Οι γυναίκες με μικρά παιδιά είχαν τη βοήθεια και τη στήριξη του σοσιαλιστικού κράτους της ΕΣΣΔ. Στη φωτογραφία, δύο βοηθοί καταστήματος μετέφεραν τρόφιμα στη μητέρα μικρών παιδιών

Στην ομιλία της η Ελένη Κοτούπα τόνισε ότι «η θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό υπήρξε ασύγκριτα ανώτερη από τη θέση της γυναίκας και στην πιο αναπτυγμένη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία», σημειώνοντας πως «οι κλασικοί του επιστημονικού σοσιαλισμού και ο Λένιν απέδειξαν ότι η απελευθέρωση της γυναίκας από την ταξική εκμετάλλευση, από τη διπλή καταπίεση, η πραγματική ισοτιμία της με τον άντρα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Και πρόσθεσε: «Από τους πρώτους ήδη μήνες της σοβιετικής εξουσίας εφαρμόστηκε η νομική ισότητα των δύο φύλων παντού. Ο Λένιν με περηφάνια δήλωνε ότι από τους νόμους εκείνους που κρατούσαν τη γυναίκα σε κατάσταση υποταγής δεν έμεινε στη σοβιετική δημοκρατία πέτρα πάνω στην πέτρα. Και συγχρόνως υπογράμμιζε ότι "η νομική ισότητα δεν είναι και ισότητα στη ζωή. Επιβάλλεται όχι μόνον να αμείβεται η εργάτρια σύμφωνα με το νόμο, αλλά και να ζει σε ισότητα με τον άντρα - εργάτη. Το προλεταριάτο δεν μπορεί να αποκτήσει πλήρη ελευθερία αν δεν κατακτήσει πλήρη ελευθερία για τις γυναίκες".

Στο Α' Διάταγμα που υπογράφει ο Λένιν θεσπίζεται το 8ωρο, απαγορεύεται η νυκτερινή εργασία στη βιομηχανία στις γυναίκες. Καθιερώνεται ο πολιτικός γάμος και αποκτούν ίσα δικαιώματα άντρες - γυναίκες στο γάμο και στην οικογένεια. Απαγορεύεται η πορνεία, δηλαδή, η έσχατη μορφή εκμετάλλευσης, η κερδοφορία μέσω της εμπορίας σώματος. Δίνεται στην αγρότισσα το δικαίωμα να κατέχει γη, όση και ο άντρας. Στα πλαίσια αυτά διαμορφώνεται ένας νέος τύπος οικογένειας που ανταποκρίνεται στις νέες, σοσιαλιστικές κοινωνικές σχέσεις και αξίες.

Οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια απελευθερώνονται από τους οικονομικούς όρους, την ατομική ιδιοκτησία και βασίζονται στην αγάπη και στην αμοιβαία εκτίμηση».

Στη συνέχεια, υπογραμμίζοντας ότι «στο σοσιαλισμό η πάλη για την κοινωνικοποίηση των εργασιών του νοικοκυριού αποτελούσε βασικό κρίκο για τη χειραφέτηση της γυναίκας» είπε μεταξύ άλλων:

«Η οικογένεια, το ατομικό νοικοκυριό, δεν καταργείται. Παύει, όμως, ν' αποτελεί το οικονομικό κύτταρο της κοινωνίας και μετατρέπεται σε κοινωνικό. Δηλαδή απαλλάσσεται από εργασίες που μπορούν να ικανοποιηθούν από την κοινωνική παραγωγή. Οι θεμελιωτές του επιστημονικού σοσιαλισμού και της σοσιαλιστικής επανάστασης υπογράμμισαν τις συνθήκες μέσα στις οποίες μπορεί να συνδυαστεί χωρίς αντιφάσεις η συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνική εργασία με τη μητρότητα. Να απαλλαγεί η γυναίκα και η οικογένεια από το μεγαλύτερο μέρος των άχαρων και κοπιαστικών εργασιών του νοικοκυριού, μετατρέποντας τες σε κοινωνική εργασία.

Αυτό δεν σημαίνει κατάργηση της οικογενειακής φροντίδας, αλλά απελευθέρωση χρόνου για να αναπτύσσουν οι γυναίκες ολόπλευρα τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους για συμμετοχή στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, για να συμμετέχουν στους θεσμούς του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου από τα κάτω προς τα πάνω, για την ανάπτυξη οικογενειακών σχέσεων».

Οσον αφορά στο ρόλο του γυναικείου κινήματος στο σοσιαλισμό, επισήμανε πως «το εργατικό γυναικείο κίνημα στηρίζει την εξουσία, συμμετέχει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, των βάσεων της απελευθέρωσης της γυναίκας» και τόνισε: «Οι γυναίκες μέσω των συνδικάτων συμμετέχουν στη διαμόρφωση των οικονομικών προγραμμάτων και σχεδίων της παραγωγής. Ασκούν εργατικό έλεγχο για την τήρηση των αποφάσεων των νόμων της υγιεινής και ασφάλειας σε συνεργασία με τις αρμόδιες κρατικές επιτροπές. Μέσω των σωματείων απολάμβαναν κοινωνικές παροχές, π.χ. διακοπές, αθλητισμό, αναρρωτήρια».

Αναφερόμενη στη σημερινή κατάσταση είπε ότι «σήμερα στη Ρωσία και στις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες η κατάσταση που επικρατεί σε όλες τις πλευρές της ζωής των εργαζομένων δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί τραγική».

Μεταξύ άλλων, η ομιλήτρια κατέληξε λέγοντας: «Απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια απ' όλες και όλους να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού χωρίς να κρύβουμε τα προβλήματα και τα λάθη που έγιναν. Είναι η προϋπόθεση να μην επαναληφθούν στο μέλλον. Αντιπαλεύουμε τον αντικομμουνισμό και την αντισοσιαλιστική εκστρατεία που ξεδιπλώνεται από την αστική τάξη και τα κόμματά της, αλλά και τις οπορτουνιστικές δυνάμεις με αιχμή την περίοδο του Στάλιν που βάθαινε η σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Αγωνιζόμαστε για το στόχο και το όραμά μας, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό μέσα από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες σήμερα, που η καπιταλιστική οικονομική κρίση είναι σε εξέλιξη. Σήμερα που στο όνομα της "ισότητας" και της κρίσης εντείνεται η επίθεση σε όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις γυναικών και ανδρών. Σήμερα που γίνονται σε όλο και πλατύτερες μάζες πιο φανερά τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Είναι απαραίτητη και αναγκαία η μαζική συμμετοχή των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα γιατί δίχως την οργάνωση και τη συμμετοχή των ίδιων των γυναικών κανένας αγώνας και κανένας στόχος δεν μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα και προοπτική. Συμμετοχή στους γυναικείους συλλόγους, στο ταξικό κίνημα, στο ΠΑΜΕ, στην ΠΑΣΕΒΕ, στην ΠΑΣΥ, στο ΜΑΣ, στη συμβολή των γυναικών στη δημιουργία του Λαϊκού Μετώπου, βασικής προϋπόθεσης για αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και το πέρασμα της εξουσίας στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

Απαραίτητη και αναγκαία η συμμετοχή των γυναικών στο δυνάμωμα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά για να επιτελέσει την ιστορική του αποστολή, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων από τα δεσμά του κεφαλαίου, για να είναι ο αιώνας που ζούμε ο αιώνας των σοσιαλιστικών επαναστάσεων».