Πολύ συχνά φίλοι με ρωτούν γιατί ψηφίζω ΚΚΕ, γιατί στηρίζω από μικρό παιδί το Κόμμα σε συναυλίες, σε διαδηλώσεις, σε εκδηλώσεις διάφορες. Και πραγματικά δεν ξέρω τι να πω, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Να θυμηθεί τους αγώνες του Κόμματος απ' την ίδρυσή του, πριν σχεδόν 100 χρόνια; Πώς προέβλεψε καταστάσεις όπως το 1922; Πώς αντιστάθηκε το 1940; Τις εξορίες, τις φυλακίσεις, τους διωγμούς, την αντίσταση στη διάρκεια της δικτατορίας, τη στάση του, ότι προέβλεψε όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα, όλα αυτά που ειπώθηκαν προηγουμένως απ' τους προηγούμενους ομιλητές.

Τι να πρωτοπεί κανείς και πού να σταθεί; Ετσι λοιπόν έχω αρχίσει να ρωτάω εγώ φίλους που ξέρω ότι μας ψηφίζουν, που παλιότερα δεν ψήφιζαν. Και πριν από δύο μέρες ρώτησα μια συνάδελφο μουσικό, γιατί ψηφίζει ΚΚΕ. Μου απάντησε ότι είναι το μόνο Κόμμα που ακόμα είναι με τον εργαζόμενο και τον αγρότη. Αλλά - προσθέτει - η βασική αιτία είναι ότι παρά το ρεύμα του καιρού, παρά την προπαγάνδα που πέφτει απ' τα ΜΜΕ, παρά τον ωχαδερφισμό και το άφημα του λαού σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, τον εκμαυλισμό, το Κόμμα είναι σταθερό, αποτελεί μια σταθερά, είναι συνεπές, είναι αποφασισμένο, είναι οργανωμένο, πηγαίνει μπροστά.

Και σκέφτομαι επίσης ότι αν η πρώτη μου ψήφος όταν ήμουν 18 και το μυαλό δεν είχε πήξει ακόμα και ζούσαμε τότε και τα γεγονότα με την ΕΣΣΔ, το 1989, αν τότε ψήφιζα αυτό το ψηφοδέλτιο με το σφυροδρέπανο και τα τρία τιμημένα γράμματα, Κ-Κ-Ε, τι θα πρέπει να κάνω τώρα που έχουν περάσει 2 - 3 δεκαετίες και έχει πήξει και το μυαλό; Θεωρώ ότι είναι η μόνη λογική επιλογή.