Δεν πήρατε είδηση την απουσία μας; Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχαμε πει σε κανέναν, σχεδόν, για να ακριβολογούμε. Να, έτσι έγινε, ξαφνικά. Αποδράσαμε μερικές μέρες. Δράσαμε ως λιποτάκτες, για μια εβδομάδα όμως... Μας έλειψε η «φυλακή» μας. Νοσταλγήσαμε την καθημερινότητά μας. Πού πήγαμε; Στη Βενετία. Θα μιλήσουμε εκτενώς γι' αυτό το ταξίδι, αλλά όχι σήμερα, δεν προλαβαίνουμε άλλωστε. Απλώς έτσι για να πάρετε μια ιδέα για το τι σημαίνει Καρναβάλι στη Γαληνοτάτη, στην πόλη των Δόγηδων και Μασκαράδων, με την καλή έννοια φυσικά, σας δείχνουμε μια φωτογραφία που μιλά από μόνη της. Κάθε σχόλιο περιττεύει. Αυτές τις κυρίες που βλέπετε εσείς, εμείς τις αγγίξαμε, τις χαζεύαμε, τις φωτογραφίσαμε. Και όχι μονάχα αυτές. Ολη η πλατεία του Αγίου Μάρκου ήταν γεμάτη με εξαιρετικές φιγούρες, που έκαναν τον αδαή να τα χάνει και να αναρωτιέται σε ποιον αιώνα βρίσκεται ή μήπως τάχα όλα τούτα τα θαύματα είναι αποκυήματα μιας αχαλίνωτης φαντασίας;

Ας ετοιμάσουμε ένα ιταλικό πιάτο, μια πάστα σούτα, τα ζυμαρικά έτσι ονομάζονται εκεί. Η πάστα (η ζύμη), λοιπόν, είναι πάντα φρέσκια και φυσικά θέλει λίγο βράσιμο, όσο λένε οι οδηγίες για να γίνουν «al dente». Βράζουμε τα μακαρόνια ή τα λαζάνια, τα σουρώνουμε. Στην κατσαρόλα θα προσθέσουμε λίγη κρέμα γάλακτος και λίγο βούτυρο. Θα ρίξουμε πάλι τα μακαρόνια, αφού φυσικά έχουμε σβήσει τη φωτιά, τα ανακατεύουμε, τα σερβίρουμε, τρίβουμε την παρμεζάνα και καλή μας όρεξη.

Τώρα, αν θέλουμε να κάνουμε μια μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα. Θα βάλετε μέσα στην κατσαρόλα εκτός από λίγο λάδι, λίγο κρεμμύδι, την ντομάτα, πιπέρια, πράσινη και κόκκινη, βασιλικό ή μαϊντανό, ελιές (χωρίς κουκούτσι), αλάτι και πιπέρι, πολλή φαντασία. Θα τα αφήσουμε να βράσουν λίγα λεπτά της ώρας και έπειτα θα τα ρίξουμε πάνω στην πάστα. Μα, φυσικά, θα τρίψουμε την παρμεζάνα εκείνη τη στιγμή! Μακαρόνια χωρίς παρμεζάνα δε γίνεται. Θα έμοιαζε σαν μια ομελέτα χωρίς... αυγά. Γίνεται;