Το τελευταίο διάστημα, από τους οπορτουνιστές όλων των αποχρώσεων και τη δήθεν «αντικαπιταλιστική αριστερά», αναπαράγεται συστηματικά η προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ έχει τάχα εγκαταλείψει το αίτημα για αποδέσμευση απ' την ΕΕ. Καθόλου τυχαία, πρόκειται για τις ίδιες εκείνες δυνάμεις που, όταν το ΚΚΕ έθετε ζήτημα αποδέσμευσης απ' την ΕΕ, έπαιρναν το θυμιατό και λιβάνιζαν την «αγία ευρωενωσιακή οικογένεια». Τους ίδιους που, όταν το ΚΚΕ αποκάλυπτε στο λαό το βαθιά αντιδραστικό ταξικό υπέρ του κεφαλαίου ρόλο της, τις συνέπειες των αποφάσεών της, σήκωναν και τα δυο τους χέρια για να τις υπερψηφίσουν, όπως έκαναν με το Μάαστριχτ. Τους ίδιους που κάθε φορά που το ΚΚΕ κατάγγελλε την ΕΕ, το κατακεραύνωναν για «εθνική αναδίπλωση» και το κατηγορούσαν ότι θέλει τη χώρα και το λαό στην κατάψυξη της διεθνούς απομόνωσης.

Σήμερα που το «όραμα» της ΕΕ, που με τόσο κόπο οι ίδιοι για χρόνια υπερασπίζονταν, έχει ξεφτίσει στα μάτια των λαών, σήμερα που οι λαοί συνειδητοποιούν τι είναι και υπέρ ποιων δουλεύει η ΕΕ, ξεμυτίζουν οι όψιμοι «αντικαπιταλιστές» για να κατηγορήσουν το ΚΚΕ ότι δήθεν δε θέτει θέμα αποδέσμευσης απ' αυτήν. Θράσος απύθμενο! Με τη δική τους νόθα αντικαπιταλιστική ρητορική, επιδιώκουν να δηλητηριάσουν την εργατική λαϊκή συνείδηση και να παρεμποδίσουν το βάθεμα της ριζοσπαστικοποίησής της. Κάποιοι από αυτούς που επιτίθενται στο ΚΚΕ, όπως κάνουν μερίδες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δε θέλουν την Ελλάδα έξω απ' την ΕΕ. Και όσοι ισχυρίζονται ότι τη θέλουν, δεν κρύβουν ότι εννοούν σε κάθε περίπτωση μια καπιταλιστική Ελλάδα. Ομως είτε μέσα, είτε έξω απ' την ΕΕ, σε μια χώρα όπου εξουσιάζουν τα μονοπώλια, ο λαός θα είναι μονίμως ριγμένος στη γωνία του καναβάτσου.

Το ΚΚΕ πολεμά τον καπιταλισμό, μάχεται για μια Ελλάδα που ο λαός της θα ορίζει τη ζωή του, για ένα δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Ενα δρόμο που περνά μέσα απ' την αποδέσμευση απ' την ΕΕ, απ' τη συντριβή της εξουσίας των μονοπωλίων. Γι' αυτό παλεύει το ΚΚΕ. Για να βαδίσει ο λαός μέχρι τέλους το δρόμο που απαντάει στα πραγματικά του συμφέροντα. Η θέση του ΚΚΕ είναι και παραμένει, την αποδέσμευση από την ΕΕ να την επιβάλει ο λαός με ένταση της αντιμονοπωλιακής πάλης στο εθνικό πεδίο και ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Αλλιώς, το σύνθημα είναι μισό. Γιατί, την έξοδο από την ΕΕ μπορεί συγκυριακά να την επιθυμούν και μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου, προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα. Ο λαός πρέπει να ξεμπερδεύει με τέτοιες αντιλήψεις, για να μπορέσει να βγει κερδισμένος. Αυτοί που επιτίθενται στην καθαρή και διαχρονική θέση του ΚΚΕ, είναι οι ίδιοι που θέλουν το λαό εγκλωβισμένο στη θολούρα, να αναζητά συμμάχους ανάμεσα στην αστική τάξη, που είναι φύσει και θέσει αντίπαλός του.