Παράπονα που η «νεοφιλελεύθερη διαχείριση της κρίσης ενισχύει την ασύμμετρη ανάπτυξη της Ευρώπης», δηλαδή τους καπιταλιστές του «Βορρά» έναντι αυτών του «Νότου», διατύπωσε ο Αλ. Τσίπρας, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά τι ακριβώς θέλει να πετύχει με το μείγμα διαχείρισης που ορέγεται να εφαρμόσει. Μιλώντας το βράδυ της Πέμπτης στο Παλέρμο της Ιταλίας το έκανε λιανά: «Η πολιτική της λιτότητας μεγαλώνει την αναπτυξιακή απόσταση που χωρίζει το Παλέρμο από το Βερολίνο και τη Λισαβόνα από τη Στοκχόλμη».

Σκιαγραφώντας την ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη των καπιταλιστών για κρατική στήριξη της κερδοφορίας τους στη φάση της ανάκαμψης, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε αισιόδοξος ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί στην ΕΕ θα αλλάξουν υπέρ αυτών που υπερασπίζονται ένα επεκτατικό μείγμα διαχείρισης. Αντιπαρέβαλε μάλιστα ως ιστορικό προηγούμενο την ήττα της Θάτσερ - που «φαινόταν παντοδύναμη και ακλόνητη» - όταν «αποφασίστηκαν οι βάσεις για τη δημιουργία του ευρώ». Ομολόγησε, δηλαδή, ότι δεν πρόκειται παρά για αντιστοίχηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής με τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, στο έδαφος πάντα της ασίγαστης επίθεσης σε βάρος των λαών.

Οπως τότε, υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας, «έτσι και τώρα μπορεί να μειοψηφήσει η γραμμή της Αγκελα Μέρκελ για τη λιτότητα» και γι' αυτό «θα πρέπει να οικοδομήσουμε την ευρύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική συμμαχία», πρόσθεσε, μην κρύβοντας την πάγια επιδίωξη του κόμματός του να σύρει το λαό να στηρίζει στόχους εχθρικούς προς τα συμφέροντά του. Στο πλαίσιο αυτής της συμμαχίας που θέλει να χτίσει για να δίνει πιο αποτελεσματικά τις μάχες υπέρ της αστικής τάξης, κάλεσε τον Ιταλό πρωθυπουργό, Μ. Ρέντσι, «να καταφέρει να ξεχωρίσει ανάμεσα στις διάφορες "Aριστερές", αν θέλει να πετύχει».

Μάλιστα, την αλλαγή συσχετισμού υπέρ των υπερασπιστών ενός άλλου μείγματος διαχείρισης, εξίσου ωστόσο αντιλαϊκό με το σημερινό, παρουσίασε σαν ...«κοινωνικό μετασχηματισμό». Κομπάζοντας για την ικανότητα εξαπάτησης λαϊκών δυνάμεων ώστε να ενσωματωθούν στη στρατηγική του κεφαλαίου είπε: «Μετατρέπουμε τα κοινωνικά στρώματα που συνθλίβει η λιτότητα σε ιστορική δύναμη που πυροδοτεί τη διαδικασία του κοινωνικού μετασχηματισμού».

Στο πλαίσιο ακριβώς της προσπάθειας εξαπάτησης των λαών ισχυρίστηκε ότι για τον Σόιμπλε το διακύβευμα των εκλογών είναι «η αναθεώρηση των ευρωπαϊκών Συνθηκών, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, η θεσμική και νομική κατοχύρωση των πολιτικών της λιτότητας, της εσωτερικής υποτίμησης και των περιορισμών του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού συμφώνου», αφήνοντας να αιωρείται η εντύπωση ότι μπορεί μια τέτοια εξέλιξη να παρεμποδιστεί και να αλλάξει ρότα η λυκοσυμμαχία προς όφελος των λαών.

• «Να φύγει η κυβέρνηση» ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ, που επανέρχεται στην υπόθεση Μπαλτάκου, χαρακτηρίζοντάς την «κόλαφο για τον πρωθυπουργό». Σε ανακοίνωσή του υποστηρίζει «την ύπαρξη διαύλων επικοινωνίας μεταξύ του Μαξίμου και της Χρυσής Αυγής στο ανώτερο επίπεδο» και κάνει λόγο για «ανίερη συμμαχία με σκοπό να υλοποιήσουν από κοινού τα βρώμικά τους σχέδια ενάντια στο λαϊκό κίνημα».