Με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από τη Βουλή το νομοσχέδιο για τα δάση. Προηγούμενα, η κυβερνητική πλειοψηφία απέρριψε ένσταση αντισυνταγματικότητας που κατέθεσαν βουλευτές της αντιπολίτευσης. Από την πλευρά του ΚΚΕ, ο Νίκος Καραθανασόπουλος τόνισε ότι «η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων κάθε φορά προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου και αυτές υπηρετεί. Στην ίδια λογική προωθούνται και οι αναδιαρθρώσεις, οι μεταρρυθμίσεις στο αστικό κράτος και στη δημόσια διοίκηση. Από αυτήν την άποψη, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο οδηγεί στην άρση των περιορισμών στις χρήσεις γης, στην επιτάχυνση της συγκέντρωσης της γης, γιατί με αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Αλλά και το αστικό σύνταγμα αποτυπώνει την εξουσία της αστικής τάξης σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Θωρακίζει τα συμφέροντα των αστών, υπέρτατος νόμος είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και το καπιταλιστικό κέρδος, και αυτό δεν αμφισβητείται καμία στιγμή. Αυτό όμως που καθημερινά αμφισβητείται είναι οι συνταγματικές διατάξεις που καταγράφουν κάποια από τα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή η αμφισβήτηση οδηγεί να μένουν στο τέλος απλά διακηρύξεις χωρίς περιεχόμενο και αποτέλεσμα και γι' αυτό σταδιακά οι εκάστοτε αναθεωρήσεις του Συντάγματος τις αποψιλώνουν. Και από αυτήν την άποψη, η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία προσπαθεί τις αντιφάσεις ανάμεσα στις λεκτικές διατάξεις του Συντάγματος και στις νομοθετικές ρυθμίσεις που ικανοποιούν τις ανάγκες του κεφαλαίου να τις λύνει πάντα προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτό γίνεται και σήμερα με τη φανερή καταστρατήγηση μιας σειράς διατάξεων του Συντάγματος. Κι από αυτήν την άποψη, ενώ γνωρίζουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, στηρίζουμε την αίτηση αντισυνταγματικότητας, γιατί κάθε φορά το ίδιο το αστικό Σύνταγμα το προσαρμόζετε στις ανάγκες του κεφαλαίου χωρίς να τηρούνται από εσάς τους ίδιους οι διατάξεις τις οποίες λεκτικά υπερασπίζετε».

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο εισηγητής της ΝΔ Μάξιμος Σενετάκης έκανε καθαρό πως για την κυβέρνηση δεν προέχει η προστασία του δάσους, αλλά η ικανοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων. Οπως είπε χαρακτηριστικά, «ως κυβέρνηση είμαστε υποχρεωμένοι να σταθμίσουμε σωστά την απαίτηση του γενικού συμφέροντος και της προστασίας των ατομικών θεμελιωδών δικαιωμάτων». Κι ενώ το νομοσχέδιο βρίθει διατάξεων κατά παραγγελία του μεγάλου κεφαλαίου, ο βουλευτής του κυβερνητικού κόμματος επικαλέστηκε «προβλήματα χιλιάδων συμπολιτών που είχαν περιουσιακά δικαιώματα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και οι οποίοι αδικούνταν επί σειρά ετών». Ομολόγησε, επίσης, πως επί της ουσίας προωθείται η ιδιωτική πολεοδόμηση.

Σε ανάλογη γραμμή, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Γκόκας επικαλέστηκε «χρόνια προβλήματα πολιτών, είτε αυτοί μπορεί να έχουν μερίδια, παραδείγματος χάρη, σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και δεν μπορούν να τα αξιοποιήσουν είτε μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα σε σχέση με τη δασική και πολεοδομική νομοθεσία».

Παίζοντας, ουσιαστικά, στο γήπεδο της κυβέρνησης, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Αυλωνίτου χαρακτήρισε «πρωτοπόρο σε ορισμένα σημεία το Σύνταγμα του 1975», για να ισχυριστεί στη συνέχεια ότι η ΝΔ «θέλει να ανατρέψει το πρόγραμμα του ιδρυτή της»! Αποφεύγοντας τέτοιες κακοτοπιές, η Αικατερίνη Ιγγλέζη, επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, περιόρισε την κριτική της στο ότι η κυβέρνηση «ακολουθεί πιστά το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης μέσω της ιδιωτικοποίησης και εκμετάλλευσης του οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί στο μυαλό του καλού νεοφιλελεύθερου, ένα μοντέλο που στόχο έχει τη μεταφορά υπεραξίας, κοινωνικού πλεονάσματος και δημοσίου πλούτου στα χέρια λίγων και εκλεκτών».

«Το νομοσχέδιο δεν είναι αποσπασματικό. Οι διατάξεις του αφορούν την οργάνωση και την αλλαγή της χρήσης γης. Η κυβέρνηση έχει σχέδιο κι αυτό υπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου», τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, τονίζοντας παράλληλα ότι, «όπως με τις μειώσεις μισθών, τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που εξασφαλίζουν φθηνούς εργάτες, έτσι και με τις αλλαγές στη δασική νομοθεσία και το Ρυθμιστικό η κυβέρνηση προωθεί τις αναγκαίες προσαρμογές του κράτους ώστε να προσφέρει ένα πεδίο περισσότερο ευνοϊκό για τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων. Θωρακίζει έτσι το καπιταλιστικό κέρδος. Δεν είναι το μνημόνιο που οδηγεί σ' αυτές τις αλλαγές, είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου και η πολιτική της ΕΕ. Η κυβέρνηση με το νόμο ενιαιοποιεί αυτές τις ανάγκες και ανταποκρίνεται σ' αυτές».