Θέλω με τούτο το σημείωμα ν' απευθυνθώ σε σένα, φίλε Κώστα. Σε σένα, που άκουσες τις φωνές των σειρήνων, που σου μιλούσαν για πολλά και εύκολα κέρδη. Σε σένα, που παράτησες το μεροκάματο και μπήκες στο ναό, όπως έλεγες, καταθέτοντας όλες σου τις οικονομίες (Αλλωστε, οι ναοί όπου Γης γι' αυτό φτιάχτηκαν. Δε θα υπήρχαν, αν δεν υπήρχαν κάποιοι σαν εσένα να περνούν από εκεί και να τους συντηρούν). Εν πάση περιπτώσει, όμως. Σίγουρα, θα θυμάσαι με τι αγέρωχο ύφος νεόπλουτου μπαινόβγαινες στο γραφείο του χρηματιστή σου, όπως έλεγες. Μετά, σου είπαν πως δεν είναι ανάγκη να μπαινοβγαίνεις στα γραφεία και σου συνέστησαν κινητό τηλέφωνο. Και έτσι πλέον από το καφενείο της γειτονιάς σου, αφού απαιτούσες ησυχία (και αυτό το έκανες για να στραφούν οι άλλοι προς το μέρος σου), έβγαζες το κινητό και ρωτούσες πώς είναι σήμερα ο ΓΔ (έτσι σου είχαν πει πως ρωτάνε οι μυημένοι, συνθηματικά, για το γενικό δείκτη του Χρηματιστηρίου).

Μετά ανακάλυψες πως απέναντι απ' το Χρηματιστήριο λειτουργεί καφετερία με μεγάλη οθόνη, όπου, καθώς έλεγες, πήγαινες κατά τις 9.30, έπαιρνες τον καφέ σου, συζητούσες με τους άλλους «συναδέλφους» για τις πληροφορίες που υπάρχουν, παρακολουθούσες την οθόνη, αγόραζες ή πουλούσες και συνέχεια όλο κέρδιζες. Και όταν ο φίλος σου, ο Θωμάς, σου είπε: Τι τα θέλεις εσύ αυτά; Δεν είναι για μας αυτή η ζωή. Γιατί άφησες τη δουλιά σου; Εσύ, όλο καμάρι, απαντούσες ορθά κοφτά: «Εγώ τώρα είμαι δεσμικός επενδύτης» (δεν είχες ακούσει καλά το νέο όρο) και έτσι όλοι χαμογελούσαν.

Μα και όταν ο φίλος σου, ο Τάσος, σε πήρε παράμερα και άρχισε να σου εξηγεί την όλη κατάσταση και θα θυμάσαι σίγουρα που σου είχε πει, πως το Χρηματιστήριο είναι το πορνείο του καπιταλισμού. Και πώς γίνεται όλοι να κερδίσουν; Από πού συντηρούνται αυτά τα μέγαρα, οι μεσάζοντες κλπ.; Δεν πρέπει κάποιοι να χάνουν για να τους ταΐζουν; `Η, αν δε χάνουν τώρα, δε θα χάσουν αργότερα; Αλλιώς δε γίνεται, αυτός είναι ο νόμος του καπιταλισμού. Εσύ είχες την εύκολη απάντηση. Ολους αυτούς τους πληρώνουν τα κορόιδα. Και όταν η κουβέντα πήγαινε παραπέρα, για το ότι, δηλαδή, υπάρχουν δύο τάξεις που έχουν εντελώς αντίθετα συμφέροντα και πως οι μεροκαματιάρηδες δεν έχουν καμιά δουλιά με τους καρχαρίες, τότε ήταν που έπαιρνες φωτιά και φώναζες. Αυτά τα λέτε εσείς οι κομμουνιστές, που δε θέλετε να βλέπετε άνθρωπο να πηγαίνει μπροστά και να πιάνει την καλή. Θέλετε τους ανθρώπους φτωχούς και αγράμματους, θέλετε κούτσουρα να τους πηγαίνετε στις διαδηλώσεις. Εγώ τώρα ξύπνησα. Είμαι με τον Σημίτη. Αυτός ανέβασε το Χρηματιστήριο. Αν αύριο ο Καραμανλής μού τάξει πως θα το ανεβάσει ακόμα περισσότερο, δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάω μαζί του. Εγώ το έχω πει στους πάντες, το λέω και σε σένα. Τώρα εγώ είμαι δεσμικός επενδύτης, πάει και τελείωσε.

Αγαπητέ Κώστα. Δεν ξέρω αν ακόμα είσαι δεσμικός επενδύτης. Ξέρω, όμως, πως οι κομμουνιστές για άλλη μια φορά είχαν δίκιο.