ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ, φυσικά, να αφήσουν να πάει χαμένη (ειδικά τέτοιους καιρούς) όλη αυτή η συζήτηση που στήσανε για την «καμένη Αθήνα». Προφανώς, έχουν πολλούς τρόπους να εκμεταλλευτούν την όλη ιστορία...

Δε φτάνει, λοιπόν, που «θάψανε» τη μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στη δανειακή σύμβαση, αλλά σκεφτήκανε να ...ξεκινήσουν με αφορμή τα επεισόδια και άλλες ιστορίες.

Ετσι, λοιπόν, από τα «έγκριτα» δελτία ειδήσεων και τις ακόμη πιο «έγκριτες» εκπομπές πληροφορηθήκαμε ότι δεν είναι η κρίση και η φτώχεια του λαού που οδηγεί τα καταστήματα στα λουκέτα, αλλά οι ...διαδηλώσεις.

Πληροφορηθήκαμε, επίσης, ότι για όλα φταίει το ότι έχουμε μια αστυνομία με «μαλακούς» τρόπους, που δεν εισβάλλει εκεί που πρέπει, που δε χαφιεδίζει όσο πρέπει και γενικώς δεν είναι «επαγγελματική» και «αποτελεσματική».

Φυσικά βρήκαν - ξανά - ευκαιρία να μας θυμίσουν διάφοροι ότι πρέπει να ξαναδούμε το νομικό πλαίσιο για τις διαδηλώσεις, διότι αυτές είναι που εμποδίζουν την ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί.

Ενα είναι φανερό από όλη αυτή την ιστορία: Για να περάσουν όσα θέλουν δεν αρκεί μια πλειοψηφία 199 βουλευτών στη Βουλή (κι αυτή συζητήσιμη). Χρειάζονται πολλά περισσότερα.

Κι ένα από αυτά που χρειάζονται είναι ένας νέος αυταρχισμός εξίσου αντιδημοκρατικός με το να σε κυβερνά η κυβέρνηση Παπαδήμου. Ενα «αποφασιστικό κράτος» και βεβαίως οι ανάλογοι ιδεολογικοί, πολιτικοί και φυσικά κατασταλτικοί μηχανισμοί.

Εχουν κατανοήσει, βλέπετε, ότι όταν δεν μπορούν να πείσουν ή να τρομοκρατήσουν το λαό (κι αυτό πλέον συμβαίνει κατά κόρον) η μόνη λύση είναι να τον χτυπήσουν, να τον δικάσουν και να τον φυλακίσουν.

Κι όπως σε όλα τα άλλα μέτωπα, έτσι και σε αυτό είναι βέβαιο πως δε θα διστάσουν μπροστά σε τίποτε. Αλλωστε, η πολιτική της ΕΕ των μονοπωλίων με την καταστολή πάντα πήγαιναν χέρι - χέρι...