«Ας ξυπνήσουμε, όσο είναι καιρός». «Σας ευχαριστούμε που δείξατε στα παιδιά, τι συμβαίνει γύρω τους»... Δυο φράσεις, δεκαπέντε λέξεις αυθόρμητες που βγήκαν από τα χείλη μαθητών και εκπαιδευτικών, μετά από μια «ξενάγηση» 30 λεπτών, σε μια έκθεση φωτογραφίας. Εκεί, στο Κερατσίνι, στην πλατεία Λαού στην έκθεση φωτογραφίας που ήταν αφιερωμένη «στα 10 χρόνια της Νέας Τάξης Πραγμάτων» και πραγματοποιήθηκε από τις 18 - 20 Μάη.

Μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα, χώρεσαν τα εγκλήματα της Νέας Ιμπεριαλιστικής Τάξης. Μέσα, όμως σ' αυτά τα λίγα τετραγωνικά, χώρεσε η ειρήνη και η ζωή. Η ελπίδα και η δημιουργία. Η χαρά και το γέλιο. Το τριήμερο των αντιπολεμικών εκδηλώσεων στο Κερατσίνι, που διοργάνωσαν 23 μαζικοί φορείς της περιοχής, ήταν μια επιτυχημένη προσπάθεια για τη διατήρηση της μνήμης. Ηταν μια προσπάθεια που αφύπνισε τις συνειδήσεις και έδωσε το κίνητρο για την ενδυνάμωση του αγώνα και της αντίστασης. Αν βρισκόταν κάποιος λίγες ώρες, ανάμεσα στα παιδιά, την ώρα που αυτά περνούσαν μπροστά από τα ταμπλό με τις φωτογραφίες θα ήταν αρκετές για να γεμίσει αισιοδοξία, για να διαπιστώσει ότι οι νέοι άνθρωποι δεν γίνεται, και πολύ περισσότερο δε θέλουν, να μετατραπούν σε άβουλοι θεατές των γεγονότων...

Το δάκτυλο «καρφωμένο» πάνω στο ταμπλό με τις φωτογραφίες. Φωτιά, πτώματα, μικροί δούλοι..., όπλα, αεροπλάνα, βόμβες, πόλεμος και φτώχεια οι τραγικοί «πρωταγωνιστές» στις εικόνες τις φρίκης. Τα βλέμματα των μικρών παιδιών χάνονται, κάποια απ' αυτά δεν αντέχουν στο θέαμα. Δαγκώνουν τα χείλη, κλείνουν τα μάτια, κοντοστέκονται... Η φρίκη του πολέμου «ζωντανή», «νεκρή», αποτυπωμένη πάνω στο φωτογραφικό χαρτί, «εγκλωβισμένη» μέσα από το φωτογραφικό φακό. Η παιδική αθωότητα θα μετατραπεί μετά από λίγα λεπτά σε πόνο και θλίψη, η οποία με τη σειρά της θα καταγραφεί σε μια κόλλα χαρτί. Ξάφνου, γίνεται οργή. «Οταν είδα τις φωτογραφίες αυτές ένιωσα ντροπιασμένη που ζω σ' αυτόν τον κόσμο», θα γράψει η Αργυρώ Τσαμτίρη, μαθήτρια της ΣΤ' τάξης του 22ου Δημοτικού Σχολείου. Μπορεί μια φωτογραφία, πράγματι να αντικαταστήσει χίλιες λέξεις, αλλά και μια πρόταση ενός 12χρόνου παιδιού μπορεί να αντικαταστήσει χίλιες φωτογραφίες...

Φωτογραφίες, συγκλονιστικές από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, εικόνες από τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού αλλά και φωτογραφίες που απεικόνιζαν τη φτώχεια και την πείνα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ομως δίπλα σ' αυτές τις φωτογραφίες ήταν αναρτημένες και κάποιες άλλες, αυτές που έδειχναν την άλλη πλευρά του νομίσματος. Τον αγώνα του ελληνικού λαού, τον αγώνα των λαών ολόκληρης της ανθρωπότητας εναντίον αυτής της βαρβαρότητας.

Η θλίψη των παιδιών, έγινε οργή και μετά όρκος. «Εγώ πλέον δε θα ξεχάσω τι έκανε το ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. ΠΟΤΕ. NEVER», έγραψε η μικρή Αγγελική σε μια κολλά χαρτί. Ο Γιώργος Μπακολούκας, πιο καυστικός: «Στις φωτογραφίες με τα απανθρακωμένα παιδιά της Γιουγκοσλαβίας θα ήθελα στη θέση τους να ήταν ο Κλίντον και ο στρατός του». Η 14χρονη Χαρά έκανε ένα βήμα παραπέρα, έστειλε το δικό της μήνυμα: «Εμαθα, αγανάκτησα, αλλά μετά τη φρίκη νιώθω ήρεμη... όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει!». Ο Ανδρέας, δίνει τη δική του συμβουλή: «Αισθάνομαι μεγάλη απέχθεια σε κάθε τι που εκφράζει τον πόλεμο. Ολοι μας πιστεύω ότι θέλοντας και μη βάζουμε ένα τουβλάκι στο τείχος που χωρίζει τους λαούς, πρέπει να μένουμε μακριά από προκαταλήψεις για τον κάθε λαό και να μην πέφτουμε στην παγίδα του εθνικισμού»...

Τα παιδιά επηρεάστηκαν τόσο πολύ από το συγκλονιστικό θέαμα των φωτογραφιών, που την επόμενη μέρα οι μαθητές του 10ου Δημοτικού Σχολείου, ντύθηκαν με τοπικές ενδυμασίες των χωρών, στις οποίες τα παιδιά ήταν «πρωταγωνιστές» της φρίκης. «Είναι μια κίνηση για να δείξουμε τη συμπαράστασή μας έλεγαν. Για να δείξουμε ότι νιώθουμε τις δυσκολίες που περνούν»...

Τέλος, είναι αξιοσημείωτο, ότι οι μαθητές, συμμετείχαν με διάφορους τρόπους στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις. Πήραν μέρος στην ποδηλατοδρομία που έγινε την Κυριακή το πρωί και ήταν αφιερωμένη στην ειρήνη. Ζωγράφισαν για την ειρήνη. Εγραψαν μικρά και έξυπνα στιχάκια για την ειρήνη. Εκεί και τα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες, που είχαν το δικό τους ταμπλό, στην πλατεία Λαού.

Οι τριήμερες αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις στο Κερατσίνι, ήταν εκδηλώσεις που πραγματικά τις «αγκάλιασε» ο λαό της περιοχής. Αξίζει μόνο να αναφέρουμε ότι στην Αντιπολεμική Επιτροπή συμμετέχουν ενεργά Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων των δημοτικών σχολείων, γυμνασίων και λυκείων, σωματεία εργαζομένων του δήμου, του ΑΗΣ Αγ. Γεωργίου, η Εταιρεία Μελέτης Προβλημάτων Κερατσινίου, Αντιστασιακές Οργανώσεις, γυναικείες οργανώσεις, εξωραϊστικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, η τοπική Επιτροπή Ειρήνης και πολύ άλλοι μαζικοί φορείς.

Οπως δήλωσε στο «Ρ», η πρόεδρος της επιτροπής Ειρήνης Κερατσινίου Ευδοκία Λειβαδά, «η επιτυχία των συγκεκριμένων εκδηλώσεων, δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Εδώ και πέντε χρόνια, έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια συστηματικής ενημέρωσης στα σχολεία της περιοχής». Αρχικά, συνέχισε, η ίδια συμμετείχαν απλά στις εκδηλώσεις μας. Τον τελευταίο καιρό όμως παίρνουν ενεργά μέρος σ' αυτές. Καταθέτουν τις προτάσεις τους, οργανώνουν τη δική τους παρουσία. Βέβαια, κατέληξε «προσπαθούμε να βρισκόμαστε σε καθημερινή επαφή με τους μαθητές και τους δασκάλους, αλλά και όλους τους άλλους εκπροσώπους των μαζικών φορέων».