MotionTeam

Από τη χτεσινή σύσκεψη

Η μεγάλη αίθουσα του ΕΚΘ γέμισε ασφυκτικά από συνδικαλιστές, απλούς εργαζόμενους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους, φοιτητές και μαθητές. Στη συζήτηση μεταφέρθηκε η πείρα των αγώνων που εξελίσσονται απέναντι στο σύνολο της επίθεσης που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΕΕ. Από τη δράση των Λαϊκών Επιτροπών για τα χαράτσια, που αγκαλιάστηκε μαζικά από τον εργαζόμενο λαό, για την προστασία των ανέργων και τις παρεμβάσεις για επανασύνδεση ρεύματος σε σπίτια εργατικών οικογενειών που το είχε κόψει η ΔΕΗ, για παρεμβάσεις στα νοσοκομεία σε περιπτώσεις ανέργων που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το αυξημένο κόστος εξετάσεων κλπ, από την οργάνωση των ανέργων και την ένταξή τους σε Επιτροπές Αγώνα, από τις παρεμβάσεις στον ΟΑΣΘ για το δικαίωμα στις δωρεάν μεταφορές, από τον αγώνα των μαθητών για βιβλία - καθηγητές και ενάντια στο σχολείο της αγοράς, των φοιτητών ενάντια στο νόμο πλαίσιο.

Εισηγητικά, ο Σ. Ζαριανόπουλος σημείωσε ότι άμεσος στόχος είναι η οργάνωση της πάλης για την επιβίωση των ανέργων, για την ικανοποίηση των ελάχιστων αναγκών τους, με πνεύμα ταξικής αλληλεγγύης, με μαχητικό πνεύμα αντιπαράθεσης και σύγκρουσης με την πολιτική που γεννά την ανεργία. Η οργάνωση της πάλης, είπε, πρέπει να ξεκινά από το χώρο δουλειάς, τον κλάδο παραγωγής και να μεταφέρεται στον τόπο κατοικίας, στη λαϊκή γειτονιά. Να πατά σε δύο βάσεις: Το σωματείο, τη σωματειακή επιτροπή, την επιτροπή αγώνα στο χώρο δουλειάς. Τη Λαϊκή Επιτροπή στη γειτονιά.

Ξεκαθάρισε όμως πως η οργάνωση της πάλης των ανέργων, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να συγκρουστεί με την Ευρωπαϊκή Ενωση, που αποδείχθηκε κόλαση για τους εργαζόμενους, με την πολιτική που αναγνωρίζει σαν μοναδική κινητήρια δύναμη το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες και την ικανοποίησή τους, με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό που υποθηκεύει την τύχη των εργαζόμενων και των ανέργων, με τη λογική της ατομικής λύσης και αντίστασης που αρνείται το συλλογικό αγώνα. Πρέπει να συγκρουστεί με το σύνολο της πολιτικής που σαν αρρώστια της κουβαλά και θα κουβαλά την ανεργία, όσο υπάρχει.

Σ' αυτόν τον αγώνα πρέπει να μπουν αποφασιστικά, μαζί με τους μισθωτούς και τους άνεργους, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματοβιοτέχνες που ο ανταγωνισμός των μεγαθηρίων και η ανέχεια των λαϊκών στρωμάτων τους οδήγησαν να κλείσουν τα μαγαζιά τους, οι φτωχοί αγρότες που ξεριζώθηκαν, ιδιαίτερα οι γυναίκες και οι νέοι, στους οποίους η ανεργία πραγματικά έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Πρέπει να παλέψουν για την ανατροπή όχι μόνο της συγκεκριμένης πολιτικής, αλλά της μήτρας του συστήματος που τη γεννά.