Μετά την «Ελντοράντο» που μπούκωσε τις αστικές εφημερίδες με καταχωρίσεις στις οποίες οι εργαζόμενοι εμφανίζονταν να πίνουν νερό στο όνομα της μαμάς εταιρείας, ήρθε και η σειρά της ΜΕΤΚΑ, της εταιρείας του Μυτιληναίου, να αξιώσει στο όνομα των εργαζομένων σ' αυτήν νέα προνόμια για να παραμείνει «ανταγωνιστική». Το πρόβλημα δεν το 'χει η εταιρεία, αλλά οι εργαζόμενοι στα γκέτο που επιτρέπουν την τόσο χυδαία - και προπαγανδιστικά - εκμετάλλευσή τους.

Στη διάρκεια του χειμώνα, όταν οι άνθρωποι εξαγριώθηκαν γιατί δεν είχαν πετρέλαιο αλλά δεν είχαν και την οικονομική δυνατότητα να καταναλώνουν εναλλακτικά ρεύμα για θέρμανση, καθώς η ΔΕΗ απειλούσε με διακοπές για τους απλήρωτους λογαριασμούς που με το χαράτσι είχαν γίνει ασήκωτοι, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το χαράτσι δε θα περνά πλέον μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ότι αυτό μεταφέρεται στην εφορία και ρυθμίζεται αναλόγως.

Τώρα που άνοιξε ο καιρός και δεν υπάρχει ανάγκη πετρελαίου, η κυβέρνηση λέει ότι το χαράτσι παραμένει στη ΔΕΗ, από την οποία κανένας δεν μπορεί να γλιτώσει.

Με μαθηματική ακρίβεια κάπου στο Μάη θα χρειαστεί να κοπούν απλήρωτοι λογαριασμοί. Η κυβέρνηση τότε θα ανοίξει και πάλι τη φιλολογία περί μεταφοράς του χαρατσιού στην εφορία και πάει λέγοντας. Στο μεταξύ πολλοί θα έχουν πάει να πληρώσουν το χαράτσι και έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Σ' ένα τέτοιο πλαίσιο μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί η διαφωνία της ΔΗΜΑΡ για το χαράτσι, το οποίο η ίδια - όπως και οι άλλοι της συγκυβέρνησης - υπερασπίζει.

Τέτοιου τύπου διαφωνίες, όμως, δείχνουν παράλληλα πως συνολικά για το σύστημα ο κόμπος φαίνεται να φτάνει στο χτένι. Να τον κόψουν δεν μπορούν, να λειτουργήσουν με αυτόν επίσης δεν μπορούν. Καταφεύγουν, λοιπόν, σε αστειότητες περί διαπραγμάτευσης με την τρόικα όταν μαζί τρώνε και πίνουν με κοινή επιδίωξη το τσάκισμα των εργατών. Με μπαμπούλα τις «ανεξέλεγκτες εκρήξεις» δείχνουν να τρέμουν στην πιθανότητα οργανωμένα ο λαός να πάρει ανάποδες.

Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή πληθαίνει η εμφάνιση εκείνων που κάνουν τα πάντα για να πειστεί ο λαός πως είναι μάταιο να επιδιώξει να γίνει αυτεξούσιος, πως επιβάλλεται η αναζήτηση ενός κάποιου νέου σωτήρα. Οι έπαινοι της αστικής τάξης για τις «ώριμες» θέσεις που διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ χειραγωγούν τη λαϊκή σκέψη αλλά και μαρτυρούν τα όρια εντός της οποίας καλείται να κινηθεί. Κι αυτά τα όρια προϋποθέτουν ένα λαό γονατισμένο. Εξ ου και οι προειδοποιήσεις από τα στελέχη του να σταματήσει κάθε καλλιέργεια του πνεύματος άρνησης πληρωμών από τα λαϊκά στρώματα.

Με ένα το κρατούμενο αυτά τα δεδομένα, δηλαδή με εξασφαλισμένο ότι και η «αξιωματική αντιπολίτευση» κινείται εντός των τειχών, η αστική τάξη προσπαθεί να εξαφανίσει από το προσκήνιο κάθε φωνή που αμφισβητεί την κυριαρχία της. Επιλέγει να παρουσιάζει ως καρικατούρα την αμφισβήτηση αυτού καθαυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης.

Ετσι, την ώρα που το ΚΚΕ με ανακοίνωση του ΠΓ καλούσε το λαό να σηκώσει κεφάλι, να μην αφήσει να τον πάρει από κάτω ο φόβος, η «Ελευθεροτυπία» είδε στην ανακοίνωση ότι το ΚΚΕ καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο στην ίδια σελίδα εμφανίζει ως λύση. Την ώρα που το ΚΚΕ δείχνει τη δύναμη του λαού στη λαϊκή συμμαχία και με περιεχόμενο της πάλης του την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των μονοπωλίων, η «Ελευθεροτυπία» ανακαλύπτει στη σχετική ανακοίνωση «εσωκομματικές αιχμές».

Το έργο το 'χουμε ξαναδεί.

Ας αφήσουμε τα σκυλιά να αλυχτούν. «Αρχοντιά εμείς», για όσους εννοούν.