«Η επιχείρηση έχει στόχο τη συντριβή των τρομοκρατών», δήλωνε χαρακτηριστικά την Παρασκευή ο εκπρόσωπος του στρατού της ΠΓΔΜ, ενώ λίγες ώρες μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Αντόνιο Μιλόσοφσκι έδωσε εμμέσως, πλην σαφώς, μια «εξήγηση» για την εξαπόλυση των επιθέσεων κατά των αυτονομιστών του «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού».«Η επιχείρηση στο Αρατσίνοβο έχει στόχο να εξουδετερώσει τους τρομοκράτες που απειλούν την ίδια την πρωτεύουσα της χώρας και θα βοηθήσει τη συνέχιση του πολιτικού διαλόγου»... Ο ίδιος κατέληξε, μάλιστα, εκφράζοντας την πεποίθησή του πως η «ήττα των αυτονομιστών θα βοηθήσει τους πολιτικούς να συνεχίσουν πιο ήρεμα το διάλογο χωρίς να φοβούνται ότι κάποια οβίδα θα πέσει μέσα στα Σκόπια. Ο διάλογος θα συνεχιστεί και θα έχει αποτέλεσμα μέσα στην ερχόμενη βδομάδα»...

Τι σημαίνει αυτό; Πρώτον, πως ο στρατός των Σκοπίων προέβη προφανώς σε βομβαρδισμό των θέσεων των Αλβανών αυτονομιστών, για να ασκήσει πιέσεις έναντι των Αλβανών πολιτικών ηγετών, προκειμένου οι τελευταίοι να «συμμαζέψουν» τα αιτήματά τους. Δεύτερον, η περίεργη σιωπή αξιωματούχων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ να «καταδικάζουν», ή έστω να σχολιάσουν, τις προχτεσινές επιθέσεις του στρατού της ΠΓΔΜ κατά των Αλβανών αυτονομιστών οδηγεί στη σκέψη πως η απόφαση γι' αυτή την ενέργεια δεν ανήκει απλώς ή μόνον στους ηγέτες των σλαβομακεδονικών κομμάτων, αλλά ενδεχομένως να γίνεται εν γνώσει - ακόμη και με τη συναίνεση ή ακόμη και την προτροπή - ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Δεν είναι δύσκολο να καταλήξει κανείς σε μια τέτοια υπόθεση, προκειμένου να εξηγήσει τη στρατιωτική επιχείρηση των δυνάμεων ασφαλείας της ΠΓΔΜ, με κάτι περισσότερο από τα καταγραφέντα γεγονότα των περίπου 11 ημερών «εκεχειρίας» (που παραβιαζόταν από σποραδικές συγκρούσεις) και των μαραθώνιων, πλην άκαρπων, πολιτικών συνομιλιών που, κατά τον Πρόεδρο Μπόρις Τραϊκόφσκι, τέθηκαν σε τέλμα μετά την προβολή αιτημάτων από το «Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών» και το «Κόμμα Δημοκρατικής Ευημερίας», «τα οποία οδηγούν στη βοσνιοποίηση της χώρας»! Απ' την άλλη πλευρά, δε θα έπρεπε κανείς να παραλείψει την ακόλουθη παρατήρηση: Τα «νέα» αιτήματα των Αλβανών πολιτικών ηγετών (Αρμπέν Τζαφέρι και Ιμέρ Ιμέρι), επί της ουσίας, δεν αποτελούν παρά υιοθέτηση παλιών αιτημάτων των Αλβανών αυτονομιστών (δικαίωμα άσκησης «βέτο» σ' όλες τις αποφάσεις της Βουλής και της κυβέρνησης που αφορούν την αλβανική μειονότητα, θέση Αλβανού αντιπροέδρου, συνολική μεταρρύθμιση του Συντάγματος)...

Οσο για τη μεσολάβηση του επικεφαλής της ΕΕ για Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα, Χαβιέ Σολάνα; Οι ασφυκτικές πιέσεις τόσο αυτού όσο και άλλων Ευρωπαίων ηγετών -σε συνδυασμό με τις αντιθέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων με την υπερδύναμη της άλλης όχθης του Ατλαντικού, (ΗΠΑ), δεν έχουν αποδώσει επί του παρόντος- τουλάχιστον... -στη διακηρυγμένη κατεύθυνση Βρυξελλών και Ουάσιγκτον: αυτή της επίτευξης «συνολικής πολιτικής» συμφωνίας στα Σκόπια που θα επιλύει όλα τα φλέγοντα ζητήματα και θα εξασφαλίζει - μεσοπρόθεσμο τουλάχιστον...- τερματισμό των συγκρούσεων... Αυτή, άλλωστε, υποτίθεται πως είναι και η «προϋπόθεση», προκειμένου να υλοποιηθεί η απόφαση που έλαβε την Τετάρτη το Μόνιμο Συμβούλιο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ περί αποστολής στρατιωτικής δύναμης στα Σκόπια με «βασική», αν όχι αποκλειστική αποστολή, την παροχή βοήθειας σε διαδικασία αφοπλισμού των Αλβανών αυτονομιστών.

Ωστόσο, η νέα εμπλοκή που αναπτύσσεται στα Σκόπια δεν αποκλείεται να αποτελεί στην πραγματικότητα -επιθυμητό για το στρατηγείο του ΝΑΤΟ...- παράγοντα περαιτέρω μελλοντικής «ανάπτυξης» και ενίσχυσης της ΝΑΤΟϊκής επέμβασης στη γείτονα χώρα. Με πρόσχημα την αδυναμία των πολιτικών ηγετών στα Σκόπια να καταλήξουν σε συνολική συμφωνία, οι χώρες του Βορειοατλαντικού Συμφώνου -με τη Μ.Βρετανία να πρωτοστατεί...- δεν αποκλείεται, και πάλι με πρόσχημα την «ειρήνη και τη σταθερότητα» στα Βαλκάνια, να οδηγήσει, τελικώς, σε μία πιο επικίνδυνη -και ευρύτερης κλίμακας- επέμβαση. Η οποία, βήμα προς βήμα πλέον απειλεί όλα τα Βαλκάνια...

Εντούτοις, πολλά μέλλει να κριθούν από το σχετικώς αδιόρατο παρόντα συσχετισμό δυνάμεων τόσο εντός του ΝΑΤΟ, της ΕΕ ακόμη και της πλειοψηφίας των ευρω-ατλαντικών εταίρων έναντι των ΗΠΑ. Με την τακτική του καρότου (παροχής τάχα «ειρηνευτικής διπλωματικής διαμεσολάβησης» και του μαστίγιου (ΝΑΤΟική επέμβαση ακόμη και ενός «σκληρού» στρατιωτικού τύπου), οι ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις είναι βέβαιο πως θα καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, όχι βέβαια για την ειρήνη και τη σταθερότητα, αλλά για τον περαιτέρω και βαθύτερο κατακερματισμό των Βαλκανίων σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο... Εχουν με τον πιο σκληρό τρόπο και στο πρόσφατο παρελθόν αποδείξει τι εννοούν όταν κάνουν λόγο περί σταθερότητας και ειρήνης στα Βαλκάνια (βλέπε τη ΝΑΤΟική επιδρομή του '99 στη Γιουγκοσλαβία, το διαβόητο και τρομοκρατικό κατ' ουσίαν «Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη κ.ά.)...

Ομως, ακόμη και εάν -δεδομένης της προγραμματισμένης για αύριο συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, όπου έχουν προσκληθεί οι πολιτικοί ηγέτες των Σκοπίων, επιτευχθεί στο μεσοδιάστημα κάποια «συμφωνία», αυτή είναι βέβαιο πως δε θα ευδοκιμήσει εάν δε «διευθετούνί» τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των υπερδυνάμεων. Και δη αυτά που αφορούν το ενεργειακό φάσμα - μείζονος οικονομικής στρατηγικής σημασίας- διαδρόμων για τη διακίνηση ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) στη Δυτική Ευρώπη από την Κασπία Θάλασσα, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (βλέπε το δίκτυο και σύμφωνο INOGATE!)... Αλλωστε, στους διαδρόμους των Βρυξελλών ψιθυρίζεται, τελευταία ιδιαίτερα, έντονα ο διορισμός του πρώην υπουργού Αμυνας της Γαλλίας, Φρανσουά Λεοτάρ στη θέση του μόνιμου απεσταλμένου της ΕΕ για την ΠΓΔΜ. Εάν αυτό, όπως αναμένεται, εγκριθεί αύριο από τη σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, θα αποτελεί μία ακόμη ένδειξη -αν όχι απόδειξη- πως τα σχέδιά τους προβλέπουν η πολεμική και πολιτική κρίση στα Σκόπια να κρατήσει επί μακρόν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλες τις χώρες της λεγόμενης Νοτιοανατολικής Ευρώπης...