Πλημμύρισε την πλατεία Αριστοτέλους ο αγωνιζόμενος λαός της Θεσσαλονίκης, το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης. Εκδήλωσε, με τη συμμετοχή του στο αντιΝΑΤΟικό συλλαλητήριο, την πρόθεσή του να περιφρουρήσει τα δίκαια και τις ελευθερίες των πολιτών αυτής της χώρας, αλλά και όλων των λαών της Βαλκανικής. Εδωσε υπόσχεση ενότητας και πάλης απέναντι στον ένα και κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό. Οπως δημοσιεύσαμε και στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης, κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Ζήσης Παπαδημητρίου, καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, νομαρχιακός σύμβουλος και μέλος της Αντιπολεμικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης. Σήμερα δημοσιεύουμε το πλήρες κείμενο της ομιλίας του.

«Οταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία», σημείωσε στην αρχή της ομιλίας του ο Ζήσης Παπαδημητρίου, «η κοινή γνώμη στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με εξαίρεση τον ελληνικό λαό που προς τιμήν του αντιτάχθηκε σχεδόν στο σύνολό του στη νατοϊκή επίθεση, όχι μόνον επικρότησε, αλλά και χαιρέτισε με ενθουσιασμό το βάρβαρο βομβαρδισμό της χώρας, στο όνομα, ως γνωστόν, της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Υπήρξαν, βέβαια, και οι φωτεινές εξαιρέσεις, όπως αυτή του Αγγλου θεατρικού συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ, του Γάλλου διανοούμενου Ρεζίς Ντεμπρέ, του Αυστριακού συγγραφέα Πέτερ Χάντκε, καθώς και άλλων λιγότερο γνωστών Ευρωπαίων πολιτών. Δυστυχώς, η προοδευτική ευρωπαϊκή διανόηση δε στάθηκε, όπως θα ανέμενε κανείς, στο ύψος των περιστάσεων, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει με τις δηλώσεις της ως η «Πέμπτη Φάλαγγα» των γερακιών του ΝΑΤΟ. Σήμερα, δυο χρόνια μετά τη λήξη των βομβαρδισμών (ο πόλεμος, ως γνωστόν, συνεχίζεται από τον UCK στις νότιες περιοχές της Σερβίας, που γειτονεύουν με το Κόσσοβο), οι πολίτες της Ευρώπης εξανίστανται, καθώς πληθαίνουν τα κρούσματα λευχαιμίας μεταξύ των στρατιωτών των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, που χρημάτισαν ή είναι ακόμη σταθμευμένοι στο Κόσσοβο, ενώ αδιαφόρησαν προκλητικά για την τύχη του λαού της Γιουγκοσλαβίας, Σέρβων και Αλβανών, που δέχτηκαν για δύο και πλέον μήνες εκατοντάδες χιλιάδες τόνους βλημάτων. Πρόκειται για μια ιδιάζουσα μορφή υποκρισίας που τείνει τελευταία να μετατραπεί σε βασική αρχή οργάνωσης της διεθνούς κοινωνίας, εφόσον οι λαοί δεν αντιδρούν μαζικά στα εγκληματικά σχέδια του στρατιωτικο-οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της εποχής μας.

Το ό,τι υπάρχουν και χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ (και μάλιστα τόσο σε ασκήσεις όσο και σε τοπικούς πολέμους), αυτό είναι γνωστό εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια. Καμιά ωστόσο από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ δε βγήκε να το καταγγείλει. Μήπως δεν είναι γνωστή εδώ και δέκα χρόνια η χρήση τέτοιων βλημάτων στον πόλεμο του Κόλπου; Χιλιάδες «βετεράνοι», όπως οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται, των αμερικανικών και βρετανικών ενόπλων δυνάμεων που συμμετείχαν στην περιώνυμη «Καταιγίδα της Ερήμου», στον πόλεμο του Κόλπου, με θύμα το λαό του Ιράκ, διεκδικούν και με το δίκιο τους αποζημιώσεις από τις κυβερνήσεις τους, καθώς έχουν προσβληθεί από τη ριαδιενέργεια, ενώ οι υπεύθυνοι των εγκληματικών αυτών πολέμων κωφεύουν στα αιτήματά τους.

Επρεπε να φτάσει το κακό στην πόρτα μας, όπως συνηθίζει να λέει ο λαός μας, για να αντιδράσουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες, έρμαια των συμφερόντων του πολυεθνικού κεφαλαίου, ζητούν από τις ΗΠΑ περισσότερη ενημέρωση σχετικά με τα διάφορα πυρομαχικά που προμηθεύονται από την πολεμική βιομηχανία της Αμερικής. Η Ευρώπη κινδυνεύει να μετατραπεί, αν δεν έχει μετατραπεί ήδη, σε «σκουπιδότοπο» της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας, η οποία συνειδητά χρησιμοποιεί το απεμπλουτισμένο ουράνιο των πυρηνικών της εγκαταστάσεων στην παραγωγή πολεμικού υλικού, προκειμένου να απαλλαγεί από τα ραδιενεργά της απόβλητα.

Κι ενώ οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης παλινδρομούν, καθώς αναλίσκονται σε ανώφελους ριζοσπαστικούς βερμπαλισμούς και δήθεν αντιπολεμικές κορόνες, οι λαοί της Ευρώπης μόλις τώρα άρχισαν να ξυπνούν από το λήθαργο της κατανάλωσης και να αναλογίζονται το μέλλον τους, συνειδητοποιώντας επιτέλους σιγά - σιγά πως το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί πτέρυγα προστασίας των ανθρώπων, αλλά εγκληματικό μηχανισμό καταπίεσης και εξόντωσης στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του πλανήτη μας. Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά περίτρανα πως μόνον η μαζική κινητοποίηση των ίδιων των ανθρώπων μπορεί να ανατρέψει ισχύουσες καταστάσεις και να δρομολογήσει αλλαγές στα πολιτικά πράγματα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου».

«Μπορεί», συνέχισε ο ομιλητής, «οι κινητοποιήσεις του λαού μας με αφορμή τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη με επίκεντρο το λιμάνι της πόλης, να μην εμπόδισαν τον ίδιο τον πόλεμο, έδωσαν ωστόσο το στίγμα του λαού μας που θέλει να ζήσει ειρηνικά και σε κλίμα συνεργασίας με τους γείτονές του. Η αποτελεσματικότητα των κινητοποιήσεων θα ήταν αναμφίβολα πολύ μεγαλύτερη, αν οι πολίτες της χώρας μας περνούσαν τις μέρες εκείνες από τις παθητικές σε πιο δυναμικές μορφές αντίστασης στα στρατοκρατικά σχέδια των πολεμοκάπηλων του ΝΑΤΟ.

Σήμερα, δυο χρόνια περίπου μετά τους βομβαρδισμούς και τις τραγικές συνέπειές τους, αναρωτιέται κανείς γιατί το ΝΑΤΟ, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, επέλεξε το δρόμο του πολέμου και της καταστροφής, βυθίζοντας τη Γιουγκοσλαβία και ιδιαίτερα τη Σερβία -που αποτέλεσε άλλωστε και τον κύριο στόχο των επιθέσεων- στο οικονομικό και οικολογικό χάος. Για όσους παρακολουθούν τα γεγονότα, θα γνωρίζουν πως το σύνθημα για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας δόθηκε ήδη στις αρχές της δεκαετίας του '90 αμέσως μετά την επανένωση της Γερμανίας, η οποία, δέσμια ως φαίνεται των ρεβανσιστικών της ονειρώξεων, μετά τη συντριπτική της ήττα κατά το Β' παγκόσμιο πόλεμο, θέλησε να επεκτείνει την κυριαρχία της προς τα Βαλκάνια που αποτελούν, ως γνωστόν, υψίστης γεωπολιτικής και γεωοικονομικής σημασίας χώρο. Ετσι, το Δεκέμβρη του 1991 οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών - μελών της ΕΕ, μαζί βέβαια και ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, κ. Σαμαράς, υπέγραψαν, ύστερα από συντονισμένες προσπάθειες του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Χανς Γκένσερ, τη θανατική καταδίκη της Γιουγκοσλαβίας, εκμεταλλευόμενοι, βέβαια, τον εθνικισμό, τόσο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, όσο και του Κροάτη Τούτσμαν... Με την έννοια αυτή, η ΕΕ είναι συνυπεύθυνη για το δράμα της Γιουγκοσλαβίας».

«Η κρίση της Γιουγκοσλαβίας», σημείωσε στη συνέχεια ο ομιλητής «με αποκορύφωμα τους βομβαρδισμούς, αποκάλυψε με δραματικό τρόπο το χαρακτήρα, καθώς και τα όρια δράσης των διεθνών οργανισμών. Ετσι, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών σύρθηκε πίσω από τις πολιτικές επιλογές και τις αποφάσεις των ΗΠΑ, ανίκανος να συμβάλει στην ειρηνική επίλυση των προβλημάτων που είχαν προκύψει στις σχέσεις μεταξύ των επιμέρους δημοκρατιών της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. Ο ΟΗΕ μετατράπηκε κυριολεκτικά σε ουραγό του ΝΑΤΟ, νομιμοποιώντας στο όνομα της δήθεν προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις παράνομες πολεμικές ενέργειες των συμμαχικών δυνάμεων που κόστισαν τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και έσπειραν τον όλεθρο στην καρδιά της βαλκανικής χερσονήσου. Αποτελεί σήμερα κοινό τόπο πως η στρατιωτική επέμβαση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία όχι μόνον δεν έλυσε τα προβλήματα αλλά, αντίθετα, επέτεινε τα αδιέξοδα, όπως ομολογεί απερίφραστα και ο εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στο Κόσσοβο, Καρλ Μπιλντ, σε πρόσφατη έκθεσή του. Γράφει χαρακτηριστικά ο Καρλ Μπιλντ: «Δεν υπάρχει περιοχή που να απειλεί περισσότερο την ειρήνη στην Ευρώπη αυτή την εποχή από την κατάσταση μέσα και γύρω από την κοιλάδα του Πρέζεβο, στη Νότια Σερβία. Αν η κατάσταση εκραγεί - συνεχίζει ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ - η δυναμική της θα δημιουργήσει οξύτατα προβλήματα στις νέες αρχές στο Βελιγράδι, θα δημιουργήσει ένα νέο και ίσως το τελικό κύμα εθνικής κάθαρσης στο Κόσσοβο, θα επεκταθεί στις ευαίσθητες περιοχές της Βόρειας Μακεδονίας και θα αποτελέσει μέγιστη πρόκληση για τη διεθνή κοινότητα».

Ανενόχλητες οι δυνάμεις του αλβανικού UCK αμφισβητούν δυναμικά τα σύνορα της Σερβίας, την ώρα που η διεθνής διπλωματία με επικεφαλής το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών συνεχίζει να ασκεί πιέσεις στη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση, προκειμένου να προβεί σε υποχωρήσεις απέναντι στον επεκτατισμό των Αλβανών, στο όνομα δήθεν της Οικοδόμησης Μέτρων Εμπιστοσύνης... Αντί της βοήθειας προς το δοκιμαζόμενο σερβικό λαό, που απειλείται σήμερα λόγω των οικονομικών προβλημάτων και της οικολογικής καταστροφής από ένα νέο Μεσαίωνα, οι ισχυροί της Δύσης επιμένουν στους όρους τους, ζητώντας πρωτίστως την έκδοση του πρώην προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, για να δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου από το Δικαστήριο της Χάγης. Μήπως η πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου κ. Ντελ Πόντε, που ζητά επιμόνως το κεφάλι του Μιλόσεβιτς, θα έπρεπε να στραφεί προς τους πραγματικούς εγκληματίες του αμερικανικού Πενταγώνου και των γερακιών του ΝΑΤΟ; Πρέπει να στραφούμε όλοι μας ενάντια στην επικρατούσα άποψη που αναζητά πάντα τους εγκληματίες στις γραμμές των ηττημένων, ενώ στο όνομα της δήθεν νόμιμης βίας δίνει συγχωροχάρτι στους δολοφόνους των λαών.

Κόπτονται δήθεν τα γεράκια του ΝΑΤΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ αδιαφορούν κτηνωδώς για τις εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των βιβλικών καταστροφών που προκαλούν με τα όπλα τους. Στόχος τους στον πόλεμο του Κόλπου, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται, ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν, όμως αυτός ζει και βασιλεύει, ενώ ο λαός του Ιράκ δοκιμάζεται καθημερινά από τις ανίατες αρρώστιες, που προκαλεί η ραδιενέργεια, την πείνα και τον εξευτελισμό. Μήπως είναι καιρός πλέον οι λαοί να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της εγκληματικότητας αυτών των κυρίων και να ζητήσουν τη σύσταση ειδικών δικαστηρίων προκειμένου να τιμωρηθούν για τα εγκλήματά τους σε βάρος της ανθρωπότητας; Δεν είδαμε, δυστυχώς, μέχρι σήμερα να τιμωρούνται παραδειγματικά οι υπεύθυνοι των πολέμων του Βιετνάμ, του Κόλπου αλλά και της Γιουγκοσλαβίας.

Διεθνείς οργανισμοί που εύκολα μετατρέπονται σε υποχείρια των εκάστοτε ισχυρών του κόσμου δε βοηθούν, αντίθετα νομιμοποιούν με τη στάση τους τη διεθνή παρανομία σε βάρος των αδυνάτων. Για να μπορέσει ο ΟΗΕ ν' ανταποκριθεί στα ειρηνιστικά του καθήκοντα, θα πρέπει πρωτίστως να σεβαστεί τις ιδρυτικές του αρχές και διακηρύξεις, γιατί μόνον έτσι, θα μπορέσει να συμβάλει ουσιαστικά στην επίλυση των διαφορών μεταξύ των λαών. Επείγει με άλλα λόγια η αναβάθμιση του ΟΗΕ».

«Αν και εδαφικά συρρικνωμένη», παρατήρησε στη συνέχεια ο ομιλητής, «η Σερβία συνεχίζει και κατέχει θέση - κλειδί στο σύστημα των φυσικών αξόνων της Βαλκανικής. Στο έδαφός της διασταυρώνονται έξι σημαντικότατοι άξονες μεταφορών που την καθιστούν χώρα κομβικής σημασίας για ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ για ιστορικούς λόγους συνεχίζει ν' αποτελεί βασικό πυλώνα επιρροής της Ρωσίας τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην Ευρώπη γενικότερα. Ενθαρρημένοι από την παρουσία των νατοϊκών δυνάμεων και ειδικότερα των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή, οι σοβινιστικοί κύκλοι της Αλβανίας καλλιεργούν συστηματικά πλέον το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας», εξέλιξη που αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και με αποτελεσματικό τρόπο, απειλεί με πλήρη αποσταθεροποίηση το σύνολο της Βαλκανικής, με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους τους λαούς της περιοχής. Για μας τους Ελληνες το διακύβευμα μιας τέτοιας εξέλιξης είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς γνωρίσαμε πολλές φορές στο πετσί μας τη φρίκη και τις συνέπειες του πολέμου. Θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι μας, όσους η ιστορία μας έριξε σ' αυτή τη γωνία του πλανήτη, πως ο πόλεμος ωφελεί μόνον εκείνους που έχουν να κερδίσουν, ωφελεί πρωτίστως τους βαρόνους τής ανά τον κόσμο πολεμικής βιομηχανίας, τους λίγους που ελέγχουν και καρπούνται τον κοινωνικό πλούτο του πλανήτη μας σε βάρος των ταπεινών και καταφρονεμένων δισεκατομμυρίων ανθρώπων, που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, αντιμετωπίζοντας καθημερινά το φάσμα της πείνας. «Πόλεμος - έλεγε ο γνωστός Γάλλος ποιητής Πολ Βαλερί - σημαίνει να σκοτώνονται άνθρωποι μεταξύ τους, που δε γνωρίζουν ο ένας τον άλλο, για τα συμφέροντα ανθρώπων που γνωρίζονται μεταξύ τους. Χωρίς όμως και να αλληλοσκοτώνονται».

Ναι, είμαστε ενάντια στον πόλεμο, γιατί δεν είναι και δε θα πρέπει να γίνει ποτέ υπόθεση των λαών. Στόχος μας είναι η ειρήνη, γιατί αυτή αναβαθμίζει τις σχέσεις μεταξύ των λαών ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας. Ακούγεται τελευταία πως η χώρα μας αναβαθμίζεται γεωπολιτικά και πως η περιοχή μας και ειδικότερα η πόλη της Θεσσαλονίκης πρόκειται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο χώρο της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Λέμε ΝΑΙ στην ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μας. Λέμε ΝΑΙ στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, που μαστίζει ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας και των κατοίκων της περιοχής μας και της πόλης της Θεσσαλονίκης ειδικότερα. Ομως θα ήταν τραγικό λάθος για μας τους ίδιους, αν δεχτούμε να μετατραπεί η πόλη μας σε εφαλτήριο άνομων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων που ονειρεύονται να διεισδύσουν οικονομικά στις χώρες της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Τα Βαλκάνια θα πρέπει να βρουν μόνα τους το δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας, χωρίς τις παρεμβάσεις, στρατιωτικές και οικονομικές, των μεγάλων δυνάμεων και του πολυεθνικού κεφαλαίου. Η Βόρεια Ελλάδα και η πόλη της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να μετατραπούν σε πόλο ειρηνικής συνύπαρξης, ευγενούς άμιλλας και οικονομικής ανάπτυξης όλων των λαών της περιοχής. Αν υπήρξε κάτι που χαρακτηρίζει ιστορικά το λαό μας είναι η οικουμενικότητα της σκέψης και το αγαθό της ανεκτικότητας. Η πόλη της Θεσσαλονίκης, όντας διαχρονικά κέντρο πολυπολιτισμικής συνύπαρξης, πολλών λαοτήτων, καλείται να μπει μπροστάρης στην προσπάθεια των λαών της Βαλκανικής για ειρήνη και πρόοδο».

«Το μέλλον της περιοχής μας», τόνισε ο ομιλητής, «θα εξαρτηθεί από την ικανότητα των βαλκανικών λαών να επιλύσουν από μόνοι τους τις όποιες διαφορές τους. Η παρουσία ξένων στρατευμάτων στην περιοχή όχι μόνον δε συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων αλλά, αντίθετα, προκαλεί νέες εντάσεις, ενισχύοντας τους εθνικισμούς, τους αλυτρωτισμούς και τις επεκτατικές βλέψεις. ΟΧΙ στα άνομα συμφέροντα των ισχυρών της Νέας Τάξης που αδιαφορούν με προκλητικό τρόπο για την ύπαρξη και το μέλλον των λαών και των παιδιών μας. Οχι στους πολεμοκάπηλους του ΝΑΤΟ που καταδυναστεύουν τους λαούς, σκορπώντας το θάνατο.

Η Επιτροπή Φορέων του Νομού Θεσσαλονίκης καλεί όλους τους πολίτες να συμπαραταχτούν στον κοινό μας αγώνα ενάντια στον πόλεμο και την καταστροφή. Ως γνωστόν, η ραδιενέργεια δε σταματάει στα σύνορα. Απειλεί βραχυ- και μακροπρόθεσμα τη ζωή όλων μας!

Πολίτες αυτής της πόλης, ενισχύστε με τη συμμετοχή σας τις γραμμές του αντιπολεμικού κινήματος του νομού μας, πριν είναι πολύ αργά. Είναι καιρός να αγωνιστούμε ενωμένοι, πέρα από τις όποιες ιδεολογικές ή άλλες διαφορές μας, για να εξασφαλίσουμε το ειρηνικό μέλλον του λαού μας. Είναι καιρός πλέον να αντιταχθούμε στην παρουσία νατοϊκών στρατευμάτων στην περιοχή μας. Σε τι άραγε ωφελεί η ύπαρξη του ΝΑΤΟ, γνωστού όντος ότι δεν υφίσταται το πάλαι ποτέ αντίπαλο δέος, υπό τη μορφή του Συμφώνου της Βαρσοβίας; Η ύπαρξή του και μόνον αποτελεί κίνδυνο για τους λαούς του κόσμου. Είναι καιρός πλέον να καταστραφούν όλα τα όπλα μαζικής καταστροφής πυρηνικά, χημικά και βιολογικά και να απαγορευτεί διεθνώς η κατοχή και χρήση τους.

Καλούμε την κυβέρνηση της χώρας μας να σταματήσει να διευκολύνει τα νατοϊκά στρατεύματα και να φροντίσει για τον επεγκλωβισμό της χώρας μας από τους σχεδιασμούς και τα επιχειρησιακά προγράμματα του ΝΑΤΟ.

Καλούμε την κυβέρνηση να ανακαλέσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας μας που βρίσκονται στο Κόσσοβο, να φροντίσει για τον καθολικό έλεγχο όσων στρατιωτών και πολιτών έζησαν ή πέρασαν από τις βομβαρδισμένες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας. Να ενδιαφερθεί για την επίλυση του προβλήματος των Ελλήνων φοιτητών που σπουδάζουν σε πανεπιστήμια της Γιουγκοσλαβίας και τέλος να αναληφθούν πρωτοβουλίες προς άρση των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών του πολέμου στη Βόρεια Ελλάδα.

Απευθυνόμενοι στη διεθνή κοινότητα ζητούμε την αποζημίωση όλων των θυμάτων καθώς και την αποκατάσταση των ζημιών στην οικονομία και το περιβάλλον που προκάλεσε ο πόλεμος. Κύριο μέλημα των διεθνών οργανισμών θα πρέπει να είναι ο σεβασμός των συνόρων στην περιοχή, η αποφυγή των συγκρούσεων και τέλος η ενίσχυση των όρων και προϋποθέσεων για την αρμονική συνύπαρξη και συνεργασία των λαών της περιοχής.

Είναι καιρός ν' αντισταθούμε όλοι μας στη γνωστή νοοτροπία "έξω από την αυλή μου ας είναι και η αδελφή μου", που χαρακτηρίζει συχνά - πυκνά τη συμπεριφορά μας. Είναι λογικό να ενδιαφέρεται κανείς περισσότερο για τα συγγενικά του πρόσωπα και να φροντίζει γι' αυτά. Ομως, η ανθρωπότητα είναι ενιαία και με την έννοια αυτή κάθε ανθρώπινη ζωή που χάνεται άδικα είναι απώλεια που μας αφορά όλους. Ας σκεφτούμε το πολύπαθο λαό του Ιράκ, καθώς και το λαό της Γιουγκοσλαβίας, που αντιμετωπίζουν καθημερινά το φάσμα της ραδιενέργειας. Οι Σαντάμ Χουσεΐν και Μιλόσεβιτς έρχονται και παρέρχονται, οι λαοί μένουν. Αξίζει να σκέπτεται και να δρα κανείς διεθνιστικά, όσο κι αν οι Σειρήνες του καταναλωτισμού και του «τέλους της ιστορίας» θέλουν να μας πείσουν πως η αντίσταση στη νέα τάξη πραγμάτων είναι ανώφελη».