1. Ο Λένιν έχει υπόψη του τη συνωμοσία για την παράδοση της Πετρούπολης, που την καθοδηγούσε η αντεπαναστατική οργάνωση «Εθνικό κέντρο» και η οποία συνένωσε τη δράση μιας σειράς αντισοβιετικών ομάδων και της παράνομης κατασκοπείας. Τη νύχτα προς τις 13 του Ιούνη 1919, οι συνωμότες οργάνωσαν εξέγερση στο οχυρό Κράσναγια Γκόρκα, που ήταν μια από τις βασικότερες προσβάσεις προς την Πετρούπολη.

Καθοδηγητής της εξέγερσης ήταν ο διοικητής του οχυρού, πρώην υπολοχαγός του τσαρικού στρατού Νεκλιούντοφ. Οι συνεργοί του οργάνωσαν επίσης εξέγερση και στα οχυρά Σέραγια Λόσαντ και Ομπρουτσεφ. Οι στασιαστές υπολόγιζαν με την κατάληψη της Κράσναγια Γκόρκα να αδυνατίσουν την οχυρωμένη περιοχή της Κρονστάνδης και, συνδυάζοντας τη γενική επίθεση στο μέτωπο με την εξέγερση, να καταλάβουν την Πετρούπολη.

Για τη συντριβή των στασιαστών στάλθηκαν στρατεύματα της επάκτιας ομάδας, πλοία του στόλου της Βαλτικής, δυνάμεις της πολεμικής αεροπορίας και τμήματα εθελοντών. Τη νύχτα της 15ης προς τη 16η του Ιούνη, τμήματα της επάκτιας ομάδας κατέλαβαν το οχυρό. Η αντεπαναστατική οργάνωση που καθοδηγούσε τη συνωμοσία ανακαλύφθηκε και διαλύθηκε.

2. Η μάχη κοντά στη Σάντοβα (χωριό - τώρα πόλη) στην περιοχή Γκράντετς - Κράλοβσκα της Τσεχοσλοβακίας) έγινε στις 3 του Ιούλη 1866. Η μάχη αυτή, που τέλειωσε με την ολοκληρωτική νίκη της Πρωσίας και τη συντριβή της Αυστρίας, έκρινε την έκβαση του αυστρο-πρωσικού πολέμου.

3. Πρόκειται για το Πρόγραμμα του Κόμματος, που ψηφίστηκε στο VIII Συνέδριο του ΚΚΡ (μπ.) (βλ. «Το όγδοο συνέδριο του ΚΚΡ (μπ). Μάρτης του 1919. Πρακτικά». Μόσχα, ρωσ. έκδ., 1959, σελ. 404 - 405, Β.Ι. Λένιν. Απαντα, 5η έκδ., τόμ. 38ος, σελ. 98, 120).

4. Βλ. Κ. Μαρξ και Φ. Ενγκελς, Απαντα, 2η ρωσ. έκδ., τόμ. 23ος, σελ. 310-311.