Αλίμονο που δε θα έβγαινε η «Αυγή» να υπερασπιστεί την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ απ' την «εμπάθεια», όπως γράφει, του ΠΑΜΕ απέναντί της... Να υπερασπιστεί επί της ουσίας και τον χώρο που εκφράζει, επί χρόνια συνοδοιπόρο και σύμμαχο των δυνάμεων που διοικούν τη ΓΣΕΕ, μαζί πάντα απέναντι στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Για «εμπαθή και χωρίς προοπτική ενέργεια του ΠΑΜΕ να "κρεμάσει" την κούκλα της ΓΣΕΕ μαζί με την τρόικα» κάνει λόγο χτεσινό της άρθρο με τίτλο «Πόλεμος συνδικαλιστικός» και αναγνωρίζει στη ΓΣΕΕ ότι «δικαιούταν να καταγγείλει την προσβολή» του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.

Ως εκεί η «ευαισθησία» της «Αυγής». Για το γεγονός ότι αυτή η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία ξεπουλάει όσο όσο κατακτήσεις της εργατικής τάξης που σφραγίστηκαν από αιματηρούς αγώνες, τσιμουδιά. Για το γεγονός ότι αυτή η πλειοψηφία βάζει πλάτη για την εγκαθίδρυση ενός εργασιακού μεσαίωνα, ούτε κιχ απ' την «Αυγή». Αλλωστε, ως συνοδοιπόροι της ΓΣΕΕ, έχουν δώσει άπειρα άλλοθι στη γραμμή της. Αλλά και η δική τους γραμμή, εξωραϊσμού του καπιταλισμού, σπρώχνει τους εργαζόμενους στην υποταγή στο σύστημα. Το ομοίωμα του ΠΑΜΕ την ενόχλησε και την πρόσβαλε. Στρατιές εργατών που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τη στάση της συμβάλλει στο να μετατραπούν σε έρμαια της μεγαλοεργοδοσίας, «ομοιώματα» ανθρώπων χωρίς φωνή, δεν την ενοχλούν. Δικαιώματα που χάρη και στη στάση της ΓΣΕΕ γίνονται προσάναμμα για να φουντώσουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας, δεν την προσβάλλουν την «Αυγή».