Το βιβλίο του Μάκη Μαΐλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, «Το αστικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα από το 1950 έως το 1967» παρουσιάστηκε από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», το Σάββατο 21/6, στη νέα παραλία Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του 33ου Φεστιβάλ Βιβλίου. Τη βιβλιοπαρουσίαση έκανε ο Κώστας Σκολαρίκος, συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ.

Μεταξύ άλλων, ο Κ. Σκολαρίκος σημείωσε ότι η δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου βιβλίου αποσκοπεί να συμβάλλει στην ταξική συνειδητοποίηση της εργατικής τάξης με τους εξής τρόπους:

«Να αναδείξει τη διαλεκτική υλιστική αντίληψη της ανάγνωσης της Ιστορίας. Η διαλεκτική υλιστική αντίληψη της Ιστορίας επιχειρεί να ερμηνεύσει τα ιστορικά γεγονότα στη βάση των ταξικών συμφερόντων και της ταξικής πάλης.

Να χρησιμοποιήσει την ιστορική πείρα, χωρίς φυσικά μηχανιστικές μεταφορές, για την εξαγωγή συμπερασμάτων αναφορικά με τις σημερινές εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται σε φάση αναμόρφωσης και αναδιάρθρωσης.

Υπό αυτό το πρίσμα, η μελέτη της συγκεκριμένη περιόδου:

Συμβάλει στην αποκάλυψη των σχέσεων ανάμεσα στις πολιτικές εξελίξεις και στο οικονομικό υπόβαθρό τους. Με άλλα λόγια, φανερώνει την πραγματική οικονομική εξουσία που βρίσκεται πίσω από τις πολιτικές διεργασίες, τις στοχεύσεις και τις συγκρούσεις του αστικού πολιτικού κόσμου.

Βοηθά στο να κατανοήσουμε την αντιπαλότητα των μερίδων του αστικού πολιτικού κόσμου ως αντανάκλαση των διαφορετικών συμφερόντων μερίδων της αστικής τάξης.

Φανερώνει το πώς οι ενδοαστικές αντιπαλότητες φανερώνουν, διαπλέκονται με τις σχέσεις των διαφορετικών μερίδων της αστικής τάξης με τους ξένους συμμάχους τους, οι οποίες αναγκαστικά στιγματίζονται από την ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη και, επομένως, από ισχυρές εξαρτήσεις. Πιο συγκεκριμένα, η μεταπολεμική ανασυγκρότηση του αστικού κράτους στηρίχτηκε στη νέα ηγεμονική δύναμη του ιμπεριαλισμού, δηλαδή τις ΗΠΑ που έλαβαν τα σκήπτρα από τη Μ. Βρετανία. Φυσικά, η Μ. Βρετανία συνέχισε να έχει ρόλο, αν και πιο περιορισμένο, στην ανασυγκρότηση των αστικών πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών θεσμών».

Επίσης, αναφερόμενος σε ορισμένα γενικότερα συμπεράσματα που απορρέουν από τη μελέτη του αστικού πολιτικού συστήματος την περίοδο 1950-1967, στάθηκε στα εξής: «Ο αντικομμουνισμός της κυρίαρχης αστικής πολιτικής ιδεολογίας είναι διαχρονικός, ανεξάρτητα από την αναγκαία προσαρμογή των επιχειρημάτων του.

Μια άλλη σταθερά της αστικής πολιτικής εξουσίας αποτελούν τα οικονομικά και όχι μόνο σκάνδαλα, μιας και αυτά δεν επαφίενται στην ηθική αστών πολιτικών ή αστικών κομμάτων αλλά αποτελούν απότοκο της ηθικής του ανταγωνισμού με όλα τα μέσα που διαπερνά τον καπιταλιστικό οικονομικό-κοινωνικό σχηματισμό.

Οι αστικοί εκσυγχρονισμοί είναι απαραίτητοι για την προσαρμογή της αστικής εξουσίας στα νέα δεδομένα και, με αυτήν την έννοια, δεν αμφισβητούν την ουσία της. Γι' αυτό απέναντι σε κάθε αστικό εκσυγχρονισμό θα πρέπει να αντιτάσσεται η ανάγκη της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής οργάνωσης της κοινωνίας».