«Ηχώ» της φωνής των βιομηχάνων και του μεγάλου κεφαλαίου αποτέλεσε η χτεσινή ομιλία του Κ. Καραμανλή στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ, «ξεπληρώνοντας» με αυτό τον τρόπο και την «τιμή» που του έκαναν να μιλήσει για πρώτη φορά φέτος στη μεσημεριανή εκδήλωση.

Ο πρόεδρος της ΝΔ ουσιαστικά προσπάθησε να πείσει το «εκλεκτό ακροατήριό» του ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου να υποστηρίξουν και πριμοδοτήσουν ανοιχτά το κόμμα του, το οποίο είναι πάντα ο γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων τους και ως «αντιπολίτευση» και πολύ περισσότερο ως «αυριανή κυβέρνηση». Ηταν τέτοια η ταύτιση του Κ. Καραμανλή με τις θέσεις της ηγεσίας του ΣΕΒ, ώστε ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διακρίνει κανείς σε ποιον ανήκε η κάθε ομιλία: στον πρόεδρο του ΣΕΒ ή στον πρόεδρο της ΝΔ! «Η χώρα - τόνισε ο Κ. Καραμανλής - χρειάζεται μια νέα οικονομική πολιτική για τη νέα εποχή. Ενα σταθερό και αξιόπιστο επιχειρηματικό περιβάλλον. Χρειάζονται νέοι ρυθμοί. Νέα τόλμη. Νέα επιχειρηματικότητα. Η Πολιτεία υποχρεούται να στηρίξει το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου, να δημιουργήσει γόνιμο και εύκρατο κλίμα για την τόνωση των επενδύσεων». Στο πλαίσιο αυτό, ανέδειξε την «ανταγωνιστικότητα» ως την «πρόκληση της νέας εποχής» και στο όνομά της ζήτησε ευθέως τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων «για τη μείωση του κόστους παραγωγής», αλλά και την «χωρίς άλλη καθυστέρηση» προώθηση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών (ιδιωτικοποιήσεις και όχι μετοχοποιήσεις, άνοιγμα κρίσιμων αγορών στον ανταγωνισμό, τέλος στους κρατικούς παρεμβατισμούς, αποφασιστική στήριξη της επιχειρηματικότητας κ.ά.). «Η οικονομία χρειάζεται άμεσα ένα σοκ θετικής μετάλλαξης», είπε σε άλλο σημείο, επισημαίνοντας την «καταλυτική σημασία» για το σκοπό αυτό μιας «γενναίας φορολογικής μεταρρύθμισης», με κυρίαρχο χαρακτηριστικό «τη μείωση των συντελεστών». Οι υποκλίσεις στους βιομηχάνους ήταν τόσο «βαθιές», ώστε δε δίστασε να τονίσει ότι «θέλουμε και την κοινωνική αναγνώριση της προσφοράς του επιχειρηματικού κόσμου και όχι μόνο την επιτυχία του»! Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό το πρώτο που φρόντισε να ξεκαθαρίσει ήταν η θέση του «κανένας νέος φόρος» -θέση που ως γνωστόν μονότονα επαναλαμβάνει ο ΣΕΒ. Επί της ουσίας έκανε ένα ακόμα βήμα σε πιο νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, αφήνοντας σαφώς να διαφανεί ότι παραπέμπει την «οριστική λύση του προβλήματος» με την «επιτάχυνση της ανάπτυξης και στην τόνωση της απασχόλησης», εννοείται υπό την κυριαρχία και προς όφελος του κεφαλαίου.