Η αγανάκτηση που προκαλούν οι δραματικές επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής στη ζωή τους και στις οικογένειές τους εκδηλώθηκε με έντονο τρόπο στη χτεσινή γενική συνέλευση των εργαζομένων στην ΕΘΕΛ (μπλε λεωφορεία).

Οι ταξικές δυνάμεις, η ΔΑΣ ΟΑΣΑ, σημείωσαν την ανάγκη ανάπτυξης αγωνιστικών κινητοποιήσεων ενάντια σε όσους χτυπούν τις ανάγκες των εργαζομένων και την πολιτική που ιδιωτικοποιεί τις συγκοινωνίες. Αλλωστε, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων του χώρου (όπως π.χ. για ικανοποιητική ΣΣΕ) είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για ασφαλείς και φτηνές συγκοινωνίες, αντίστοιχες των λαϊκών αναγκών.

Στον αντίποδα, διάφορες δυνάμεις - που εμφανίστηκαν ως δήθεν ανεξάρτητες - καλλιέργησαν συντονισμένα την ταξική ειρήνη και συνεργασία, καλώντας τους εργαζόμενους να πάρουν απόφαση να μη γίνουν κινητοποιήσεις και να επιδιωχθεί ο «διάλογος». Ομως ο «διάλογος» είχε και έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Με τέτοιους «διαλόγους» δρομολογήθηκαν όλα τα νέα αντεργατικά μέτρα, όπως το πετσόκομμα των μισθών, το «πάγωμα» των συντάξεων, το χτύπημα των συμβάσεων κ.τ.λ.

Μόνο αν οι εργαζόμενοι ξεμπερδέψουν μια και καλή με όσους τους συμβουλεύουν την αδράνεια και την υποταγή, μόνο αν συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ και οργανωθούν μες στους τόπους δουλειάς, μπορούν να βάλουν εμπόδια στην ολομέτωπη επίθεσή που χτυπά τα δικαιώματά τους και υπονομεύει το μέλλον των παιδιών τους. Ειδικά σήμερα, κάθε αδράνεια σημαίνει συνενοχή, δίνει «πράσινο φως» στη νέα ένταση της επίθεσης. Μόνη διέξοδος για τους εργάτες είναι να μετατραπεί η αγανάκτηση σε ταξική πάλη, να γίνει δύναμη στα χέρια της εργατικής τάξης, για την ανατροπή της πολιτικής που αναπαράγει και βαθαίνει τα αδιέξοδά της.