Είναι ιδιαίτερη τιμή που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας. Είμαι πιο πολύ χαρούμενος, στο χωριό μου και στην Αργολίδα που είμαι, όταν δίνω τους αγώνες μαζί με τους κομμουνιστές.

Συναντήθηκα με το ΚΚΕ το 1996, στο πρώτο μπλόκο στην Πελοπόννησο, στη σήραγγα του Αρτεμισίου. Στην αρχή με κάποιους δισταγμούς, μιας και ήμουν στέλεχος της ΝΔ. Γρήγορα αντιλήφθηκα τις πολιτικές τους και ιδιαίτερα τις πολιτικές για την αγροτιά. Ξεπέρασα τους όποιους δισταγμούς και από τότε ανελλιπώς είμαι στην πρώτη γραμμή των αγώνων, όχι μόνο της αγροτιάς και των κτηνοτρόφων αλλά και συνολικά και του λαϊκού κινήματος. Ηταν φυσικό σε μια τέτοια πορεία να ενταχθώ και στην πολιτική πάλη μαζί με το ΚΚΕ, που όχι μόνο με συνέπεια συμπαραστέκεται στα δίκια αιτήματα όλων όσων αγωνίζονται αλλά δίνει και προοπτική στον αγώνα. Ο λαός να γίνει αφέντης στον πλούτο που παράγει. Να εγκαθιδρύσει τη δική του εξουσία, τη λαϊκή εξουσία.

Η δική μου πορεία συνειδητοποίησης δεν είναι η μόνη εξαίρεση. Και αν αυτό συνέβαινε πριν κάποια χρόνια για μένα, σήμερα, μαζί με τις δυσκολίες που υπάρχουν, υπάρχουν και νέες δυνατότητες απλός κόσμος, που μέχρι χτες στήριζε τα κόμματα του κεφαλαίου, να συμπορευτεί μαζί μας. Για ένα ισχυρό ΚΚΕ. Για δυνατή αντιπολίτευση παντού. Και στον αγροτοκτηνοτροφικό σύλλογο και στο εργατικό σωματείο αλλά και στα όργανα του κράτους, στο Δήμο, στην Περιφέρεια, στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, παντού.

Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει εμείς πλατιά να απευθυνθούμε σε τέτοιο κόσμο και ας μη συμφωνεί μαζί μας σε όλα. Στον κόσμο που συμμετέχει στα μπλόκα, τώρα που είναι η αγροτιά - από αύριο βγαίνουμε κι εμείς στην Αργολίδα - στη διαδήλωση, στην απεργία και να του πούμε ότι εδώ είναι η θέση του. Να συστρατευθεί μαζί μας. Να ψηφίσει τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο και στην Περιφέρεια, το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή.

Να δώσουμε τη μάχη τώρα που έχουν βγει οι αγρότες στο δρόμο. Οπως ξέρετε εσείς οι κομμουνιστές. Και μέσα στη Βουλή αλλά και κοντά. Γιατί αν ο κλάδος της κτηνοτροφίας καταρρεύσει, ο ελληνικός λαός θα τρώει φτηνοπροϊόντα.