Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι είπαν το τελευταίο «αντίο» την Παρασκευή 23/1 στο βετεράνο κομμουνιστή Νίκο Θεοφιλάτο, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη, σε ηλικία 88 ετών. Στην κηδεία, που πραγματοποιήθηκε στη Λεύκα της Πάτρας, παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ Δημ. Αρβανιτάκη και Λουίζα Ράζου.

Στην ομιλία της η Λ. Ράζου σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Αποχαιρετάμε σήμερα, στο τελευταίο ταξίδι, τον σύντροφο Νίκο Θεοφιλάτο. Αποχαιρετάμε τον κομμουνιστή που τέλειωσε τη ζωή του έχοντας συμπληρώσει 70 χρόνια κομματικής ζωής. Εζησε όλη τη σύγχρονη Ιστορία του Κόμματός μας, τιμώντας τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του Κόμματος, τιμώντας το αίμα και τους διωγμούς της οικογένειάς του και του ίδιου, τους ηρωικούς αγώνες της εργατικής τάξης.

Δεν υποχώρησε ποτέ, δεν έκανε δήλωση, παρά τις πιέσεις, κι ήταν περήφανος για τη στάση του αυτή, μεταδίδοντας στις νεότερες γενιές των κομμουνιστών πως η υπόθεση του Κόμματος, η υπόθεση της εργατικής τάξης για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αξίζει κάθε θυσία όσο βαριά κι αν είναι.

Ιδιαίτερη συμβολή είχε στη διάρκεια και μετά το 13ο Συνέδριο. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διαλυτική δράση της οπορτουνιστικής ομάδας που πήγε στο Συνασπισμό. Ηταν μέλος του Συντονιστικού Πελοποννήσου, όπου χωρίς να λογαριάσει κούραση περιδιάβαινε όλη την Πελοπόννησο για να συμβάλει στην προσπάθεια ανασυγκρότησης των Κομματικών Οργανώσεων. Ο σ. Νίκος δεν ήταν πια νέος, αλλά δούλευε σαν νέος, ανταποκρινόμενος στα νέα σύνθετα καθήκοντα που προέκυψαν από τη νίκη της αντεπανάστασης και της ανατροπής του σοσιαλισμού. Στήριξε με όλες του τις δυνάμεις την κοσμοθεωρία μας και το Κόμμα.

Κάπως έτσι γνωρίσαμε και εμείς οι νεότεροι τότε τον σ. Νίκο. Ενα σύντροφο αποφασισμένο, ανήσυχο για την πορεία του Κόμματος και ιδιαίτερα της Νεολαίας του, της ΚΝΕ, πάντα πρόθυμο να μεταδώσει την αγωνιστική και ταξική του πείρα, να δώσει κουράγιο και αισιοδοξία.

Μια χούφτα ΚΝίτες είχαμε μείνει τότε, και θα θυμόμαστε πάντα το σύντροφό μας να μας διηγείται τις φουρτούνες και τις δυσκολίες που πέρασε το Κόμμα σε διάφορες καμπές της Ιστορίας του, καταλήγοντας πάντα με εκείνη την κεφαλονίτικη επιμονή που τον διέκρινε, στην προτροπή: "Προχωράτε, πατήστε γερά στα πόδια σας, έχουμε δίκιο, οι συσχετισμοί αλλάζουν, η ταξική πάλη είναι μονόδρομος".

Κι όταν τα επόμενα χρόνια η ΚΝΕ δυνάμωνε, ένιωθε μια περηφάνια και την έδειχνε.

Σύντροφοι σαν τον Ν. Θεοφιλάτο, που ταύτισαν τη ζωή τους με την πορεία του Κόμματος, χωρίς να λογαριάζουν και να βάζουν στο ζύγι κόπους και θυσίες, χωρίς να περιμένουν ανταμοιβή άλλη εκτός από αυτή που και σήμερα αποδίδουμε, δηλαδή να φύγουν σκεπασμένοι με την κόκκινη τιμημένη σημαία του Κόμματός μας, αποτελούν παράδειγμα για το λαό, τη νεολαία, δείχνουν το δρόμο του καθήκοντος και της τιμής».

Εκ μέρους της οικογένειάς του τον Ν. Θεοφιλάτο αποχαιρέτησε η κόρη του Μήλια, ενώ από το Παράρτημα Πάτρας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ μίλησε η Ελένη Παπάλου, δίνοντας και οι δύο την υπόσχεση συνέχειας σταθερά στα βήματα που δίδαξε με τη ζωή και το παράδειγμά του, αταλάντευτα στην πάλη για τη νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Πλήθος συντρόφων και φίλων, κρατώντας λίγα κόκκινα γαρίφαλα, τον συνόδεψε στην τελευταία του κατοικία.