«Η επίθεση που εκδηλώνουν το κεφάλαιο, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι πολιτικοί τους εκφραστές σε βάρος της ζωής του λαού έχει φτάσει στο "ζενίθ" με την κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ, μπροστά στην 24ωρη πανεργατική απεργία το Φλεβάρη, που αποφάσισε την περασμένη Παρασκευή το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ - μετά από πρότασή του - καλεί την εργατική τάξη να οργανώσει σκληρή πάλη για τρία ζητήματα που "καίνε" κάθε λαϊκό - εργατικό σπίτι: Την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), την προστασία των ανέργων, την παρεμπόδιση των μέτρων που φοροεξοντώνουν τους εργάτες.

Πρόκειται για ζητήματα που ένα προς ένα πρέπει να ξεσηκώσουν όλους τους εργαζόμενους. Η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και κατ' επέκταση και των κλαδικών ΣΣΕ θα "απογυμνώσει" τους εργάτες απέναντι στον εργοδότη (...) Οι εξελίξεις με την ΕΓΣΣΕ θα επιδράσουν αλυσιδωτά σε όλες τις κλαδικές Συμβάσεις, θα παρασύρουν μεροκάματα, μια σειρά επιδόματα κ.τ.λ. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων. Να απορρίψουν τα "ψευτοφάρμακα" των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας (...) Την ίδια στιγμή, η εργατική - λαϊκή οικογένεια σφαδάζει από τη φορολεηλασία. Τα χαράτσια έρχονται το ένα μετά το άλλο. Το ίδιο και οι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης, οι αυξήσεις στο ρεύμα. Φορολογούνται ακόμη και οι άνεργοι, γιατί έχουν ένα σπίτι. Ενώ αυξάνονται με απίστευτη ταχύτητα οι οικογένειες που μένουν χωρίς ρεύμα, νερό, ακόμα και φαΐ.

(...) Οι εργαζόμενοι πρέπει να κλείσουν τα αυτιά στις Σειρήνες που καλλιεργούν την "ηττοπάθεια", βάζοντας εγκληματικά εμπόδια στην οργάνωσή τους. Η αντιμετώπισή της συνδέεται με τον ολόπλευρο αγώνα που πρέπει να δοθεί για την οργάνωση της απεργίας, με τη διαφώτιση σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, στη γειτονιά. Να αναδειχτούν οι πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Να αποκαλυφθούν οι προτάσεις των παλιών και των "νέων" επίδοξων διαχειριστών της εξουσίας, που είναι πλήρως ενταγμένες στη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων και της ΕΕ. Να σπάσει το κλίμα μοιρολατρίας και ηττοπάθειας που έχει τροφοδοτήσει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ολόπλευρη και ουσιαστική συζήτηση στα Διοικητικά Συμβούλια, στις Γενικές Συνελεύσεις, στο διάλειμμα, να αναδεικνύει τι περιεχόμενο πρέπει να έχουν σήμερα οι αγώνες, με ποια κατεύθυνση συνδέεται η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των αγώνων. Να ατσαλώνονται οι εργάτες στο δρόμο για τη σύγκρουση με τα μονοπώλια» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).