Ολοκληρώθηκε το Σάββατο, με επίσκεψη στο Ηράκλειο το ταξίδι του Κινέζου πρωθυπουργού Λι Κετσιάνγκ στην Ελλάδα, στο οποίο επαναβεβαιώθηκε το ενδιαφέρον κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων να επενδύσουν σε υποδομές της χώρας, αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση σαν πύλη εισόδου στην ΕΕ.

Ενδεικτικό ως προς αυτό είναι το ενδιαφέρον τους να επενδύσουν στην κατασκευή και εκμετάλλευση του νέου αεροδρομίου στο Καστέλι. Το επιβεβαίωσε το Σάββατο και ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, δηλώνοντας πως «η επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού στην Κρήτη σηματοδοτεί το τεράστιο κινεζικό επενδυτικό ενδιαφέρον για το αεροδρόμιο στο Καστέλι, αλλά και την αύξηση των τουριστών από την ασιατική χώρα στο νησί τα επόμενα χρόνια». Για την επένδυση στο Καστέλι είπε ότι η ελληνική και η κινέζικη πλευρά θα μιλήσουν αναλυτικότερα για το θέμα τις επόμενες μέρες.

Υπενθυμίζεται ότι στις 15 Μάη στάλθηκε προς δημοσίευση, στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ, η Διακήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού για το νέο διεθνές αεροδρόμιο στο Καστέλι, έργο που οι αρχικοί υπολογισμοί αναφέρουν ότι θα ανέλθει στο 1,5 δισ. ευρώ με τη χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου να εκτιμάται μέχρι τα 220 εκατ. ευρώ. Το διεθνές αεροδρόμιο αναμένεται να είναι έτοιμο σε πέντε χρόνια από την έναρξη κατασκευής και η διάρκεια παραχώρησης θα είναι 35 έτη. Το υφιστάμενο αεροδρόμιο του Ηρακλείου θα καταργηθεί.

Οι κινεζικοί όμιλοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν, επίσης, στον ΟΛΠ και το συνδεδεμένο με το λιμάνι σιδηροδρομικό δίκτυο, μετατρέποντας τον Πειραιά και την Ελλάδα γενικότερα σε πύλη εισόδου των κινεζικών προϊόντων προς την ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Ενδιαφέρονται, επίσης, για το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», για επενδύσεις στο λεγόμενο real estate (π.χ. για το Ελληνικό), διείσδυση στον ΑΔΜΗΕ, επενδύσεις σε άλλους στοχευμένους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, όπως η βιομηχανία τροφίμων, ο Τουρισμός και η Ενέργεια.

Τα επενδυτικά τους σχέδια δεν αφήνουν αδιάφορες άλλες ανταγωνίστριες δυνάμεις, όπως, για παράδειγμα, μονοπώλια της ΕΕ που δε βλέπουν με καλό μάτι τη διείσδυση κινεζικών ομίλων στην «αυλή» τους, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μετατρέπεται σε πεδίο εκδήλωσης έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.