Παρασκευή 14 Γενάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ

Hκατάσταση που επικρατεί στους χώρους της εκπαίδευσης είναι γνωστό ότι έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια και τα αποτελέσματά της τα βιώνει η εργατική οικογένεια και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα. Τα βιώνουν καθημερινά, κυριολεκτικά στο πετσί τους, οι μαθητές που έχουν χαρακτηριστεί, από πολλούς και σε πρόσφατες έρευνες, οι πιο «σκληρά εργαζόμενοι».

Ορόσημο και όχι βέβαια αφετηρία αυτής της κατάστασης ήταν οι νόμοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ 2525 του 1997 και 2640 του 1998, που συνθέτουν την πολυδιαφημιζόμενη «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση».

Η μεταρρύθμιση αυτή, όσο και αν προβάλλεται μέσα από παραμορφωτικούς φακούς, ιλουστρασιόν φυλλάδια και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δεν έχει γίνει κατορθωτό να κρυφτεί η βασική της επιδίωξη, δηλαδή ο αυστηρότερος ταξικός έλεγχος της ροής προς το λύκειο και την ανώτατη εκπαίδευση. Το φιλτράρισμα και του μαθητικού και του φοιτητικού πληθυσμού, όπως απαιτεί το μοντέλο ανάπτυξης που έχει επιλεγεί από την κυρίαρχη τάξη στην ελληνική κοινωνία.

Το μοντέλο που δεν είναι άλλο παρά αυτό που απαιτεί η οικονομία της αγοράς, η εξυπηρέτηση δηλαδή των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Ο μαθητής και φοιτητής που θα βγαίνει από το εκπαιδευτικό σύστημα επιβάλλεται να είναι «συμβατός» με τον εργαζόμενο που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Τον απασχολήσιμο δηλαδή, τον εργαζόμενο χωρίς γενικές γνώσεις, με περιορισμένη ειδίκευση και κατάρτιση.

***

Ετσι, στον πυρήνα της πολιτικής του υπουργείου και της κυβέρνησης και όλων των πολιτικών δυνάμεων που συμφωνούν με το μοντέλο, συναινούν ή υποτάσσονται σε αυτό, είναι η προσπάθεια να υποβαθμιστεί η σημασία του γενικού μορφωτικού επιπέδου και προβάλλεται σαν σύγχρονη ανάγκη η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Μέτρο που προωθεί αυτή τη λογική είναι επόμενα η μεθόδευση να συρρικνωθεί σημαντικά - όπως ορίζεται και στις ευρωενωσιακές νόρμες - ο αριθμός αυτών που θα τελειώνουν το λύκειο και όλο και περισσότεροι νέοι να στρέφονται στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Η δημιουργία του «ενιαίου» λυκείου, η αύξηση των εξετάσεων, η πολυπλοκότητα, που αποκτά η κατάκτηση της γνώσης, η οποία προϋποθέτει από τους εργαζόμενους να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, έχουν στόχο να αποτρέψουν τα παιδιά από τα λαϊκά στρώματα να ακολουθούν το λύκειο και τους στρέφει να επιλέξουν τη λύση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Τα στοιχεία από μόνα τους μιλάνε. Είναι εντυπωσιακή η αύξηση της εγκατάλειψης του σχολείου από μαθητές που σταδιακά αποθαρρύνονται ή απορρίπτονται στο λαβύρινθο των εξετάσεων.

***

Με βάση τα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου για το '99, γύρω στους 65.000 μαθητές εγκατέλειψαν το λύκειο. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι απόφοιτοι του Γυμνασίου της προηγούμενης χρονιάς που ούτε καν πήγαν στο λύκειο και αυτοί που το εγκατέλειψαν σταδιακά στις πρώτες τάξεις. Ετσι είναι φανερό ότι και αυτοί που θα καταφέρουν να πάρουν τελικά το λεγόμενο «Εθνικό Απολυτήριο», το οποίο υποτίθεται οδηγεί στην ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, θα είναι όλο και λιγότεροι, προσεγγίζοντας τα γνωστά ποσοστά από τις χώρες της ΕΕ, όπου ένα 30% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού αποφοιτά από το λύκειο για να προχωρήσει στην ανώτατη εκπαίδευση. Η μεγάλη μάζα αυτού του μαθητικού πληθυσμού στράφηκε στην επαγγελματική εκπαίδευση, τα λεγόμενα ΤΕΕ και τα «δημόσια» και ιδιωτικά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ).

Οσο λοιπόν και αν προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση για την παιδεία ανοιχτών οριζόντων, τα δήθεν πρωτοποριακά της «ενισχυτικής διδασκαλίας» για τους αδύνατους μαθητές και την ανανέωση των βιβλίων - που και αυτά ακόμα δεν ισχύουν μια και είναι χαρακτηριστικό ότι στα μέσα ήδη της σχολικής χρονιάς οι μαθητές των ΤΕΕ δεν έχουν πάρει ακόμα βιβλία - η διαρροή και μόνο των μαθητών που έχει σημειωθεί από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής της μεταρρύθμισης δίνει την ουσία της ταξικής, αντιλαϊκής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της.

***

Το κίνημα που αναπτύχθηκε και συνεχίζεται όλα αυτά τα χρόνια από τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους φοιτητές και τους γονείς - εργαζόμενους έβαλε από την πρώτη στιγμή το αίτημα της κατάργησης των νόμων της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και πρόβαλε την ανάγκη ενός άλλου σχολείου, που να ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες. Το σχολείο δηλαδή που θα σκοπεύει στη διαμόρφωση δημιουργικής προσωπικότητας των νέων μέχρι τα 18 τους χρόνια, που θα παρέχει ολόπλευρη και ουσιαστική μόρφωση για όλους χωρίς φραγμούς και διακρίσεις. Το ενιαίο, 12χρονο σχολείο βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, που θα είναι προαπαιτούμενο της όποιας επιλογής των νέων. Αυτή ακριβώς η ανάγκη, που είναι σήμερα κοινωνική λαϊκή απαίτηση, «δένεται» με τη γενναία χρηματοδότηση της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, με το ανεκπλήρωτο για δεκαετίες 15% για την παιδεία, που αποτελεί και σημερινό αίτημα του κινήματος.

Η τραγική κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία βγάζει όλο και περισσότερο μαθητές, τους φορείς της εκπαίδευσης και όλο τον λαό στο δρόμο του αγώνα. Οι μαθητές αποδεικνύουν μέσα από τη συντονισμένη, πολύμορφη δράση τους πως μπορούν να συγκρουστούν με αυτή την πολιτική και να διεκδικήσουν λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων σε όλη τη χώρα κερδίζουν την εμπιστοσύνη των μαθητών, που με περηφάνια και παρρησία απαντάνε στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, η οποία έφτασε στο σημείο, για να καταστείλει το κίνημά τους, να επιστρατεύσει ό,τι πιο «μαύρο» είχε στα συρτάρια της. Το «ιδιώνυμο», της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.

Η σημερινή μέρα, μέρα πανελλαδικού παμμαθητικού ξεσηκωμού, είναι μέρα αγώνα και προβολής των αιτημάτων του κινήματος, και για άλλη μια φορά κάλεσμα για συντονισμένη δράση όλου του λαού. Οι αγώνες αυτοί αναδεικνύουν την ανάγκη της συμπαράταξης μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών και πλατιά της εργατικής τάξης, για ένα παλλαϊκό μέτωπο για τον αναπροσανατολισμό και την ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης σε σύνδεση με ριζικές αλλαγές στην πολιτική και την κοινωνία.

Ο αγώνας πρέπει και θα είναι πιο μαζικός, συντονισμένος και δυναμικός μέχρι ο λαός να επιβάλει η μόρφωση να πάψει να είναι προνόμιο των λίγων. Οπως και μέχρι τώρα και στις μάχες που έρχονται οι κομμουνιστές θα είναι στην πρώτη γραμμή.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ενισχύεται το διπλό ανισότιμο σχολικό δίκτυο (2006-01-27 00:00:00.0)
Διαχειριστική πρόταση για δύο τύπους λυκείων (2005-03-17 00:00:00.0)
«Μερεμέτια σε σαθρό οικοδόμημα» (2000-09-09 00:00:00.0)
Η εκπαίδευση στη δίνη της «μεταρρύθμισης» (2000-03-12 00:00:00.0)
Ανθίζει η ιδιωτική παιδεία (1999-05-26 00:00:00.0)
Υποβαθμίζονται τα πτυχία των Τεχνικών Λυκείων (1996-01-05 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ