Ζήτημα «βαθιών αλλαγών» στο «σύστημα διακυβέρνησης» και ανατροπών στο «πολιτικό σύστημα» της χώρας, προκειμένου να διαμορφωθεί «σε σύντομο χρονικό διάστημα» ένας «κοινωνικός συνασπισμός» από όλες τις δυνάμεις της αντίδρασης που υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο, θέτει με έμφαση το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), σε «κείμενο θέσεων», ενόψει ημερίδας με τίτλο «Οικονομική Κρίση και Διακυβέρνηση» που θα πραγματοποιήσει σε λίγες μέρες.

Αποκλειστικός στόχος αυτού του «μαύρου μετώπου», που οι μεγαλοεπιχειρηματίες θέλουν να προκύψει από τις «στάχτες» του υφιστάμενου συστήματος διακυβέρνησης, είναι να γίνουν πράξη «οι βαθιές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να εφαρμοστούν στην ελληνική οικονομία». Μεταρρυθμίσεις οι οποίες «δεν περιορίζονται σε αυτές που περιλαμβάνει το μνημόνιο, και θα πρέπει να επιδιωχθεί η υλοποίησή τους ασχέτως της εν λόγω συμφωνίας».

Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το μεγάλο κεφάλαιο καλεί σε «επιστράτευση» για να χτυπηθεί ανελέητα κάθε λαϊκή αγανάκτηση, μα πάνω απ' όλα - κι ας μην το ομολογεί ευθέως - η αποτελεσματική και επίφοβη γι' αυτούς οργανωμένη και συντονισμένη αντεπίθεση από το λαϊκό μέτωπο, που παίρνει σάρκα και οστά το τελευταίο διάστημα, αμφισβητώντας τόσο την πολιτική τους, όσο και - κυρίως - την εξουσία τους.

Η κίνηση του ΙΟΒΕ, να εκβιάσει δημόσια συζήτηση για ένα ζήτημα που με έμφαση και επιμονή προωθεί ο ΣΕΒ, με αλλεπάλληλες σχετικές παρεμβάσεις του προέδρου του, Δ. Δασκαλόπουλου, και ντοκουμέντα του Συνδέσμου των μεγαλοεπιχειρηματιών τους τελευταίους μήνες, αναδεικνύει την εκτίμηση που έχουν σχηματίσει οι δυνάμεις της πλουτοκρατίας, ότι η απρόσκοπτη και πλήρης υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής είναι επισφαλής αν αφεθεί αποκλειστικά στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, είναι σαφής η αγωνία τους να εξασφαλίσουν πολιτικούς συσχετισμούς και ένα πολιτικό σύστημα που ακόμα πιο αποτελεσματικά θα υπηρετούν τα σύγχρονα αιτήματα και αξιώσεις της πλουτοκρατίας, τους θεσμούς και τους φορείς της αστικής τάξης στις συνθήκες όπως διαμορφώνονται σήμερα και στο φόντο της οξύτατης οικονομικής κρίσης που περνάει το καπιταλιστικό σύστημα.

Γι' αυτό και το ΙΟΒΕ, επισημαίνοντας ότι η ασκούμενη πολιτική οδήγησε σε δραστικές μειώσεις συντάξεων και μισθών και σε πρωτοφανή επίπεδα ανεργίας, εξελίξεις που «ασκούν σημαντικές πιέσεις στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας», δηλώνει: «Το πιεστικό ερώτημα που εγείρεται λοιπόν σήμερα είναι κατά πόσο η παρούσα δομή διακυβέρνησης της ελληνικής κοινωνίας (το πολιτικό σύστημα, οι θεσμοί της κοινωνίας πολιτών, η δημόσια διοίκηση, ο Τύπος, τα εργατικά συνδικάτα και άλλα είδη οργανωμένων ομάδων συμφερόντων) μπορεί να διαχειριστεί την πίεση αυτή, να υποβοηθήσει την αποτελεσματικότητα της πολιτικής και να επιτρέψει τη μεταμόρφωση της χώρας σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία αγοράς».

Η δρομολόγηση πολιτικών και κοινωνικών ανατροπών, ανάλογου μεγέθους με τις οικονομικές ανατροπές, είναι πλέον δεδομένος στόχος για το μεγάλο κεφάλαιο και προϋπόθεση επιτυχίας των σχεδίων του. Βασίζεται στην εκτίμηση ότι «η ίδια η κοινωνία δεν είναι προετοιμασμένη για αλλαγές. Απαιτείται λοιπόν υψηλός βαθμός πολιτικής ηγεσίας για τον σχηματισμό κοινωνικού συνασπισμού ικανού να υπερβεί τη βαθιά εδραιωμένη αδράνεια της παρούσας κατάστασης. Σε αυτό το χρονικό σημείο, αυτό φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο και η επιτυχία μιας τέτοιας προσπάθειας τουλάχιστον αβέβαιη. Παρ' όλ' αυτά, αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος που η χώρα πρέπει να επιτύχει, και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα».

Πίσω από αυτά τα λόγια, σε κάθε περίπτωση, κρύβεται η βαθιά γνώση για το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων στο λαό από την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου και τις «μεταρρυθμίσεις» που αξιώνουν οι πλουτοκράτες, επιπτώσεις που φουντώνουν τη λαϊκή οργή, την οποία επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν.