Λίγες μέρες μετά το ιρλανδικό δημοψήφισμα όπου το 54% είπε «ΟΧΙ στη Συνθήκη της Νίκαιας», οι «δεκαπέντε» έδωσαν την απάντηση τους από το Γκέτεμποργκ: «Δε μας νοιάζει»...

Βεβαίως, στην πραγματικότητα, το θέμα του ιρλανδικού «όχι» τους απασχόλησε και τους προβλημάτισε πολύ. Οχι μόνο γιατί η εφαρμογή της Συνθήκης προϋποθέτει την έγκριση από όλα τα κράτη - μέλη, αλλά και γιατί είχαν μια ακόμη απόδειξη για το χάσμα που τους χωρίζει από τους λαούς των κρατών μελών της ΕΕ.

Στην απόφαση της Συνόδου του Γκέτεμποργκ αναφέρεται: «Οσον αφορά το ιρλανδικό δημοψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα που ενέκρινε το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο στις 11 Ιουνίου, στα οποία δηλώνεται η προθυμία του να συμβάλει με οιονδήποτε τρόπο ώστε να βοηθήσει την ιρλανδική κυβέρνηση στην εξεύρεση λύσης. Επιβεβαιώνει δε την προσήλωσή του στη διεύρυνση και στη διατήρηση του καλού ρυθμού προόδου των διαπραγματεύσεων προσχώρησης».

Ηταν ένα σαφές μήνυμα ότι δεν πρόκειται να τροποποιήσουν τη Συνθήκη της Νίκαιας και ότι αν οι Ιρλανδοί επιμένουν στο «όχι», τότε... τόσο το χειρότερο γι' αυτούς.

Ουσιαστικά από το Γκέτεμποργκ, οι ηγέτες της ΕΕ διαμήνυσαν όχι μόνο στο λαό της Ιρλανδίας, αλλά σε όλους τους λαούς των κρατών - μελών ότι η λαϊκή ετυμηγορία είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει. Εξάλλου το απέδειξαν και εμπράκτως με τον τρόπο αντιμετώπισης των διαδηλώσεων έξω από το κτίριο της Συνόδου.

Απλή η μέθοδος για την αντιμετώπιση του ιρλανδικού «όχι». Από τη μία ένα μπαράζ προπαγάνδας και κάποιων κονδυλίων με στόχο την εξαγορά των Ιρλανδών και από την άλλη εκβιασμοί του τύπου: «Το "όχι" σημαίνει έξω από την ΕΕ», «Εξοδος από την ΕΕ είναι καταστροφή». Και μετά ένα νέο δημοψήφισμα με την ελπίδα ότι οι Ιρλανδοί θα έχουν «βάλει μυαλό».

Χωρίς προσχήματα, χωρίς υπεκφυγές οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης έδειξαν την περιφρόνησή τους για τη γνώμη των λαών. Απέδειξαν ότι οι εντολές και τα συμφέροντα των πολυεθνικών επιχειρήσεων είναι γι' αυτούς ο Νόμος και η Τάξη.