Προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και γενναίας επιδότησης της μεγαλοεργοδοσίας, που έρχονται να υπονομεύσουν ακόμα περισσότερο μισθούς και δικαιώματα για άνεργους και εργαζόμενους, παρουσίασε χτες ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου.

Σε μια φιέστα που έστησε στο Μέγαρο Μαξίμου, με συμπρωταγωνιστές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και τις ενώσεις των εργοδοτών, η κυβέρνηση παρέδωσε ανέργους, νέους, γυναίκες και άτομα με ειδικές ανάγκες βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου για ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη.

Με δεδομένο ότι η ανεργία είναι σύμφυτη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διογκώνεται με την κρίση, η κυβέρνηση επιδιώκει να τη διαχειριστεί προς όφελος του κεφαλαίου, εξασφαλίζοντάς του χιλιάδες φτηνά εργατικά χέρια από τις στρατιές των ανέργων, αντί να διασφαλίσει την ουσιαστική και ολοκληρωμένη προστασία τους, όπως ζητάει το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο οι εργατοπατέρες και οι μεγαλοεργοδότες χειροκρότησαν τις κυβερνητικές εξαγγελίες, αφήνοντας - σε ό,τι αφορά τους πρώτους - στο απυρόβλητο την πολιτική που γεννάει και αναπαράγει την ανεργία. Μια πολιτική που και οι ίδιοι διαχρονικά στηρίζουν, συμμετέχοντας πρωταγωνιστικά στην υλοποίηση των προγραμμάτων «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης».

Στη δική τους βοήθεια προσέτρεξε και χτες η κυβέρνηση, βρίσκοντας θερμή ανταπόκριση, ιδιαίτερα από τη ΓΣΕΕ, ο πρόεδρος της οποίας δήλωσε: «Εμείς κάθε μέτρο, κάθε ενεργητική πολιτική, κάθε πρόγραμμα που ανακουφίζει τους άνεργους και διατηρεί θέσεις εργασίας εκ των πραγμάτων την υποστηρίζουμε».

Σε ό,τι αφορά τους μεγαλοβιομήχανους, διά του προέδρου του ΣΕΒ χαρακτήρισαν το κυβερνητικό πρόγραμμα «εκτεταμένο και πολύπλευρο» και επανέλαβαν τις αξιώσεις τους για παραπέρα μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις, δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών, απλούστευση των νόμων για τις επενδύσεις και «μεγαλύτερο βάρος στα προγράμματα εργασίας για νέους έως 24 ετών, όπου η ανεργία είναι ιδιαίτερα υψηλή».

Από την ίδια φιέστα, ο Γ. Παπανδρέου προανήγγειλε το πετσόκομμα ή και την κατάργηση πλήθους πενιχρών επιδομάτων και βοηθημάτων που λαμβάνουν τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού, μέσω της «πλήρους καταγραφής» όλων των προνοιακών επιδομάτων και όλων των παροχών που λαμβάνουν οι σημερινοί δικαιούχοι.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε με θράσος την ανεργία «νούμερο 1 πρόβλημα» κοροϊδεύοντας κατάμουτρα τους εκατοντάδες χιλιάδες που η διαχρονική πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έχει αφήσει χωρίς μεροκάματο. Σε ό,τι αφορά στα 7 προγράμματα για την ανεργία που ανακοίνωσε (τα 3 υλοποιούνται ήδη), συνολικού ύψους 2,5 δισ. ευρώ, για 667.000 ανέργους, αποσκοπούν, όπως είπε, στην υπηρέτηση των εξής πέντε στόχων:

• «Διατήρηση θέσεων εργασίας και προσαρμοστικότητα των επιχειρήσεων». Οι μεγαλοεπιχειρήσεις που πλήττονται περισσότερο από τον ανταγωνισμό και την κρίση πριμοδοτούνται με χρήματα των εργαζομένων για τις ασφαλιστικές εισφορές, ώστε να διατηρήσουν κάποιες από τις θέσεις εργασίας.
• «Ενταξη νέων στην αγορά εργασίας για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας». Με μισθούς κάτω από τις Συλλογικές Συμβάσεις, που υπονομεύουν συνολικά τις ΣΣΕ και σε δουλειές με ημερομηνία λήξης.
• «Επανένταξη των ανέργων, με ολοκληρωμένα προγράμματα για ανέργους επιχειρήσεων που προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις, αλλά και χορήγηση "επιταγής επανένταξης" ανέργων αντί για το κλασικό επίδομα». Στόχος είναι να μετατραπεί το πενιχρό επίδομα ανεργίας ολοκληρωτικά και με το νόμο σε κονδύλι ενίσχυσης των επιχειρηματιών.
• «Ενταξηστην αγορά εργασίας και στήριξη των γυναικών». Μέσω προγραμμάτων μερικής απασχόλησης, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προσφέρει ακόμα φτηνότερο εργατικό δυναμικό στο κεφάλαιο.
• «Στήριξη ατόμων με αναπηρία και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων, όπως αποφυλακισμένων ή τοξικοεξαρτημένων». Μέσω της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και της συμμετοχής σε προγράμματα «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας», η κυβέρνηση επιχειρεί να ασκήσει «κοινωνική πολιτική» με ψίχουλα και προς όφελος τελικά των επιχειρήσεων.

Ιδιαίτερο ρόλο στην υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων επιφυλάσσει η κυβέρνηση στην τοπική διοίκηση και στις ΜΚΟ, αφού αρχικά οι αιτήσεις συμμετοχής θα γίνονται ηλεκτρονικά στον ΟΑΕΔ και σε δεύτερη φάση τα προγράμματα «θα ενταχθούν και θα ενεργοποιηθούν μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, αλλά και με άλλους μη κυβερνητικούς οργανισμούς, για την υλοποίηση πολλών δράσεων».

Με χοντροειδή ψέματα και ψηφοθηρικές εξαγγελίες, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να εξαπατήσει τους εργαζομένους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μιλώντας για «άρση» δήθεν των βαρών, όταν «η Ελλάδα ορθοποδήσει», προκειμένου να υφαρπάσει την ψήφο τους και να εξαπολύσει με νωπή «λαϊκή εντολή» τη νέα καταιγίδα.

«Πρώτη μας προτεραιότητα είναι να άρουμε κάθε βάρος από όλους εκείνους τους συμπολίτες μας που κλήθηκαν να συμβάλουν για να σωθεί η πατρίδα μας. Και δεν ξεχνώ τις θυσίες των απλών πολιτών, των συνταξιούχων, των εργαζομένων. Θα είναι οι πρώτοι που θα λάβουν το μέρισμα της επιτυχίας, μόλις η Ελλάδα ορθοποδήσει», ισχυρίστηκε προκλητικά, έχοντας ήδη στην αναμονή το επόμενο πακέτο με τα προαποφασισμένα μέτρα.

Στο ίδιο πνεύμα, υποσχέθηκε ότι στο μέλλον θα «αρθούν αδικίες του παρελθόντος, όπως και τα βάρη που επωμίστηκαν οι ασθενέστεροι, οι οποίοι αναγκαστικά στήριξαν την υπερπροσπάθειά μας, να μην αφήσουμε την πατρίδα μας να καταρρεύσει». Πρόκειται για τεράστιο ψέμα, αφού τα μέτρα της κυβέρνησης είναι μόνιμου χαρακτήρα και ήρθαν να υλοποιήσουν τις στρατηγικές επιλογές των κομμάτων της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου.

Ο Γ. Παπανδρέου δε δίστασε να κινδυνολογήσει ξανά με τη «χρεοκοπία», την ώρα που η κυβέρνηση έχει ήδη κηρύξει στάση πληρωμών στα χρεοκοπημένα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ απηύθυνε και κάλεσμα ταξικής συνεργασίας, λέγοντας ότι «το 2011 θα είναι η τελευταία χρονιά της ύφεσης, ώστε το 2012 να μπούμε και πάλι στην ανάπτυξη, με υγιείς όρους και, το 2013, να έχουν μπει πια γερές βάσεις για μια διαφορετική, καλύτερη και δικαιότερη Ελλάδα». Αυτό που δεν είπε, είναι ότι από την όποια αναιμική ανάπτυξη ωφελημένο θα βγει ξανά το κεφάλαιο, όπως έγινε και τα προηγούμενα χρόνια της ραγδαίας μεγέθυνσης του ΑΕΠ.

Το δήθεν νέο «βιώσιμο μοντέλο οικονομίας» που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός ότι θα εξασφαλίσει θέσεις εργασίας και «δικαιότερη κατανομή» του πλούτου, με «πράσινη ανάπτυξη», δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη θωράκιση του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο, που μόνο μεγαλύτερη φτώχεια επιφυλάσσει για το λαό.

«Η σημερινή κρίση, που φαινομενικά μας χωρίζει, είναι τελικά αυτό που μας ενώνει (...) Μαζί να υπηρετήσουμε αυτούς τους στόχους της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, αλλά και τους εργαζόμενους, καθώς και τους συμπολίτες μας που βρίσκονται σήμερα χωρίς δουλειά», είπε σε μια αποστροφή του λόγου του ο Γ. Παπανδρέου, επιχαίροντας για τη στήριξη κυρίως των εργατοπατέρων στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα, εξήρε τη συμφωνία της ντροπής για την ΕΓΣΣΕ, λέγοντας ότι «υποδείξατε (σ.σ. εργοδότες - εργατοπατέρες) πριν από λίγους μήνες τη δύναμη αυτής της συνεργασίας. Δείξατε ότι όχι μόνο αντιλαμβάνεστε την κρισιμότητα της περίστασης, αλλά και ότι μπορείτε να παίρνετε αποφάσεις, που συμβάλλουν ουσιαστικά στην κοινωνική συνοχή και την πρόοδο».

Αντιστρέφοντας, τέλος, πλήρως την πραγματικότητα για να βγάλει το κεφάλαιο από τη θέση του μοναδικού ενόχου για την ανεργία και να κηρύξει την επικίνδυνη για τους εργαζόμενους ταξική συναίνεση, είπε μεταξύ άλλων:

«Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να είναι βιώσιμες όταν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μας είναι άνεργο και δεν έχει ουσιαστικά καταναλωτική δύναμη. Αντιστρόφως, οι πολίτες δεν μπορούν να βρουν δουλειά αν οι επιχειρήσεις της χώρας δεν είναι εύρωστες, βιώσιμες, ανταγωνιστικές και δεν επενδύουν στο ανθρώπινο δυναμικό. Αρα, λοιπόν, η προοπτική μας εξαρτάται από τη συνεργασία μας».