Σύνοδος των υπουργών Τουρισμού των κρατών - μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΟΣΕΠ) πραγματοποιήθηκε χτες στην Αθήνα, στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας στην περιφερειακή αυτή διακρατική ένωση του κεφαλαίου. Κεντρικός άξονας των διαβουλίων ήταν η διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για τα μονοπώλια του κλάδου, με εισαγωγή νέων «προϊόντων» και επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, πάνω στα συντρίμμια εργασιακών δικαιωμάτων και μισθών.

Υπενθυμίζουμε ότι ο ΟΟΣΕΠ ιδρύθηκε το 1992 ως άτυπη πρωτοβουλία των κρατών της περιοχής του Εύξεινου Πόντου και μετεξελίχθηκε σε διεθνή οικονομικό οργανισμό, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, το 1999. Συμμετέχουν Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Αρμενία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Μολδαβία, Ουκρανία, Ρουμανία, Ρωσία, Σερβία και Τουρκία. Καθεστώς «παρατηρητή» κατέχουν οι: ΗΠΑ, Αίγυπτος, Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κροατία, Λευκορωσία, Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Τυνησία και από πλευράς ΕΕ η Κομισιόν. Επιπλέον, καθεστώς «εταίρου τομεακού διαλόγου» κατέχουν οι Βρετανία, Ιαπωνία, Ιορδανία, Ιράν, Ν. Κορέα, Μαυροβούνιο, Ουγγαρία, Σλοβενία.

Στη Σύνοδο της Αθήνας συμμετείχαν εκπρόσωποι και από τα 12 κράτη - μέλη, 2 συνδεδεμένα όργανα, 9 χώρες με καθεστώς παρατηρητή, καθώς και εκπρόσωποι από 6 χώρες με καθεστώς εταίρου τομεακού διαλόγου.

Στη διάρκειά της, εξάλλου, υπογράφτηκε Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του γγ του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, Taleb Rifai, και του γγ του ΟΟΣΕΠ, Victor Tvircun. Δείγμα κι αυτό του διεθνούς ενδιαφέροντος για την περιοχή από μια σειρά λιμνάζοντα κεφάλαια του κλάδου.

Η Σύνοδος έκλεισε με την υιοθέτηση Διακήρυξης, στην οποία αποτυπώνεται η πρόθεση να προωθηθεί η περιοχή ως ένας από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως και ως «ελκυστική περιοχή» για επενδύσεις στον τουριστικό τομέα.

Οπως επισήμανε η Ελληνίδα υπουργός Τουρισμού, Ολγα Κεφαλογιάννη, συμφωνήθηκε η προώθηση και ενθάρρυνση στις χώρες του ΟΟΣΕΠ της ανάπτυξης ειδικών κι εναλλακτικών μορφών τουρισμού (π.χ., «γαστρονομικού» τουρισμού, «οινοτουρισμού»), που μπορούν να αμβλύνουν την εποχικότητα του τουρισμού (ζήτημα που καίει τους μεγαλοξενοδόχους) και να συνεισφέρουν στην αύξηση της απασχόλησης. Αποσιώπησε, βέβαια, το γεγονός ότι η περιλάλητη αυτή απασχόληση γίνεται σε συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους του κλάδου, με μισθούς εξευτελιστικούς, απάνθρωπα ωράρια, ανασφάλιστη εργασία κ.ο.κ., ενώ οι άνθρωποι του μόχθου με εισόδημα πείνας δεν μπορούν να κάνουν διακοπές και αναψυχή.

Χαρακτηριστική εξάλλου ήταν και η αναφορά που έκανε η Ο. Κεφαλογιάννη στη σημασία της ανασκαφής της Αμφίπολης για τον τουρισμό, κάνοντας λόγο για «σωστή ανάπτυξη» της περιοχής, ώστε «να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στην επιχειρηματικότητα».