Δήλωσε χτες ο Φ. Κουβέλης: «Στη δεινή οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η πλειονότητα του ελληνικού λαού, έρχεται να προστεθεί και αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης που είναι αποσπασματική, ευκαιριακή και αντιφατική. Αυτό διαμορφώνει μια πρόσθετη περαιτέρω αβεβαιότητα και αγωνία για την κοινωνία που δεινοπαθεί και ασφυκτιά (...) Καινούργια ανασφάλεια προστίθεται στους εργαζομένους με τα όσα αντιφατικά προσδιορίζουν την κυβερνητική πολιτική για την εργασιακή εφεδρεία και τούτο ανεξάρτητα από την κατηγορηματική αντίθεσή μας με το μέτρο αυτό».

Η δεινή οικονομική κατάσταση του λαού όμως δεν έπεσε από τον ουρανό. Η κυβέρνηση και η πολιτική της την προκάλεσαν, για χάρη του κεφαλαίου. Οποιος πραγματικά από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων θέλει να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, το βέβαιο είναι ότι θα προσπεράσει αδιάφορα αυτά που της προσάπτει ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Στα βασικά και κρίσιμα για τη ζωή του λαού ούτε αποσπασματική, ούτε ευκαιριακή, ούτε αντιφατική είναι η κυβερνητική πολιτική. Τι το αντιφατικό βρίσκει ο Φ. Κουβέλης στο γεγονός ότι διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης είναι οι μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων; Που μειώνει μισθούς και συντάξεις; Που επιβάλλει φοροληστεία του λαού; Τι το ευκαιριακό και αποσπασματικό εντοπίζει σε μια πολιτική που στέλνει το λαό και τα δικαιώματά του στο απόσπασμα; Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική της κυβέρνησης, στο πλαίσιο και της ευρωενωσιακής στρατηγικής, και η επίθεσή της στο λαό είναι ολομέτωπη και συνεχώς εντεινόμενη. Οποιος δεν το ομολογεί, όποιος ασκεί κριτική στους χειρισμούς και στις διαδικασίες, προσφέρει στην κυβέρνηση πολύτιμη βοήθεια.