ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΥΣ αμφέβαλαν περί το ότι είναι συνεννοημένοι, με συγκεκριμένο στόχο και τακτική, υποθέτουμε ότι η επίσκεψη του Στρος - Καν εξαφάνισε κάθε αμφιβολία...

Δεν προωθούν απλά τις ίδιες πολιτικές, δεν είναι μόνο συμμορία υπέρ των συμφερόντων του κεφαλαίου και κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά λένε και ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Θυμάστε τον Γ. Παπανδρέου να δηλώνει ότι θα μπορούσε να βρεθεί στο δρόμο με τους διαδηλωτές; Τον Γ. Παπακωνσταντίνου που είπε το ίδιο πράγμα;

Ε, διαδηλωτής - όπως υποστήριξε - θα μπορούσε να είναι και ο ίδιος ο διευθυντής του ΔΝΤ. Το είπε χτες στη Βουλή και επανέλαβε καμιά δεκαριά φορές ότι «κατανοεί» τον ελληνικό λαό.

Ομως δεν είναι διαδηλωτής, όπως και κανείς από τους προαναφερόμενους. Και για να χρησιμοποιήσουμε μια αγαπημένη τους ατάκα, αφού δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά είναι και προκλητικοί όταν μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα.

Οσο για το «πού πάει η δουλειά», μάλλον ξεκαθάρισε το πράγμα: Νέες μειώσεις μισθών παντού, νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, νέα φτώχεια και ακρίβεια.

Αυτά είναι ...φυσιολογικά πράγματα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και δε χωράνε συζήτηση. Να είστε βέβαιοι δε πως η κυβέρνηση ό,τι «τρίπλες» κι αν κάνει αυτό πιστεύει.

Πάντως, ο Στρος - Καν ήταν αποκαλυπτικός σε ένα άλλο θέμα: Πρέπει - είπε - ο ελληνικός λαός να θεωρήσει την πολιτική του μνημονίου δικιά του. Αν όχι να τη στηρίξει να «καταλάβει την αναγκαιότητα».

Εν ολίγοις, μπορούμε να είμαστε είτε υπερασπιστές των πολιτικών τους, είτε θεατές από τον καναπέ. Αλλη στάση δεν είναι ανεκτή...

Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να έχουμε μόνο ... «άλλη στάση» κι αυτοί να μην ξέρουν πού να σταθούν.