Λιτή και γεμάτη συγκίνηση η εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, που έγινε την Κυριακή στο Α' Νεκροταφείο, με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον Γραμματέα του, Θοδωρή Χιόνη. Πλήθος από κομμουνιστές και κομμουνίστριες, οπαδούς και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, γέμισε το πλάτωμα μπροστά από το νεκροταφείο και τους γύρω δρόμους. Μέλη της οικογένειας του Νίκου Ζαχαριάδη τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση: Ο γιος του, Σήφης, μαζί με την κόρη του, εγγονή του Ν. Ζαχαριάδη και τα παιδιά της, καθώς και η γυναίκα του αδελφού του Νίκου Ζαχαριάδη.
Και κάθε νέο «λεφούσι» συντρόφων που πλησίαζε το Α' Νεκροταφείο πύκνωνε το πλήθος του κόσμου, ανέβαζε πιο ψηλά τα συνθήματα: «Εννιά δεκαετίες, αγώνας και θυσία, το Κάπα Κάπα Εψιλον στην πρωτοπορία», «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δε λυγίσανε οι κομμουνιστές», «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ».
Αμέτρητες οι εικόνες από την εκδήλωση: Νεολαίοι, εργάτες και απόμαχοι της δουλειάς, με μια σημαία του ΚΚΕ στο χέρι, με ένα κόκκινο λουλούδι και παραμάσχαλα τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», στις σελίδες του οποίου φιλοξενούνταν οι αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τις αποκαταστάσεις. Η μορφή του Ν. Ζαχαριάδη στην «πλάτη» της εξέδρας και στις αφίσες που κάλυψαν τους γύρω δρόμους, για να οδηγούν στο χώρο της εκδήλωσης, τα συνθήματα για την αλύγιστη προσφορά του ΚΚΕ σε όλες τις στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, η συγκίνηση στα πρόσωπα όλων.
Ανεβαίνοντας στο βήμα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε στην αρχή της ομιλίας της: «Ο Νίκος Ζαχαριάδης, ως γνωστόν, διετέλεσε Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1931 ως το 1935 και Γενικός Γραμματέας της ΚΕ έως το 1956. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ ακυρώνει όλες τις αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας του 1956 και 1957, καθώς και τα πορίσματα του 1964 και 1967. Η αποκατάσταση είναι πλήρης ως Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ».
Σε κάθε μια από τις παραπάνω φράσεις ξεσπούσαν χειροκροτήματα. Για την αποκατάσταση στο Κόμμα ενός ηρωικού κομμουνιστή, που όπως χιλιάδες άλλοι, καθένας από το πόστο του, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να εκπληρώσει η εργατική τάξη την ιστορική της αποστολή. Πέρασαν μέσα από φωτιά και σίδερο, έγραψαν την υπερενενηντάχρονη ιστορία του ΚΚΕ, που είναι ιστορία του εργατικού λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα.
Το «άνοιγμα» της εκδήλωσης έκανε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Η ιστορική αποστολή του Κόμματος να ηγηθεί στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής κοινωνίας, ενισχύεται σημαντικά μέσα από τη μελέτη της ιστορίας του, την εξαγωγή συμπερασμάτων, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική η δράση μας στην οργάνωση της ταξικής πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η μελέτη της Ιστορίας του Κόμματος μπορεί και πρέπει να αποτελέσει διαδικασία έμπνευσης για συνειδητή ηρωική δράση, ιδιαίτερα από τις νέες γενιές κομμουνιστών».
Την εκδήλωση, που ολοκληρώθηκε με τον Υμνο της «Διεθνούς» και λαϊκό προσκύνημα στον τάφο του Νίκου Ζαχαριάδη, πλαισίωσε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τραγούδια (τον σοβιετικό «Ιερό πόλεμο» στα ρώσικα, τον Υμνο του ΕΛΑΣ και τον Υμνο του ΔΣΕ), απαγγελίες ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου («Ξυπόλητοι Αγγελοι» και «Ο σύντροφός μας, Νίκος Ζαχαριάδης»), καθώς και ανάγνωση της δήλωσης του Νίκου Ζαχαριάδη κατά την ανάκρισή του στις φυλακές της Γκεστάπο Βιέννης (18 Ιούνη 1941) και του τελευταίου γραπτού του με τίτλο «Μήνυμα από την άλλη μεριά».
Συντελεστές του καλλιτεχνικού προγράμματος ήταν: Τραγούδι: Γιώργος Σαμαρτζής, Σύλβια Καπερνάρου. Απαγγελίες: Αριάδνη Μιχαηλάρη, Διονύσης Ξενάκης. Πιάνο: Κώστας Εγγλέζος. Φυσαρμόνικα: Δημήτρης Κουφαλάκος.