Με ψήφισμά του, το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά εκφράζει την αντίθεσή του στην έκδοση του πρώην αρχηγού του γιουγκοσλαβικού κράτους στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τονίζοντας πως «δε νομιμοποιούνται, ούτε λογικά ούτε ηθικά, αυτοί που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία να δικάσουν τον αρχηγό κράτους που αντιστάθηκε στους βομβαρδισμούς αυτούς, όπως ήταν υποχρέωσή του. Αποτελεί πτώση πολιτισμού η σύνδεση της έκδοσης με την οικονομική βοήθεια, δηλαδή την πληρωμή ενός λαού για να εκδώσει τον πρώην ηγέτη του».

«Κατά συνέπεια - καταλήγει το ψήφισμα - αν συντρέχουν λόγοι δικαστικής διαδικασίας για τον Σλ. Μιλόσεβιτς, αφορούν τους θεσμούς της Γιουγκοσλαβίας και το λαό της, που είναι και αρμόδιος να κρίνει και τον ίδιο και τον τρόπο διακυβέρνησής του».

Να συνυπογράψει τη διαμαρτυρία των 77 βουλευτών για την έκδοση του Σλ. Μιλόσεβιτς αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου, σύμφωνα με δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας «Πρόοδος», στο οποίο αναφέρεται επιπλέον πως το θέμα της έκδοσης του πρώην Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας στη Χάγη με τη συνδρομή των ΗΠΑ, έθεσε εκτός ημερήσιας διάταξης στη συνεδρίαση του ΔΣ ο Κ. Σκανδαλίδης, με αναφορές στα γεγονότα που οδήγησαν στην έκδοση του Μιλόσεβιτς, κάτι που θα προκαλέσει, όπως είπε, το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και σοβαρά προβλήματα στα Βαλκάνια.

• Η κατάφωρη και απροσχημάτιστη παραβίαση της νομιμότητας αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της λογικής της επιβολής του δικαίου του ισχυρού, στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων, καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η ΑΚΟΑ, υπογραμμίζοντας πως οι λαοί των Βαλκανίων οφείλουν από κοινού να παλέψουν για να σταματήσουν τον κατήφορο πριν να είναι πολύ αργά.
• Για άνομη απαγωγή, που καταρρακώνει κάθε ιδέα εσωτερικής και διεθνούς νομιμότητας, κάνει λόγο ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρ. Σαρτζετάκης, σε δήλωσή του, στην οποία τονίζει: «Ομως, διεθνή εγκλήματα και απόπειρες δικαιολογήσεώς των ενεργοποιούν τις συνειδήσεις των ελεύθερων ανθρώπων. Διότι δείχνουν με περισσή ενάργεια το απατηλόν προσωπείον της παρασκευαζόμενης νέας τάξεως των παγκοσμίων πραγμάτων, τον νέον μεσαίωνα της παγκοσμιοποιημένης ανομίας».