Ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να αγιάζει τα μέσα. Ετσι, έπειτα από μακρά περίοδο κατά την οποία έδωσε με το παραπάνω τις εξετάσεις του στην αστική τάξη για το τι θα κάνει αν του ανατεθεί η διαχείριση της εξουσίας της, έπειτα από αμέτρητες διαβεβαιώσεις ότι θα πορευτεί έτσι όπως προστάζουν τα συμφέροντά της και δε θα παρεκκλίνει χιλιοστό από την πορεία αυτή, «θυμήθηκε» ότι για να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» κάποιοι πρέπει να ψηφίσουν. Οτι δεν αρκεί το πράσινο φως των αστών, πρέπει να χειραγωγηθεί και ο λαός και να ρίξει στην κάλπη το ψηφοδέλτιό του.

Στις νεότερες λοιπόν παρεμβάσεις των ηγετικών του στελεχών, του προέδρου του μηδέ εξαιρουμένου, ανασύρθηκε από τη ναφθαλίνη όπου την έχουν καταχώσει η αντιμνημονιακή ρητορεία, επιστρατεύτηκε εκ νέου το κίβδηλο δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», ανασύρθηκαν και οι εκκλήσεις ενότητας προς πάσα αντιμνημονιακή κατεύθυνση... Οπως είπε και ο Παπαδημούλης χτες για να φτιάξουν την κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» θα απευθυνθούν «και αριστερά και δεξιά»! Λεπτομέρεια στην οποία δεν υπεισέρχονται οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η σωτηρία δεν μπορεί να είναι κοινή για όλο το «έθνος», και για τους εκμεταλλευτές και για τους εκμεταλλευόμενους...

Δεν παρέλειψαν μέσα σ' όλα αυτά να εγκαλέσουν και το ΚΚΕ γιατί αρνήθηκε τη σύμπραξη μαζί τους μια φορά και επειδή δε δείχνει σημάδια «μεταμέλειας»... Τους πονάει και τους τσούζει η στάση του ΚΚΕ. Αν μη τι άλλο ξέρουν καλά ότι η πορεία τους προς τη «δόξα» της αστικής διαχείρισης δεν θα είναι ανέφελη όσο υπάρχει το ΚΚΕ να αποκαλύπτει το ρόλο των επίδοξων διαχειριστών στο λαό.