Eurokinissi

Η Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή

«Αναρωτήθηκα σήμερα το πρωί: Από τη στιγμή που χτες το βράδυ καταθέσατε το πολυνομοσχέδιο που αφορά τις εργασιακές σχέσεις και με τις διαδικασίες "fast track" πάτε να το ψηφίσετε την Τρίτη, τι νόημα έχει έστω και αυτή η σύντομη μορφή συζήτησης που γίνεται μέσα στη Βουλή;

Εχετε μεγάλη αυταπάτη αν πιστεύετε ότι με τη διαδικασία "fast track" και κυρίως βάζοντας αυτή τη συζήτηση και την ψηφοφορία την Τρίτη, δηλαδή μια μέρα πριν από τη γενική πανελλαδική απεργία, κατά κάποιο τρόπο η απεργία χάνει το ρόλο της και την αξία της. Τα αποτελέσματα των κινητοποιήσεων και των απεργιών δεν κρίνονται σε μια μέρα, όταν έχουμε να κάνουμε με μια επικίνδυνη κυβέρνηση, θα έλεγα την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Σας έλαχε ο κλήρος να ηγηθείτε αυτών των βάρβαρων μέτρων. Εν πάση περιπτώσει σε τέτοιες συνθήκες, όταν έχεις να κάνεις με μια κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη κυριολεκτικά να γράψει το λαό στα παλιά της τα παπούτσια και να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα που επιβάλλει όχι μόνο η τρόικα αλλά γενικότερα το ελληνικό και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, τότε αυτό που έχει αξία είναι και απεργίες να γίνονται και μετά την ψήφιση του νόμου και όλα αυτά μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν ένα στάδιο προετοιμασίας μιας καθολικής και ουσιαστικής αντεπίθεσης.

Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα: Αυτά που φέρατε για τις εργασιακές σχέσεις, τις Συμβάσεις κλπ. δεν αφορούν σε καμία περίπτωση ούτε το χρέος ούτε τα ελλείμματα. Είναι υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι ελληνικές κυβερνήσεις και - να το πούμε συνολικότερα - η καπιταλιστική Ελλάδα απέναντι στην Ευρώπη, απέναντι, αν θέλετε, στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, για να ξεθεμελιώσει κυριολεκτικά ό,τι κατακτήσεις υπήρχαν μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να καταργήσει την έννοια της συλλογικής διαπραγμάτευσης, της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, της Κλαδικής Σύμβασης.

Εν πάση περιπτώσει, θέλω απλώς να σας κάνω μια ερώτηση: Οταν λέτε ότι οι "κοινωνικοί εταίροι" συναποφασίζουν, το πιστεύετε αυτό; Εδώ σε περίοδο ευνοϊκής - ας πούμε - συγκυρίας η εργοδοσία έκανε ό,τι ήθελε απέναντι στους εργαζόμενους. Πιστεύετε ειλικρινά ότι υπάρχουν "κοινωνικοί εταίροι" και ότι αυτοί που κυριολεκτικά ληστεύουν το μόχθο του λαού και έχουν την ιδιοκτησία στα χέρια τους είναι ισότιμοι με τους εργαζόμενους;

Ξέρετε τι γίνεται σήμερα στους τόπους δουλειάς, τι γινόταν και πριν πέντε και δέκα χρόνια και τι γίνεται και σήμερα; Ούτε το "740 ευρώ" που υποτίθεται ότι θα περάσει. Με 300 και 400 ευρώ θα κλείνονται οι Συμβάσεις και θα παρακαλούν οι εργάτες να παίρνουν 300 και 400 ευρώ προκειμένου να μην απολυθούν. Γιατί κοροϊδεύετε τον κόσμο, ότι "βάλατε φρένο" με τη συμφωνία των "κοινωνικών εταίρων";

Στη δευτερολογία της και απαντώντας στα όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου στην απάντησή του, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Ειλικρινά καταφέρατε να με κάνετε να νιώσω πάρα πολύ μεγάλη έκπληξη. Ετσι μου ήρθε σαν μπάλα του μπιλιάρδου στο κεφάλι.

Δύο πράγματα: Πρώτον, αυτά που είπατε για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ή, ας το πω αλλιώς, της ελληνικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, ότι δηλαδή μηδενίσατε τα πάντα, ό,τι έχει γίνει από το 1974 μέχρι σήμερα. Και, βεβαίως, ανάπτυξη καπιταλιστική έγινε, εκσυγχρονισμός υπήρξε, τα μηδενίσατε όλα αυτά, προκειμένου να δικαιολογήσετε αυτά που γίνονται από εδώ και μπρος, τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν και στην παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, αλλά πάνω απ' όλα στη ζωή και στις θέσεις των εργαζομένων.

Δεύτερον, με συγχωρείτε, κύριε πρωθυπουργέ, αλλά με μικροπρέπεια μιλήσατε απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σε σχέση με την "Τυποεκδοτική" και τον "902". Στο σπίτι του κρεμασμένου μη μιλάτε για σκοινί. Δεν πρόκειται να σας απαντήσω γι' αυτά, γιατί πρόκειται για μικροπρέπεια.

Θα σας απαντήσω, όμως, στο πρώτο. Πάμε για γενικευμένη ισοπέδωση, προς τα κάτω, της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, της επιχειρησιακής, της ατομικής. Κι αν ο λαός δεν αντεπιτεθεί και δε σας "πάρει με τις πέτρες" - πολιτικά εννοώ - κι εσάς και οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση ανάλογη, τότε, πραγματικά, η ατομική σύμβαση και η εθνική θα συμπίπτουν προς τα κάτω.

Αυτή είναι η πολιτική. Και δε θα υπάρχουν αντιφάσεις και νομικές ατέλειες, διότι αυτό θέλουν οι βιομήχανοι. Αυτό σας ζητάνε. Δε θέλουν να τα περνάνε με το μαστίγιο στους εργαζόμενους και με το "έτσι θέλω" να παραβιάζουν το νόμο. Θέλουν ένα νόμο βάρβαρο, που να εμφανίζονται - και αυτοί και η Δικαιοσύνη - ότι είναι νόμιμοι και προστατεύουν την εργασιακή νομιμότητα.

Θα σας απαντήσω, όμως, στα άλλα ζητήματα, γιατί αυτά μπορούμε να τα δούμε και τις επόμενες μέρες.

Είναι γεγονός ότι όλη η μεταποιητική βιομηχανία καταβαραθρώνεται στην Ελλάδα. Υπάρχουν κλάδοι σύγχρονοι, με νέες τεχνολογίες, που αυτήν τη στιγμή έχουν μειωμένη παραγωγή προϊόντων. Στασιμότητα μέχρι μείωση. Και στις κατασκευές, όμως, και στη ναυπηγοεπισκευή κλπ. Και κλάδοι σε σύγχρονους τομείς. Τρεις, τέσσερις είναι οι κλάδοι που έχουν μία σχετική αύξηση της παραγωγής, για να πάρω ένα δείκτη - γιατί για εμάς δείκτης δεν είναι μόνο η παραγωγή και οι τεχνολογίες, είναι κι ο άνθρωπος - από αυτά που εσείς αναδεικνύετε.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις φταίνε και ο συνδικαλισμός; Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι εμείς με τον κυβερνητικό και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό δεν τα έχουμε καθόλου καλά. Αυτοί φταίνε; Από πότε έχουμε όλα αυτά τα συμπτώματα; Είναι ή δεν είναι από τότε που ξεκίνησε η πορεία ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή, αν θέλετε, μέσα στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά με τις συνθήκες που υπάρχουν; Η πορεία, η εξέλιξη της αγροτικής παραγωγής; Φταίνε, δηλαδή, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Κι εδώ τα φορτώσατε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Καταρχήν, τους μισθούς, τις συντάξεις, τη θέση, ας το πούμε, του εργαζόμενου λαού μέσα στην ελληνική οικονομία και την κοινωνία, την καθορίζουν τα μονοπώλια. Αυτοί είναι που καθορίζουν το ύψος και το επίπεδο των μισθών, δεν το καθορίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και, βεβαίως, είναι πάρα πολύ γνωστό ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τη μια μεριά έχουν να αντιμετωπίσουν τη δίκαιη πίεση της εργατικής τάξης να ανεβαίνουν οι μισθοί και να βελτιώνεται η ζωή τους - που είναι πολύ δίκαιη πίεση - και από την άλλη έχουν κυριολεκτικά την καταιγίδα της επίθεσης των μονοπωλίων. Εσείς δε βλέπετε τίποτε άλλο. Στις μεγάλες επιχειρήσεις όλα γίνονται καλά.

Η άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, όπως λέτε εσείς, και η σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας σημαίνει το εξής πράγμα: Ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, με τη συνδρομή των νέων τεχνολογιών πια κι όχι με τη συνδρομή των μεθόδων εκείνων που υπήρχαν πριν τριάντα ή σαράντα χρόνια. Η σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας θα είναι ο καταλύτης της εξαθλίωσης του λαού με όρους σύγχρονους.

Τέλος, είπατε ορισμένα πράγματα για τα Πανεπιστήμια. Τι να σας πω; Ξέρω, έχετε πάρα πολλή δουλειά κι ενδεχομένως οι συνεργάτες σας δε σας δίνουν έστω ένα ρεζουμέ των θέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τη βιομηχανία, για την αγροτική παραγωγή, για τη ναυτιλία, για την αλιεία, για την Παιδεία. Κι αν είναι κάποιοι που συνδέουν απόλυτα την Παιδεία με την παραγωγική διαδικασία - όχι μόνο, όμως, είναι και ο Πολιτισμός κλπ. - είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας από φύση, θέση, από ιδεολογία, θεωρία κλπ.

Αφήστε τα, λοιπόν, αυτά, ότι εμείς δεν τα συνδέουμε. Ισα ίσα, από αυτήν τη σκοπιά είναι οι προτάσεις μας. Κι εδώ, όμως, πάλι αποδίδετε στο φοιτητικό συνδικαλισμό τα προβλήματα της Παιδείας. Δεν το παρακάνετε; Αυτό δεν είναι κυριολεκτικά προανάκρουσμα διώξεων στους τόπους δουλειάς και στα Πανεπιστήμια;

Με την ευκαιρία, για ψάξτε καλύτερα το τμήμα εκείνου του καθηγητικού κατεστημένου που σας ανήκει ή, αν θέλετε, σας φιλάει το χέρι πρόθυμα - και σε σας και της Νέας Δημοκρατίας - και τις παρατάξεις σας τις συνδικαλιστικές και δείτε, έχουν γίνει γραφεία ευρέσεως εργασίας, γραφεία όπου πουλούν τις υποτροφίες, πουλούν τις μετατάξεις. Εδώ δεν πρόκειται για δράση συνδικαλιστική, ρεφορμιστική, οπορτουνιστική, όπως λέμε κι εμείς. Αυτοί κι αν είναι μηχανισμοί διασπάθισης χρημάτων...

Δεν μπορείτε να μιλάτε καθόλου για τη δράση της ΚΝΕ, τη δράση της Πανσπουδαστικής μέσα στα Πανεπιστήμια. Μπορεί να διαφωνείτε, αλλά ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι μόνο θυσίες κάνουν αυτά τα παιδιά και τίποτε άλλο. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μιλάτε και να εξισώνετε τη δράση των παρατάξεων.

Δείτε πού έχουν καταντήσει - ρωτήστε την κ. Διαμαντοπούλου, της δώσαμε μια φορά σε συνάντηση και συγκεκριμένα στοιχεία για την Παιδεία - οι παρατάξεις μέσα στα Πανεπιστήμια. Στο μοίρασμα, στη διανομή των κουπονιών, στη διανομή των υποτροφιών κλπ.

Να σας πω και το τελευταίο: Η παράταξη της ΠΑΣΠ είναι που πέταγε μέσα από τις εστίες φοιτητές οι οποίοι έπρεπε να ζήσουν μέσα στις φοιτητικές εστίες γιατί δεν είχαν χρήματα. Δεν ξέρω τι άλλα συμφέροντα υπάρχουν. Δε λέω ότι όλη η ΠΑΣΠ, όλη η ΔΑΠ είναι τέτοια παιδιά. Θα σας πω, όμως, καθαρά ότι οι μηχανισμοί αυτών των παρατάξεων αύριο θα κάνουν σύμπραξη με τους καθηγητές και θα πουλάνε και τις αποφάσεις των κομμάτων.

Σας παρακαλώ πάρα πολύ, λοιπόν, κρίνετε αυτά που λέμε - δε σας αρέσουν, τα θεωρείτε υπερεπαναστατικά, δεν ξέρω τι τα θεωρείτε - αλλά δεν έχετε κανένα δικαίωμα.

Τέλος, εργατική, συνδικαλιστική αριστοκρατία, που θα παίρνουν μεγαλύτερους μισθούς, θα υπάρχει πάντα. Και 5.000 και 6.000 και 10.000. Και εργάτες θα είναι και υπάλληλοι, γιατί αυτοί είναι οι σύμμαχοί σας.

Κύριε Παπανδρέου, εμείς σας κάνουμε και ορισμένες άλλες προτάσεις. Δε θα σώσουν τον ελληνικό λαό από τη φτώχεια. Εν πάση περιπτώσει, όμως, επειδή βλέπετε τα πράγματα και από την ηθική πλευρά και τη διαπαιδαγωγική, θα ήθελα να σας πω τα εξής:

Τρεις φορές έχουμε φέρει εδώ το θέμα να καταργηθούν οι βουλευτικές συντάξεις, να μειωθούν στο κατώτατο οι βουλευτικές αποζημιώσεις. "Οχι", "όχι", "όχι"! Ε, δεν έχετε αντίληψη, λοιπόν, και για την αριστοκρατία του πολιτικού προσωπικού; Βέβαια, μας παίρνει η μπάλα κι εμάς, που παίρνουμε αυτό το μισθό, δεν τον παραλαμβάνουμε, τον παίρνει το Κόμμα και τον κάνει πολιτική προπαγάνδα, όπως τον κάνει.

Εν πάση περιπτώσει, όμως, την εργατική, την πολιτική αριστοκρατία και τη συνδικαλιστική δεν πρόκειται να την καταργήσετε με τίποτα. Και δεν το βλέπουμε μόνο από την ηθική πλευρά το ζήτημα».