Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ όσα γίνονται είναι πως το ελληνικό χρέος πρέπει να πάψει να είναι ένα «βαρέλι δίχως πάτο» που θα ζητά και θα ζητά συνέχεια... Μάλιστα.

Αραγε η περίφημη «ανταγωνιστικότητα» που επικαλούνται για να τσακίσουν και τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα είναι μήπως ένα ... βαρέλι με πάτο; Και αν είναι, πού βρίσκεται ο πάτος αυτός;

Μήπως στις αμοιβές του ενός δολαρίου την ημέρα που ισχύουν στην Αφρική; Μήπως στη θεσμοθετημένη παιδική εργασία που ισχύει σε κάποιες χώρες - «τίγρεις» της Απω Ανατολής; Μήπως στους κατώτερους μισθούς Κίνας και Ινδίας; Στις παραγκουπόλεις της Βραζιλίας;

Αλλωστε, όπως είπε και η επίτροπος Μαρία Δαμανάκη μόλις χθες, το μεγάλο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι «το χαμηλό επίπεδο της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας σε σχέση με τις αναδυόμενες οικονομίες».

Σας βεβαιώνουμε ότι αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο και στο υπάρχον οικονομικό σύστημα δε θα αποκτήσει ποτέ. Γιατί οι πολυεθνικές δε θα σταματήσουν να ζητούν όλο και περισσότερα κέρδη με κάθε δυνατό τρόπο.

Αυτές οι λειτουργίες ούτε «τιθασεύονται», ούτε «ελέγχονται», ούτε παίρνουν κανόνες μέσω της «ενίσχυσης των θεσμών» και άλλα τέτοια που ακούμε κατά καιρούς. Αλλωστε, αυτό στην περίπτωση της Ελλάδας έχει αποδειχθεί περίτρανα.

Προκειμένου να κάνουν τις δουλειές τους και να διασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου έχουν εξευτελίσει ακόμη και τους δικούς τους θεσμούς, που μέχρι χθες «έπιναν νερό στο όνομά τους».

Περιμένετε άλλωστε να δείτε ...πού θα πάει και πού θα «γραφτεί» η περίφημη «συνταγματική και κοινοβουλευτική τάξη» έτσι και αποφασίσουν να «περάσουν» τα μέτρα που ψήνουν, στα γρήγορα.

Μην απορήσετε αν αυτή τη βδομάδα η Βουλή αποκτήσει ...ωράριο σκυλάδικου και ψηφίζει νόμους για δανειακές συμβάσεις ξημερώματα Κυριακής.

Αυτοί που θα τα ψηφίσουν πάντως ας μην περιμένουν ότι ο λαός θα τους ρίξει ...πανέρια με λουλούδια.