Η προώθηση της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στον πλανήτη είναι η στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού για τη δημιουργία των συνθηκών που θα επιτρέπουν τη διατήρηση και ενίσχυση της εξουσίας του κεφαλαίου. Η υπόθεση «τρομοκρατία», που ανάγεται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε μια από τις πληγές του συστήματος, η οποία απαιτεί δραστική αντιμετώπιση, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την κατασκευή του άλλοθι για την ένταση της βίας και της κρατικής και διακρατικής καταστολής των λαϊκών κινημάτων.

Η ΚΕ του ΚΚΕ πραγματοποιεί ημερίδα με το συγκεκριμένο θέμα, την Τετάρτη στις 12 Γενάρη 2000, στο ξενοδοχείο «Τιτάνια». Οι εργασίες της ημερίδας θα αρχίσουν στις 12 το μεσημέρι με την ανάπτυξη των θέσεων του Κόμματος και θα ολοκληρωθούν στις 7 περίπου το βράδυ, μετά από τοποθετήσεις των παραβρισκόμενων, ενώ θα δοθεί η δυνατότητα ερωτήσεων και σχολιασμών σε όσους το επιθυμούν. Για το θέμα αυτό ο«Ριζοσπάστης» συζητά με τον Κώστα Βουλγαρόπουλο, μέλος της ΚΕ του Κόμματος.

- Η ΚΕ του ΚΚΕ αποφάσισε και πραγματοποιεί την ερχόμενη Τετάρτη ημερίδα για την τρομοκρατία. Τι επιδιώκετε με αυτή την πρωτοβουλία;

- Στην ειδική ημερίδα το Κόμμα μας επιδιώκει να αναλύσει και να φωτίσει ένα σύνθετο, πολύπλευρο και επίκαιρο ζήτημα, το οποίο οι ιμπεριαλιστές σκόπιμα εμφανίζουν με το γνωστό παραμορφωτικό φακό τους. Να ενημερώσουμε το λαό και τη νεολαία για τα εξής: «Τι είναι τρομοκρατία; Ποιες δυνάμεις την αποτελούν και τη στηρίζουν; Ποιες πολιτικές και ποια συμφέροντα υπηρετεί; Πώς κρίνει το ΚΚΕ από την ταξική του πλευρά το ζήτημα;».

Εμείς λέμε ότι στην πολιτική δεν μπορείς να εξετάζεις στατικά και αποσπασματικά κανένα φαινόμενο, όσο απλό κι αν φαίνεται από πρώτη ματιά. Μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, οι κυρίαρχες δυνάμεις (το διεθνές κεφάλαιο) με τα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά τους στηρίγματα ανασυντάσσονται και προετοιμάζουν τις δυνάμεις τους για το μεγάλο σκοπό: «Την παγκόσμια κυριαρχία του καπιταλισμού». Μπήκαν ήδη στη δράση για το ξαναμοίρασμα των αγορών και των ζωνών επιρροής. Για το σκοπό αυτό, επεξεργάστηκαν τη νέα δομή και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ. Κατάργησαν ουσιαστικά τον ΟΗΕ, το Διεθνές Δίκαιο, τις συμφωνίες και τις αρχές της μη επέμβασης, όπως και κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Προχώρησαν στην καθιέρωση - επιβολή ενός πλέγματος συμφωνιών (Συμφωνία Κορυφής Ουάσιγκτον, Συνθήκη Αμστερνταμ, Σύμφωνο Σταθερότητας κ.ά.), που τους επιτρέπουν επεμβάσεις και επιδρομές, όταν και όπου κρίνουν ότι εξυπηρετούνται τα οικονομικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Τα πρόσφατα εγκληματικά παραδείγματα των επεμβάσεων στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία αποκάλυψαν πλήρως το αποκρουστικό τους πρόσωπο και την πρακτική της «νέας τάξης πραγμάτων», που δεν υπολείπονται σε τίποτα αυτών του ναζισμού, σε κυνισμό και θηριωδία.

- Πώς θεωρείτε ότι συνδέεται το θέμα της τρομοκρατίας με τη συγκρότηση και ενίσχυση των ιμπεριαλιστικών κατασταλτικών μηχανισμών, αλλά και τη δημιουργία εκείνου του θεσμικού πλαισίου που επιτρέπει επεμβάσεις στο εσωτερικό χωρών;

- Ελειπε τυπικά η «ύπαρξη», η «κατασκευή», θα λέγαμε, ενός «στρατηγικού στόχου», που να δικαιολογεί τη συγκρότηση και ενίσχυση της κατασταλτικής μηχανής και τη δημιουργία του θεσμικού πλαισίου για νέες πιο αποφασιστικές επεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας μας και κάθε άλλης χώρας. Να τους εξυπηρετεί στο χτύπημα των λαών και στο τσάκισμα των λαϊκών κινημάτων, που δεν υποτάσσονται και αντιστέκονται στην πολιτική της «νέας τάξης πραγμάτων». Η γενική - ποσοτική και ποιοτική - στρατιωτικοποίηση, που εμφανίζει ο ιμπεριαλισμός τον τελευταίο καιρό, δεν αποτελεί δυναμικό στοιχείο μόνο για την παραπέρα θωράκιση του συστήματος, τις εξωτερικές επιδρομές και πολεμικές επεμβάσεις, αλλά αποτελεί και ένα πολιτικό και αστυνομοκρατικό σύμπλεγμα με κύρια αποστολή το εσωτερικό των χωρών. Η ανακάλυψη ενός «υπέρ - εχθρού», όπως εμφανίζουν τη διεθνή τρομοκρατία, τους ταίριασε γάντι, έτσι που να είναι πιστευτός, να τρομάζει και να δικαιολογεί την όποια μορφή καταπολέμησής του.

- Πόσο σχετίζονται με τα παραπάνω οι πολυσυζητημένες «αντιτρομοκρατικές» συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας - ΗΠΑ ή Ελλάδας - Τουρκίας;

- Εντάσσονται ακριβώς στην παραπάνω στρατηγική οι συμφωνίες αυτές για την καταπολέμηση της «διεθνούς τρομοκρατίας». Δείτε όμως αυτή η εκστρατεία καταπολέμησης της «διεθνούς τρομοκρατίας» εγκαινιάστηκε με έναν πρωτότυπο τρόπο, από καιρό, με ευθύνη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όταν κυρίαρχες χώρες - μέλη του ΟΗΕ μπήκαν στη «μαύρη λίστα» με το χαρακτηρισμό «χώρες τρομοκρατίας». Τέτοιες είναι η Κούβα, η Βόρεια Κορέα, η Συρία, η Λιβύη, το Ιράκ, το Ιράν και πρόσφατα το Σουδάν και η Γιουγκοσλαβία.

Εχει, επίσης, μεγάλη σημασία το γεγονός ότι το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ κυκλοφορεί λίστα «τρομοκρατικών οργανώσεων» (Οκτώβρης '99) με 39 οργανώσεις, η πλειονότητα των οποίων είναι λαϊκά, κοινωνικά, εθνικοαπελευθερωτικά κ.α. κινήματα σε όλο τον κόσμο. Είναι επιεικώς τραγελαφικό, να χαρακτηρίζονται κυρίαρχες χώρες και λαϊκά, εθνικά απελευθερωτικά κινήματα ως τρομοκράτες από εκείνες τις δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) που έχουν αναγάγει τη βία και την τρομοκρατία, με την πιο άγρια μορφή της, σε επίσημη κρατική τους πολιτική. Βέβαια, δεν εκπλήσσει κανέναν αυτή η πολιτική. Εχουν κάνει σύστημα την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε», συνεχίζουν να «δημιουργούν» παντού εχθρούς και να τους υποβάλλουν στη συνείδηση των λαών.

- Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον πώς κρίνετε την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης σε ό,τι έχει σχέση με την τρομοκρατία και πού πιστεύετε ότι σκοπεύει η όλο και πιο συχνή προσφυγή της σε μέτρα άκρως αυταρχικά εναντίον του λαϊκού κινήματος αλλά και του ΚΚΕ;

- Η κυβέρνηση, που δένεται όλο και πιο γερά στο άρμα του ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ, οδηγείται σε επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος του δημοκρατικού - προοδευτικού κινήματος, όταν συνειδητά συνδέει τις διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις και ενέργειες, που οι ίδιοι οι μηχανισμοί και οι υπηρεσίες της καθοδηγούν, με την «αριστερά», με προφανή σκοπό τη συκοφάντηση και το χτύπημα του πραγματικά αριστερού και προοδευτικού κινήματος. Γι' αυτό δυναμώνουν την προπαγάνδα, με στόχο να δημιουργήσουν στη συνείδηση των ανθρώπων την αντίληψη ότι οι έννοιες «οργανωμένο έγκλημα - πολιτικό έγκλημα - τρομοκρατία - παρανομία και Αριστερά» είναι έννοιες που συνδέονται στενά μεταξύ τους και σχεδόν ταυτίζονται. Η προσφιλής στον Τύπο και στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ σχετική «φιλολογία», οι διοχετευόμενες πληροφορίες, αλλά και οι έρευνες των ειδικών αμερικανοελληνικών διωκτικών αρχών προσανατολίζονται μόνιμα στο χώρο των διάφορων εξωκοινοβουλευτικών «ομάδων» στο χώρο των λεγόμενων «αναρχικών» και περιθωριακών, δηλαδή όλων αυτών, που έντεχνα σηματοδοτούν μια δήθεν «αριστερή» προέλευση της «τρομοκρατίας» στη χώρα μας.

Ολα αυτά αποτελούν στόχους και σενάρια του ιμπεριαλισμού αλλά και της κυβέρνησης ενάντια στο εργατικό, λαϊκό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και στη χώρα μας, π.χ., οι συχνές ανοιχτές επεμβάσεις του υπουργού Δικαιοσύνης με μηνύσεις στο «Ρ», η εξαπόλυση βαρύτατων υπαινιγμών για τη νόμιμη δράση του ΚΚΕ από κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Η προσπάθεια μετατόπισης ευθυνών στο κόμμα μας, από τη δράση των γνωστών και καθοδηγούμενων προβοκατόρων, κατά την απαγορευμένη πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία κλπ. είναι μερικά μόνο παραδείγματα που αποκαλύπτουν τις προθέσεις.

Δυστυχώς ορισμένοι δεν έχουν διδαχθεί πολλά από την πλούσια ιστορία αυτού του τόπου. Δε θέλουν να κατανοήσουν, ότι η βία και ο εξαναγκασμός έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Οτι οι αγώνες για τα λαϊκά προβλήματα, τα δημοκρατικά δικαιώματα, για την εθνική ανεξαρτησία είναι βαρείς, όμως είναι ο μόνος δρόμος, είναι η νομοτέλεια, που φέρνει το νέο και καμιά δύναμη δε στάθηκε ποτέ ικανή, να σταματήσει την πορεία της ιστορίας προς τα εμπρός.