Ολα τα γνωρίζει η ηγεσία του ΣΥΝ και η «Αυγή». Ξέρει, για παράδειγμα, ότι αρκετά - τουλάχιστον - αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης θα είχαν αποκρουστεί, εάν συμπαρατάσσονταν με τις ταξικές δυνάμεις οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ, στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Εάν, τόσα χρόνια, δεν ερωτοτροπούσε με τους ψευδεπίγραφους «κοινωνικούς διαλόγους» - παγίδες της κυβέρνησης, μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Γνωρίζει πολύ καλά, επίσης, ότι αν το κύρος της ΓΣΕΕ, ανάμεσα στους εργαζόμενους, βρίσκεται σήμερα στο χειρότερο σημείο, ίσως, της μεταπολιτευτικής περιόδου, οφείλεται στη συμβιβαστική -τουλάχιστον - τακτική της ηγεσίας της, πρώτα και κύρια. Και σ' αυτό φέρει τεράστιες ευθύνες. Γνωρίζει, ακόμη, ότι και η προχτεσινή μεγαλειώδη, πανελλαδική απεργία έγινε τελικά δυνατή, πρώτα και κύρια, γιατί οι ταξικές δυνάμεις και το ΠΑΜΕ κράτησαν ψηλά, τόσα χρόνια, τη σημαία των αγώνων και άσκησαν ασφυκτική πίεση στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. Οπως γνωρίζει ότι πάντα ήταν, είναι και θα είναι πανέτοιμο το ΠΑΜΕ να συμπαραταχτεί με όποιες άλλες δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος, στη βάση της αποφασιστικής, με συνέπεια και συνέχεια, υπεράσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την «καραμέλα» της ενότητας, με αφορμή τις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις. Δεν είναι ανώνυμη η ενότητα των εργαζομένων και, πάντως, δε γράφει πάνω της το συμβιβασμό και τη συναίνεση με τις αντεργατικές πολιτικές, σε τελευταία ανάλυση την υποταγή στους μονόδρομους της ΟΝΕ και της ολιγαρχίας.