατά τη γνώμη μας, επιτακτική την ανάγκη για τη συσπείρωση, το συντονισμό και τη μεγαλύτερη ανάπτυξη των κομμουνιστικών δυνάμεων, των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων, των κινημάτων ενάντια στο ΝΑΤΟ, των κινημάτων που στρέφονται κατά της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε σε μια καλύτερη θέση απ' ό,τι πριν μερικά χρόνια. Πραγματοποιήθηκαν σημαντικά βήματα στο συντονισμό, στην κοινή μας δράση, στην κοινή μας έκφραση. Στη συνάντηση του 1997 είχαμε θέσει ως στόχο τη δημιουργία του Κέντρου Ταχείας Πληροφόρησης των Κομμάτων μας και την έκδοση ενός περιοδικού όπου θα υπάρχουν τα υλικά των κομμάτων μας. Με επιτυχία λειτουργεί ήδη ο πληροφοριακός κόμβος των κομμάτων μας, το SOLIDNET και κυκλοφόρησαν και τα πρώτα τεύχη του πληροφοριακού περιοδικού μας με υλικά από τις διεθνείς συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε δυο γλώσσες, τα αγγλικά και τα ρωσικά. Είναι θετικό επίσης, ότι η προσπάθεια αυτή διευρύνθηκε στη συνέχεια και με τη συμμετοχή και άλλων αδελφών κομμάτων.

Σήμερα έχουμε καλύτερες δυνατότητες να αναπτύξουμε πιο συντονισμένα τις παρεμβάσεις σε μια σειρά ζητήματα, όπως:

Η καταδίκη και η πάλη μας κατά της καθιέρωσης ενός νέου διεθνούς δικαίου που αντανακλά το δίκαιο του ισχυρότερου.

Η επιμονή μας στην αρχή της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις ανεξάρτητων κυρίαρχων κρατών και στην αρχή του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας των κρατών.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος των λαών να επιλέγουν κυρίαρχα το δικό τους δρόμο διακυβέρνησης και ανάπτυξης και να καθορίζουν το μέλλον τους.

Να εκδηλώσουμε την αντίθεσή μας στο ΝΑΤΟ και το νέο δόγμα του, που δεν αναγνωρίζει σύνορα και δεν έχει όρια η δράση του, καθώς και σε κάθε προσπάθεια διεύρυνσής του προς ανατολάς ή προς νότο.

Να αντιταχθούμε στη δημιουργία των δυνάμεων ταχείας επέμβασης και στη δημιουργία του ξεχωριστού στρατού της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που και αυτός θα έχει άμεση σχέση με την περιοχή μας.

Να αναλάβουμε δραστήριες πρωτοβουλίες απομυθοποιώντας την "παγκοσμιοποίηση", παίρνοντας υπόψη και τα νέα κινήματα που αναπτύσσονται κατά της πολιτικής των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων και των πολυεθνικών επιχειρήσεων και να εντείνουμε την πάλη μας κατά της πολιτικής και των αποφάσεων, της G-7, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εκφράζουν την κυριαρχία των ιμπεριαλιστών και του μονοπωλιακού κεφαλαίου, που στρέφονται κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων και κατά χωρών και λαών που αντιστέκονται στα σχέδιά τους.

Να αναπτύξουμε ένα πλατύ κίνημα υπεράσπισης των κατακτήσεων των εργαζομένων, του δικαιώματος της υγείας και ασφάλισης για όλους, την αντιμετώπιση των ελαστικών μορφών εργασίας και της ανεργίας. Να αναπτύξουμε το συντονισμό και τη συνεργασία με τις ταξικές οργανώσεις των εργαζομένων που αντιστέκονται και παλεύουν την επίθεση του κεφαλαίου.

Μεγάλες είναι οι δυνατότητες να αναπτυχθεί το κίνημα της νεολαίας για τις συνθήκες ζωής της, εκπαίδευσης, εξασφάλισης του μέλλοντός της, το κίνημα των γυναικών στην υπεράσπιση των κατακτήσεών τους και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, στην υπεράσπιση της ειρήνης και της καταδίκης των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Υπάρχουν ακόμα κι άλλες ενδιαφέρουσες προτάσεις για το δυνάμωμα της συνεργασίας και συντονισμού των κομμάτων μας, όπως η δημιουργία ενός Κέντρου Μελέτης των ζητημάτων της περιοχής και άλλες σκέψεις που μπορούμε να συζητήσουμε.

Το Κόμμα μας, σεβόμενο την αυτοτέλεια του κάθε κόμματος, σταθερά και με επιμονή προωθεί και στηρίζει κάθε προσπάθεια που συμβάλλει στην ενότητα, στο συντονισμό και την κοινή δράση του κομμουνιστικού κινήματος, σε κάθε πρωτοβουλία που στόχο έχει την ανάπτυξη ενός μαχητικού, πλατιού και μαζικού αντιιμπεριαλιστικού και αντιμονοπωλιακού κινήματος κατά της επιθετικότητας και της βαρβαρότητας του ιμπεριαλισμού, για την αντιμετώπιση της πολιτικής του και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ειρηνική ανάπτυξη των λαών, την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό».